Η περίοδος της ανοικοδόµησης της οικονοµίας στο δεύτερο µισό του 20ου αιώνα, πέρασε κάπως και αυτή από τα ίδια αιωνόβια ανθρακωρυχεία, ώσπου σήµερα οι πολιτικές επιλογές και η ίδια η ζωή αφήνουν πίσω τους το κάρβουνο. Μέχρι το 2050, ο τελευταίος ανθρακωρύχος θα έχει κρεµάσει το κράνος του, ως απόρροια της ίδιας πολιτικής που µπορεί να στείλει στο ταµείο ανεργίας και τους βοοτρόφους.
Καθώς η Ευρώπη ετοιµάζεται να εγκαινιάσει την εποχή της ουδέτερης κλιµατολογικά οικονοµίας, µελέτες της Κοµισιόν που ανεβάζουν στο 10% των εκποµπών αερίων του θερµοκηπίου στην κτηνοτροφία και δη στην παραγωγή βόειου κρέατος, αυξάνουν τις πιέσεις για τους παραγωγούς. «Η κατανάλωση και η παραγωγή βόειου κρέατος σε χώρες µε υψηλά εισοδήµατα πρέπει να περιοριστεί µέχρι και 90% αν θέλουµε να αποφύγουµε επικίνδυνα επίπεδα θερµοκρασιών» λέει ο Μάρκο Σπρινγκµαν, επικεφαλής ερευνητής από το Πανεπιστήµιο της Οξφόρδης. Πολιτικά και πολιτισµικά µιλώντας όµως, η προοπτική ενός χορτοφαγικού µέλλοντος στην Ευρώπη, φαντάζει ουτοπία ή δυστοπία, ανάλογα µε το ποιος τοποθετείται. Σε κάθε περίπτωση πάντως είναι ένα σενάριο αρκετά µακρινό.
«Σίγουρα θα υπάρχει κτηνοτροφία στο µέλλον, αν και δυστυχώς θα είναι µικρότερης έκτασης» λέει ο Ροµάν Στανάγια, κτηνοτρόφος από την Ισπανία, ο οποίος θεωρεί ότι όλη αυτή η συζήτηση ζηµιώνει σχεδόν αποκλειστικά τις µικρές και οικογενειακές εκµεταλλεύσεις. Το αίσθηµα αυτό φαίνεται ότι έχει «πιάσει» και ο υπουργός Γεωργίας της Ισπανίας, Λουίς Πλάνας που σε κάθε ευκαιρία επαναλαµβάνει τη θέση ότι «θα πρέπει σε πολιτικό επίπεδο να αποφευχθούν πολύ γενικές κριτικές προσεγγίσεις επί του θέµατος χωρίς να υπάρξει χώρος για διαφοροποιήσεις».
Προς το παρόν η Κοµισιόν σκιαγραφεί ένα µοντέλο βοοτροφίας, πιο κοντά στην ελεύθερη βόσκηση σε σταθερούς βοσκότοπους και χωρίς τη χρήση εισαγόµενων ζωοτροφών µε βάση τη σόγια, που συνεπάγονται εκτατική καλλιέργεια. Ωστόσο ακόµα κι αυτό δεν φαντάζει αρκετό για τους σύγχρονους φυσιοδίφες. «Το να ξεφορτωθούµε την εντατική µορφή κτηνοτροφίας και να επιστρέψουµε σε κάτι πιο εκτατικό και παραδοσιακό δεν αρκεί» επιµένει ο ερευνητής από την Οξφόρδη.
