Όπως επιχειρηματολογεί η Εθνική Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών, χιλιάδες καλλιεργητές σκληρού και μαλακού σίτου βρίσκονται αντιμέτωποι με δυσμενή οικονομικά αποτελέσματα από την εξέλιξη των τιμών παραγωγού, οι οποίες παραμένουν αδικαιολόγητα χαμηλές και δεν καλύπτουν καν το κόστος καλλιέργειας.
Σημειωτέον, οι εγχώριες τιμές στο σκληρό σιτάρι βρίσκονται πλέον καθηλωμένες στα 19 με 19,5 λεπτά το κιλό ακόμα και για τις εξαιρετικές ποιότητες, όταν οι συνάδελφοι σιτοπαραγωγοί στην Ιταλία πληρώνονται την ίδια ώρα 24 με 26 λεπτά το κιλό. Πάραυτα, οι γείτονες έχουν από καιροί φέρονται να έχουν προβεί σε προεργασίες με στόχο την ενεργοποίηση αιτήματος για κρατική στήριξη που θα αφορά το τρέχον έτος.
Όσον αφορά την ελληνική πραγματικότητα, η ΕΘΕΑΣ στην επιστολή της σημειώνει πως κεντρικό πρόβλημα αποτελεί η διεθνής κερδοσκοπία, καθώς και οι εισαγωγές σίτου από χώρες όπου δεν εφαρμόζονται οι αυστηρές προδιαγραφές παραγωγής της Ε. Αυτό δημιουργεί ένα ασταθές και άδικο περιβάλλον για τους παραγωγούς, έξω από τις δικές τους προσπάθειες, με αποτέλεσμα η κρίση να έχει λάβει και ευρωπαϊκές διαστάσεις.
«Ως εκ τούτου, για την επιβίωση των καλλιεργητών σίτου είναι αναγκαία η ενεργοποίηση του μηχανισμού de minimis, ώστε να αντισταθμιστεί η εισοδηματική ζημιά και να διασφαλιστεί η συνέχιση της καλλιεργητικής δραστηριότητας, που συνδέεται άμεσα με τη διατροφική ασφάλεια και επάρκεια της χώρας», καταλήγει η ανακοίνωση.
Ολόκληρη η σχετική ανακοίνωση της ΕΘΕΑΣ έχει ως ακολούθως:
ΘΕΜΑ: Κρίση στον τομέα του σκληρού και μαλακού σίτου ανάγκη στήριξης του εισοδήματος των παραγωγών (de minimis)
Χιλιάδες καλλιεργητές σκληρού και μαλακού σίτου βρίσκονται αντιμέτωποι με δυσμενή οικονομικά αποτελέσματα από την εξέλιξη των τιμών, οι οποίες παραμένουν αδικαιολόγητα χαμηλές και δεν καλύπτουν το κόστος παραγωγής. Η τιμή παραγωγού για το σκληρό σιτάρι έχει καταρρεύσει στα 0,21–0,24 €/κιλό, ενώ για το μαλακό σιτάρι κυμαίνεται ακόμη χαμηλότερα, στα 0,16–0,18 €/κιλό.
Ταυτόχρονα, το κόστος παραγωγής έχει αυξηθεί κατά περίπου 20% από το 2021. Την ίδια στιγμή, οι καταναλωτές πληρώνουν αυξημένες τιμές σε πολλά τελικά προϊόντα που έχουν ως πρώτη ύλη το σιτάρι, βασικά αγαθά για τη διατροφή του πληθυσμού (Πληθωρισμός Απληστίας). Η ασυμμετρία αυτή αποδίδεται σε ένα στρεβλό σύστημα που, αν δεν αντιμετωπιστεί, οδηγεί τις γεωργικές εκμεταλλεύσεις σε ζημιογόνα λειτουργία και τελικά σε αδυναμία καλλιέργειας πριν την έναρξη της νέας περιόδου.
Κεντρικό πρόβλημα αποτελεί η διεθνής κερδοσκοπία, καθώς και οι εισαγωγές σίτου από χώρες όπου δεν εφαρμόζονται οι αυστηρές προδιαγραφές παραγωγής της ΕΕ. Αυτό δημιουργεί ένα ασταθές και άδικο περιβάλλον για τους παραγωγούς, έξω από τις δικές τους προσπάθειες, με αποτέλεσμα η κρίση να έχει λάβει και ευρωπαϊκές διαστάσεις.
Ως εκ τούτου, για την επιβίωση των καλλιεργητών σίτου είναι αναγκαία η ενεργοποίηση του μηχανισμού de minimis, ώστε να αντισταθμιστεί η εισοδηματική ζημιά και να διασφαλιστεί η συνέχιση της καλλιεργητικής δραστηριότητας, που συνδέεται άμεσα με τη διατροφική ασφάλεια και επάρκεια της χώρας.
Είμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε πληροφορία ή στοιχεία χρειάζονται και αναμένουμε τη συνάντηση με τις αρμόδιες υπηρεσίες, προκειμένου να τα καταθέσουμε ώστε να ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός de minimis για έκτακτη οικονομική ενίσχυση για το έτος 2024.
