Στα τείχη που υψώνουν οι παρέες σκοντάφτει το σύστημα Συμβουλών

Σύµφωνα µε όσα ανέφερε οι ίδιοι οι παραγωγοί θα καταλάβουν από µόνοι τους ποιος είναι ο καλός ο σύµβουλος και ποιος όχι. Προφανώς, τόνισε, υπάρχει η ανάγκη µιας πιστοποίησης, γιατί δεν µπορεί ο καθένας να το παίζει σύµβουλος. Αλλά επίσης κατά τη γνώµη µου δεν υπάρχει ανάγκη περιορισµών».

Το τρένο της γεωργίας ακριβείας

«Το τρένο της γεωργίας ακριβείας έχει φύγει ήδη από το σταθµό, τόσο στη φυτική, όσο και στη ζωική παραγωγή και εξαιρετικά παραδείγµατα εφαρµογής της υπάρχουν και στην Ελλάδα όπου το ταλέντο περισσεύει ατοµικά, αλλά ως χώρα είµαστε ή του ύψους ή του βάθους».

Η περιγραφή αυτή, για τη σύγχρονη Ελλάδα, µε το ψύχραιµο µάτι ενός ανθρώπου που ζει στις Βρυξέλλες για σχεδόν 40 χρόνια τώρα και στο επαγγελµατικό του χαρτοφυλάκιο είναι η χώρα µας, ανήκει στον Τάσο Χανιώτη και διατυπώθηκε στο πλαίσιο στρογγυλής τραπέζης µε θέµα τη νέα ΚΑΠ, και τις εκτιµώµενες επιπτώσεις από την εφαρµογή της στην ελληνική γεωργία, στο 15ο συνέδριο της ΕΤΑΓΡΟ στη Θεσσαλονίκη.

«Υπάρχουν διχασµένες πτυχές της ελληνικής κοινωνίας που τις βλέπει κανείς όταν ζει στο εξωτερικό. Η Ελλάδα είναι ταυτόχρονα το καλύτερο και το χειρότερο. Έχουµε µια τεράστια διακύµανση. ∆εν υπάρχει µέσος όρος», ανέφερε χαρακτηριστικά και για να τεκµηριώσει την αναφορά του σηµείωσε πως «αυτή τη στιγµή υπάρχουν ευρωπαϊκά project στον τοµέα της γεωργίας ακριβείας στα οποία ηγούνται ελληνικές εταιρείες, ενώ στο χώρο της έρευνας παρατηρούµε ότι στην Ελλάδα διάγουµε µια περίοδο άνθησης. Αυτό, όµως, δεν είναι παράδοξο. Το παράδοξο είναι πως η έρευνα και η καινοτοµία που παράγεται σε µεγάλο βαθµό φεύγει στο εξωτερικό. Το γιατί δεν µπορεί να εφαρµοστεί αυτό ευρύτερα στην Ελλάδα έχει να κάνει µε τις νοοτροπίες. Κι οι ευθύνες στο συγκεκριµένο πεδίο αφορούν στους πάντες».

Διαβάστε αναλυτικό ρεπορτάζ στην εφημερίδα Agrenda που κυκλοφορεί στα περίπτερα από το Σάββατο 10 Νοεμβρίου