Οι πληρωµές των συνδεδεµένων ξεκίνησαν µε το βαµβάκι, µε µια εβδοµάδα καθυστέρηση από το σύνηθες, και µάλιστα σε δύο δόσεις. Ακολούθησε µια δόση µε συνδεδεµένες και δη το σιτάρι και τα ψυχανθή, που ως είθιστε θα έπρεπε να είχαν προηγηθεί – για να
µην πούµε ένα µήνα πριν- που είναι και αρκετούτσικα χρήµατα, περί τα 37 εκατ. ευρώ. Κοντά ήρθαν και άλλη µια παρτίδα συνδεδεµένες φυτικής παραγωγής, από αυτές που περνάνε διασταυρωτικό για τις ποσότητες που έχουν παραδοθεί. Μάλλον ευχάριστο ξάφνιασµα για τους δικαιούχους…
Και αυτά ήταν τα καλά νέα, γιατί κατά τα γνωστά καµιά πληρωµή προς τους αγρότες δεν βγαίνει εύκολα και χωρίς τα σχετικά προβλήµατα. Ο Αγροτικός Σύλλογος Βελβεντού, για παράδειγµα, για τα de minimis στα ροδάκινια και νεκταρίνια λέει «ό,τι χειρότερο µπορούσε να γίνει έγινε».
Τα αρχικά 150 ευρώ για ζηµιά από τις βροχοπτώσεις τελικά έγιναν 80 ευρώ, ενώ
οι ποικιλίες που αποζηµιώθηκαν είναι µε βάση τα στοιχεία από το υποκατάστηµα ΕΛΓΑ Ηµαθίας. Γιατί, αναρωτιούνται, τα άλλα υποκαταστήµατα δεν έχουν λόγο;
Από την άλλη, λέει ο Σύλλογος Βελβεντού, τα 70 ευρώ γα τα de minimis δόθηκαν µόνο σε όσους παραγωγούς δεν έλαβαν από το αποθεµατικό ταµείο κρίσης της ΕΕ τα 72 ευρώ του Οκτωβρίου. Όµως, πρόκειται για άλλο χρηµατοδοτικό εργαλείο και θεωρούν ανήθικο τον αποκλεισµό παραγωγών από αποζηµιώσεις από εθνικούς πόρους µε τη δικαιολογία ότι πήραν κάτι ανάλογο, αλλά από πρόγραµµα της ΕΕ. Άσε, που θα µπορούσαν – σου λέει- να κάνουν αίτηµα για αυξηση του ποσού των 26 εκατ. ευρώ και να µη χαθούν τα 52 εκατ. ευρώ…. Ποιος φταίει; ρωτάνε.
Ο υπουργός; Οι σύµβουλοί του;
