Τρίμματα

Η ιστορία δείχνει ότι ο τοµέας οικονοµικής δραστηριότητας που συνδέεται µε την αγροτική παραγωγή, είναι ο πλέον ανθεκτικός, ακόµα και σε περιόδους ύφεσης.

Στο πεδίο της αγοράς αγροτικών προϊόντων, περισσότερο απ’ όλα σ’ αυτή τη φάση, δείχνει να έχει ενδιαφέρον ο τρόπος µε τον οποίο θα εξελιχθούν τα πράγµατα µε το πρόβειο γάλα. Είναι ίσως το πιο αντιπροσωπευτικό παράδειγµα του πώς αντιµετωπίζεται ο παραγωγός, ακόµα και όταν, όλα τα στοιχεία συνηγορούν στη δραµατική αύξηση του κόστους παραγωγής και υπαγορεύουν την ουσιαστική µεταβολή, προς τα πάνω βέβαια, των τιµών παραγωγού.

Το ερώτηµα θα µπορούσε να θεωρηθεί και ρητορικό. Πού πιστεύεται ότι ρίχνει το µεγαλύτερο βάρος για τη σχέση της µε τους αγρότες η σηµερινή κυβέρνηση; Μα φυσικά στις αποζηµιώσεις τύπου ΕΛΓΑ. Και συνεχίζοντας στο ίδιο πνεύµα, γιατί πιστεύετε ότι επιµένει στην υπόθεση αποζηµιώσεις η κυβέρνηση; Επειδή το θεσµικό πλαίσιο επ’ αυτού διαµορφώνεται κατά βούληση, εποµένως υπάρχουν πάντα περιθώρια επιλογών µε βάση τις πελατειακές ανάγκες.

Δεν το λέει ο Πανάγος, το λέει ο γενικός γραµµατέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες και το γράφουν οι Financial Times. «Η ενδυνάµωση των µικροκαλλιεργητών έχει µεγάλο αντίκτυπο στην επισιτιστική ασφάλεια». Για να µην νοµίζουν κάποιοι ότι η δραστική µείωση του αριθµού των αγροτών στη χώρα µας και η συγκέντρωση της αγροτικής δραστηριότητας σε λίγα χέρια, θα λύσει το πρόβληµα της γεωργίας.

Το καλοκαίρι, ηµερολογιακά τουλάχιστον, τελείωσε και µαζί τελειώνει και η όποια χαλαρή στάση των πολιτών και εν προκειµένω των αγροτών, απέναντι στα πολλά και κρίσιµα ζητήµατα που διαχειρίζεται η κυβέρνηση µε άµεσο πολλές φορές αντίκτυπο στη δραστηριότητά τους, αλλά και στην ίδια τη ζωή τους. Άλλωστε, ο χειµώνας που έρχεται, κατά κοινή οµολογία, προβλέπεται δύσκολος οικονοµικά, οπότε και οι όποιες επιλογές, θα πρέπει να είναι καλά µετρηµένες.

Η συγκυρία παραµένει ευνοϊκή για τις τιµές παραγωγού σε αρκετά αγροτικά προϊόντα, ωστόσο οι γενικότερες συνθήκες µόνο ασφαλείς δεν µπορούν να χαρακτηρισθούν για τους συντελεστές της αγροτικής παραγωγής. ∆εν θα επαναλάβω τα αυτονόητα για το κόστος παραγωγής που προηγείται της τιµής διάθεσης των προϊόντων, θα πω µόνο ότι, ειδικά αυτόν τον καιρό, χρειάζεται τιµόνι.

Oι συνθήκες κάτω από τις οποίες γίνονται φέτος οι παραδόσεις στα συµπύρηνα ροδάκινα είναι τραγικές. Φεύγουν από την απλή διαδικασία συνωστισµού των φορτίων, µείωσης του βάρους τους και έκπτωσης των τιµολογίων. Παίρνουν διαστάσεις ενός πόλεµου νεύρων, µε ξαφνική έναρξη ή διακοπή των εισκοµίσεων, επιλεκτικές ενηµερώσεις των παραγωγών και προτιµησιακή τακτική προµηθευτών πρώτης ύλης, κυρίως βάσει των στοιχείων ταυτότητας και όχι του τι φέρνεις. Αυτό το καθεστώς θυµίζει άλλες, πολύ παλιές και καθόλου ένδοξες εποχές. Έτσι η γεωργία δεν πάει µπροστά, πάει πίσω… στον µεσαίωνα!

Κυβερνώ σηµαίνει σχεδιάζω, προετοιµάζω, προλαβαίνω. Ειδικότερα στον τοµέα της αγροτικής παραγωγής, όπου οι µεταβολές θέλουν το χρόνο τους, η έγκαιρη προετοιµασία αποκτά τεράστια σηµασία. Το λέγαµε και την περασµένη εβδοµάδα. Τι νόηµα έχει να τρέχεις για να διορθώσεις τώρα την αγορά στα συµπύρηνα ροδάκινα, αν δεν έχεις δείξει από νωρίς ενδιαφέρον για το που και πώς εγκαθίστανται οι αντίστοιχες φάρµες. Αν δεν έχεις έγκαιρα εικόνα των παραγωγικών δυνατοτήτων κάθε ποικιλίας, της ζήτησης των αγορών (διεθνών κυρίως) και της δυναµικότητας της κάθε βιοµηχανίας.

Οι µόνοι που διαµαρτύρονται αυτές τις αυγουστιάτικες µέρες είναι οι ροδακινοπαραγωγοί για τα συµπύρηνα και ο Κακαβάς για τα εκτός έδρας.

Το βλέπω καιρό τώρα ότι δουλειά στην αγροτική παραγωγή µόνο µε τους «experts» δεν γίνεται, αλλά ότι θα επιβεβαιωνόταν αυτό τόσο καθαρά και από επίσηµη ευρωπαϊκή µελέτη δεν το περίµενα.

Τον Σεπτέµβριο του 2008, κοντοζυγώνει Σεπτέµβριος, κατέρρευσε η µεγαλύτερη τράπεζα επενδύσεων στην Αµερική και όλοι ξέρουν τι επακολούθησε.

«Οι οικονοµικοί σύµβουλοι πιάνουν µόνο τα ψίχουλα που πέφτουν από το τραπέζι του καπιταλισµού», υποστήριζε πριν από λίγες µέρες ο θρυλικός επενδυτής Warren Buffett, µιλώντας για τις επενδύσεις του στην ετήσια γενική συνέλευση των µετόχων της Berkshire Hathawey, δηλαδή του επενδυτικού κολοσσού του οποίου ηγείται εδώ και χρόνια.

Mπορεί η κατάσταση στις διεθνείς αγορές να παραµένει ρευστή και αβέβαιη, ωστόσο, µια πρώτη σοβαρή διόρθωση στις τιµές των αγροτικών προϊόντων βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη κι όποιος δεν το καταλαβαίνει… κακό του κεφαλιού του.

Η ζωή έχει δείξει ότι χωρίς διοίκηση δεν πας πουθενά.

Καλές οι προσκλήσεις Νέων Αγροτών των 40.000 ευρώ και χρήσιµα τα προγράµµατα για στήριξη επενδύσεων στον τοµέα της αγροτικής παραγωγής, όµως όλο το παιχνίδι παίζεται στη διάθεση των προϊόντων και στα κόστη παραγωγής των αγροτικών εκµεταλλεύσεων. Αν εκεί ο λογαριασµός δεν βγαίνει, τότε όλα είναι µάταια.

Όσο αποµακρύνεται η γνωστή «δυναστεία του ΟΣ∆Ε» από τη διαδικασία υποβολής των δηλώσεων και γενικά τη διαχείριση των κοινοτικών ενισχύσεων, τόσο αποκαλύπτεται η τεχνολογική της γύµνια και µαζί τα «σηµεία και τέρατα» που έχουν γίνει, όλα αυτά τα χρόνια, σε βάρος των πραγµατικών αγροτών και για χάρη µιας µικρής παρέας, η οποία βέβαια, χρόνο µε το χρόνο εξελίχθηκε σε κράτος εν κράτει.

Κατανοητή η ανησυχία της κοινωνίας και των αρχών για τις ανατιµήσεις που καταγράφονται αυτόν τον καιρό σε πολλά προϊόντα.

Όταν το καλαµπόκι και το κριθάρι είχαν 12 λεπτά το κιλό και έρχονταν «καραβιές» από τα Βαλκάνια και τη Μαύρη Θάλασσα, όλα ήταν καλά. Κι ας έκαναν αµάν οι Έλληνες αγρότες µέχρι να διαθέσουν την παραγωγή τους στην αγορά. Κι ας έµενε απλήρωτο το µεγαλύτερο µέρος της, γιατί οι κτηνοτρόφοι στους οποίους κατέληγε πολλές φορές, στο µιλητό πάντα και… καλή τη πίστει, είχαν κι αυτοί τα δικά τους βάσανα.