Η οργάνωση πάλεψε µέχρι τελευταία στιγµή να βάλει όρο στη συµφωνία ο κάθε παραγωγός να έχει το δικαίωµα να κρατήσει µε ανοικτή τιµή, για συγκεκριµένο χρονικό διάστηµα, µέρος της σοδειάς του, ώστε σε περίπτωση ανοδικού κύµατος στο σκληρό προσεχώς, να επωφεληθεί. Ωστόσο, η αντίσταση ήταν σθεναρή από την άλλη πλευρά του τραπεζιού και ο όρος, τελικά, δεν συµπεριλήφθηκε ποτέ στη σύµβαση.
Μένεα πνέουν οι παραγωγοί επιτραπέζιου σταφυλιού από τη Χαλκιδική για µεγάλη αλυσίδα λιανεµπορίου, που απορροφά την πλειονότητα των όγκων της περιοχής. Όπως σηµειώνουν πιέζει αφόρητα, παραγωγούς και χονδρέµπορους, για χαµηλές τιµές, ενώ η ίδια στα ράφια της πουλά το προϊόν 2,5 φορές πάνω από την τιµή που ζητά να πληρωθεί ο παραγωγός. «Ο κόσµος ρίχνει το φταίξιµο καθαρά στην αλυσίδα, διότι ενώ γνωρίζει πως σε αυτά τα επίπεδα τιµών, δεν βγαίνει η καλλιέργεια, επιµένει να πιέζει και επιβάλλει τα θέλω της. Με αυτά τα δεδοµένα όµως πολλοί παραγωγοί σκέφτονται να ξηλώσουν τα αµπέλια τους, καθώς κάθε χρόνο µπαίνουν µέσα», τονίστηκε στη στήλη.
Ρυθµιστικοί παράγοντες και στην ευρωπαϊκή αγορά των επιτραπέζιων σταφυλιών είναι οι Ιταλοί και οι Ισπανοί. Όπως ανέφερε πολύπειρος εξαγωγέας, οι ανταγωνιστές µας από το Νότο της Ευρώπης, έχουν τον πρώτο λόγο εµπορικά, καθώς εκτός από τους µεγαλύτερους όγκους παραγωγής που διαχειρίζονται σε σχέση µε τους δικούς µας, το εµπορικό τους «παράθυρο» εκτείνεται σε 5-6 µήνες το χρόνο, όταν το δικό µας µε το ζόρι φτάνει τους 2,5 µήνες.
∆υσεύρετα και πανάκριβα, εν τω µεταξύ, είναι και φέτος τα εργατικά χέρια στον τρύγο του επιτραπέζιου σταφυλιού. Σύµφωνα µε όσα µας µεταφέρθηκαν, το µεροκάµατο, χωρίς το ένσηµο, έχει φτάσει στα χωριά της Καβάλας στα 40 ευρώ το οκτάωρο και τα κενά παραµένουν µεγάλα. Τυποποιητής που µας µίλησε, σηµείωσε πως τα συσκευαστήρια λείπει πολύς κόσµος και πως η δική του επιχείρηση αναγκάζεται να περιορίζει τις εξαγωγές, γιατί δεν έχει το απαιτούµενο δυναµικό. «Κάνω τα µισά κιλά από όσα θα µπορούσα, γιατί δεν έχουµε χέρια», επισήµανε και ζήτησε από την πολιτεία να αλλάξει… ρότα και αντί να επιδοτεί την ανεργία, να στηρίξει τις επιχειρήσεις που προσφέρουν εργασία.
Μένεα πνέουν οι παραγωγοί επιτραπέζιου σταφυλιού από τη Χαλκιδική για µεγάλη αλυσίδα λιανεµπορίου, που απορροφά την πλειονότητα των όγκων της περιοχής. Όπως σηµειώνουν πιέζει αφόρητα, παραγωγούς και χονδρέµπορους, για χαµηλές τιµές, ενώ η ίδια στα ράφια της πουλά το προϊόν 2,5 φορές πάνω από την τιµή που ζητά να πληρωθεί ο παραγωγός. «Ο κόσµος ρίχνει το φταίξιµο καθαρά στην αλυσίδα, διότι ενώ γνωρίζει πως σε αυτά τα επίπεδα τιµών, δεν βγαίνει η καλλιέργεια, επιµένει να πιέζει και επιβάλλει τα θέλω της. Με αυτά τα δεδοµένα όµως πολλοί παραγωγοί σκέφτονται να ξηλώσουν τα αµπέλια τους, καθώς κάθε χρόνο µπαίνουν µέσα», τονίστηκε στη στήλη.
Ρυθµιστικοί παράγοντες και στην ευρωπαϊκή αγορά των επιτραπέζιων σταφυλιών είναι οι Ιταλοί και οι Ισπανοί. Όπως ανέφερε πολύπειρος εξαγωγέας, οι ανταγωνιστές µας από το Νότο της Ευρώπης, έχουν τον πρώτο λόγο εµπορικά, καθώς εκτός από τους µεγαλύτερους όγκους παραγωγής που διαχειρίζονται σε σχέση µε τους δικούς µας, το εµπορικό τους «παράθυρο» εκτείνεται σε 5-6 µήνες το χρόνο, όταν το δικό µας µε το ζόρι φτάνει τους 2,5 µήνες.
∆υσεύρετα και πανάκριβα, εν τω µεταξύ, είναι και φέτος τα εργατικά χέρια στον τρύγο του επιτραπέζιου σταφυλιού. Σύµφωνα µε όσα µας µεταφέρθηκαν, το µεροκάµατο, χωρίς το ένσηµο, έχει φτάσει στα χωριά της Καβάλας στα 40 ευρώ το οκτάωρο και τα κενά παραµένουν µεγάλα. Τυποποιητής που µας µίλησε, σηµείωσε πως τα συσκευαστήρια λείπει πολύς κόσµος και πως η δική του επιχείρηση αναγκάζεται να περιορίζει τις εξαγωγές, γιατί δεν έχει το απαιτούµενο δυναµικό. «Κάνω τα µισά κιλά από όσα θα µπορούσα, γιατί δεν έχουµε χέρια», επισήµανε και ζήτησε από την πολιτεία να αλλάξει… ρότα και αντί να επιδοτεί την ανεργία, να στηρίξει τις επιχειρήσεις που προσφέρουν εργασία.
