Χωρίς νέα κατανομή δικαιωμάτων ενιαίας ενίσχυσης η νέα ΚΑΠ

 Με τον ίδιο αριθµό δικαιωµάτων που έχουν στην κατοχή τους σήµερα, θα πορευθούν στη νέα ΚΑΠ οι αγρότες, καθώς δεν θα υπάρξει νέα µοιρασιά ή «πρώτη κατανοµή» όπως ονοµάστηκε την τρέχουσα περίοδο. Αυτό πρακτικά σηµαίνει ότι αν για παράδειγµα ένας αγρότης έχει στην κατοχή του σήµερα «γυµνή» γη από δικαιώµατα, αυτή θα παραµείνει έτσι τουλάχιστον έως το 2027 (έτος λήξης νέας ΚΑΠ), εκτός κι αν αποκτήσει κάποια µέσω µεταβίβασης. Ή, προφανώς, αν είναι νεοεισερχόµενος ή νέος αγρότης, µέσω του Εθνικού Αποθέµατος. Σύµφωνα µε ασφαλείς πληροφορίες της Agrenda, πιο συγκεκριµένα το 2023, έτος εφαρµογής της νέας ΚΑΠ :

Πρώτον, δεν θα υπάρξει ανακατανοµή δικαιωµάτων, ούτε «περίοδος αναφοράς».

∆εύτερον, ο αριθµός δικαιωµάτων µένει ο ίδιος, αλλά η αξία τους αναπροσαρµόζεται για να ταιριάξει µε το νέο ταβάνι χρηµατοδότησης.

Τρίτον, θα οριστεί µέγιστη µοναδιαία αξία δικαιώµατος έως το 2026.

Τέταρτον, οι µεταβιβάσεις δικαιωµάτων θα συνεχίσουν να είναι δυνατές.

Όλα τα παραπάνω προβλέπονται στον κανονισµό της νέας ΚΑΠ και στα Άρθρα 19-22 που περιγράφεται το καθεστώς ενεργοποίησης και αξίας δικαιωµάτων της ερχόµενης περιόδου.

Τι συµβαίνει τώρα µε τα επιπλέον στρέµµατα βοσκότοπου που θα µπουν στην παραγωγική διαδικασία. ∆ικαιώµατα θα µπορούν να λάβουν µόνο από το Εθνικό Απόθεµα. Μάλιστα, σύµφωνα µε πηγές που έχουν γνώση των διαβουλεύσεων που διεξάγονται µε τις ελληνικές αρχές, έχει προταθεί να συνδεθεί το Εθνικό Απόθεµα µε ένα σύστηµα σε στυλ
ΑΓΡΟΓΗ που θα διαχειρίζεται τους δηµόσιους βοσκότοπους. ∆ηλαδή, όταν ένας νέος κτηνοτρόφος αιτείται βοσκότοπο να του δίνεται µαζί µε τα δικαιώµατα και µάλιστα µε πολυετές µίσθωµα που θα δεσµεύει τον δικαιούχο. Έτσι θα αποφευχθεί και η µεγάλη µείωση στη µοναδιαία αξία δικαιώµατος στα βοσκοτόπια εφόσον η χρηµατοδότησή τους θα γίνεται µε οριζόντια µείωση όλων των ενισχύσεων (πηγή χρηµατοδότησης Εθνικού Αποθέµατος). Όπως προαναφέρθηκε, αν κάποιος δεν είναι νέος αγρότης ή νεοεισερχόµενος, ο µόνος τρόπος να «ντύσει» µε δικαιώµατα τη γη είναι οι µεταβιβάσεις. Ωστόσο, εδώ έρχεται µία πρόταση για αφαίρεση της εµπορικής αξίας των δικαιωµάτων βασικής ενίσχυσης να περιπλέξει τα πράγµατα. Συγκεκριµένα, η πρόταση αυτή προέρχεται από την Ευρωβουλή και τις επίσηµες θέσεις που έχει ψηφίσει και έχει καταθέσει στα πλαίσια του τριλόγου διαπραγµατεύσεων για τη νέα ΚΑΠ. Η τροπολογία αναφέρει τα εξής:

Τροπολογία 202 Πρόταση κανονισµού: Άρθρο 24 Μεταβίβαση δικαιωµάτων πληρωµής– παράγραφος 1 α (νέα):

1 α. Τα δικαιώµατα ενίσχυσης δεν µπορούν να αποκτήσουν εµπορική αξία.

Αν τελικά περάσει η συγκεκριµένη πρόταση στα τελικά κείµενα της ΚΑΠ, ενοικιάσεις και αγοραπωλησίες δικαιωµάτων, ειδικά όσων δεν συνοδεύονται µε γη, θα δυσκολέψουν από το 2023 και µετά. Φυσικά, δεν παύει να µπορούν να γίνονται «άτυπα», ωστόσο φαινόµενα όπως οι πλειστηριασµοί τους θα σταµατήσουν. Πάντως, αν αναλογιστεί κάποιος ότι δεν θα γίνει νέα κατανοµή δικαιωµάτων το 2023 µε την εισαγωγή της ερχόµενης ΚΑΠ, δύσκολα θα περάσει και µία τέτοια πρόταση που θα περιπλέξει τις µεταβιβάσεις.

Με παρακράτηση 25% υπέρ του Αποθέµατος οι µεταβιβάσεις χωρίς γη για τη διετία

Στη µεταβίβαση δικαιωµάτων βασικής ενίσχυσης χωρίς γη εφαρµόζεται παρακράτηση ύψους 25% επί της µοναδιαίας αξίας των δικαιωµάτων βασικής ενίσχυσης υπέρ του Εθνικού Αποθέµατος. Η ως άνω παρακράτηση δεν εφαρµόζεται στις ακόλουθες περιπτώσεις: α) Στην οριστική µεταβίβαση δικαιωµάτων χωρίς γη, σε περίπτωση που οι συµβαλλόµενοι είναι συγγενείς α’ βαθµού εξ’ αίµατος ή εξ’ αγχιστείας ή σύζυγοι β) Στη µεταβίβαση δικαιωµάτων λόγω κληρονοµιάς γ) Στη λύση µίσθωσης δικαιωµάτων και ταυτόχρονη οριστική µεταβίβαση δικαιωµάτων χωρίς γη (συµβαλλόµενοι συγγενείς α’ βαθµού κ.λπ).

Γραµµική µείωση στα δικαιώµατα η πηγή για το Εθνικό Απόθεµα, χωρίς το όριο του 3%

Τη νέα προγραµµατική περίοδο δεν προβλέπεται το όριο του 3% για τη γραµµική µείωση των δικαιωµάτων όσον αφορά τα χρήµατα που απαιτούνται για την κάλυψη νέων και νεοεισερχόµενων από το Εθνικό Απόθεµα. Πρακτικά, λοιπόν δεν αλλάζει κάτι, καθώς την τρέχουσα περίοδο που ίσχυε το σχετικό όριο, και πάλι, τα κράτη-µέλη είχαν δικαίωµα να παρεκκλίνουν από το 3% για να καλυφθούν οι ανάγκες των δύο παραπάνω κατηγοριών δικαιούχων. Τα κράτη µέλη µπορούν να θεσπίζουν συµπληρωµατικούς κανόνες για τη χρήση του αποθεµατικού και την αναπλήρωσή του.