BACK TO
TOP
Agrenda

Αναδιάρθρωση της γεωργίας θα χρειαστεί αν αυξηθούν οι χορτοφάγοι

Αλλαγές στα παγκόσμια γεωργικά συστήματα θα επιφέρει η τάση εξάπλωσης των ιδιαίτερων συνηθειών διατροφής, καθώς η µετάβαση στη χορτοφαγική διατροφή «δεν είναι τόσο απλή όσο προηγουµένως θεωρούσαµε», δηλώνει ο ∆ρ Ilkka Leinonen, από το αγροτικό κολλέγιο της Σκωτίας, κύριος συγγραφέας νέας µελέτης σχετικά µε τη βιωσιµότητα της επέκτασης της χορτοφαγίας.

videoblocks-soya-on-the-fields-of-summer_b2qwgg9ig_thumbnail-full01

Ελισσαίος-Ιωάννης Μανιάτης

6
0

Αυτή η δυσκολία προκύπτει καθώς ο κόσµος θα πρέπει να διευρύνει την παραγωγή κυρίως της φυτικής λυσίνης, που σηµαίνει τεράστια αύξηση της παραγωγής σόγιας. Η λυσίνη είναι στην ουσία η πηγή της πρωτεϊνης από τα φυτά, καθώς αποτελεί ένα από τα απαραίτητα αµινοξέα (δοµικά στοιχεία πρωτεϊνών) για τη διατροφή του ανθρώπου και η νέα µελέτη αποδεικνύει τη σηµασία της βιώσιµης προµήθειάς της, αν είναι επιθυµητή η αύξηση της ποσότητας των χορτοφαγικών προϊόντων.

Οι ερευνητές έχουν διαπιστώσει πως η τρέχουσα παραγωγή φυτικής λυσίνης που µπορεί να θεωρηθεί αντικαταστάτης της λυσίνης ζωικής προέλευσης, προκύπτει κατά το µεγαλύτερο µέρος από τη σόγια, που καλλιεργείται και εισάγεται από µικρό αριθµό χωρών και η διεύρυνση της προσφοράς της θα σήµαινε αύξηση της παραγωγής σόγιας έξω από τις σηµερινές κύριες περιοχές παραγωγής της στη Βραζιλία, τις ΗΠΑ και την Αργεντινή.

Οι δυνατότητες πλήρους αντικατάστασης των ζωικών πρωτεϊνών στη διατροφή του ανθρώπου είναι «περιορισµένες» και θα απαιτούν «σηµαντικές αλλαγές» στη δοµή των παγκόσµιων γεωργικών συστηµάτων διατροφής, αναφέρεται χαρακτηριστικά στην έρευνα, που δηµοσιεύθηκε στο Frontiers in Sustainable Food Systems. Αυτό προκύπτει είτε λόγω ανάγκης επέκτασης της σόγιας, ή βελτίωσης άλλων οσπριοειδών πρωτεϊνούχων καλλιεργειών -όπως τα φασόλια και τα µπιζέλια- που έχουν περιεκτικότητα σε λυσίνη πέντε φορές µικρότερη από τη σόγια.

Μια άλλη εναλλακτική λύση είναι η λήψη φυτικής λυσίνης από πηγές που δεν χρησιµοποιούνται επί του παρόντος για κατανάλωση από τον άνθρωπο (όπως ελαιούχοι σπόροι) ή την παρασκευή λυσίνης από µη τυποποιηµένες πηγές φυτικής προέλευσης, όπως η παρασιτοκαλλιέργεια.

Όλες αυτές οι επιλογές απαιτούν σηµαντικές αλλαγές στη δοµή της παγκόσµιας γεωργικής παραγωγής και αντιµετωπίζουν τα εµπόδια που συνδέονται µε τα τρέχοντα συστήµατα γεωργικών τροφίµων.

«Ορισµένες από αυτές τις επιλογές µπορεί επίσης να έχουν συνέπειες στη χρήση της γεωργικής γης, επειδή οι εναλλακτικές καλλιέργειες θα χρειάζονταν πολύ µεγαλύτερη έκταση για να παράγουν την ίδια ποσότητα λυσίνης µε τη σόγια», δήλωσε ο ∆ρ Leinonen.

Διαβάστε αναλυτικό ρεπορτάζ στην εφημερίδα Agrenda που κυκλοφορεί το Σάββατο 8 Ιουνίου, μαζί με το περιοδικό Fresher

 

Σχόλια (0)
Προσθήκη σχολίου
ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΑΣ ΣΧΟΛΙΟ
Σχόλιο*
χαρακτήρες απομένουν
* υποχρεωτικά πεδία

News Wire

Πληρωμές Προγράμματα Προϊόντα Τεχνολογία