Οι τελευταίες πληροφορίες θέλουν το Ελεγκτικό Συνέδριο να απορρίπτει οριστικά και αµετάκλητα και την «ένσταση» στην οποία συνέπραξε και η ίδια η «Κοινωνία της Πληροφορίας» που είχε βγάλει στον αέρα τον επίµαχο διαγωνισµό. Ήταν, όπως αναφέρουν καλά ενηµερωµένες πηγές, η τελευταία πράξη στο δράµα ενός διαγωνισµού που ξεκίνησε από την πρώτη στιγµή µε «σηµαδεµένα χαρτιά» και ο οποίος κατέπεσε παντοιοτρόπως στην ελληνική δικαιοσύνη.
Η παραπάνω εξέλιξη, φράζει οριστικά το δρόµο στα µεγαλεπίβολα σχέδια µιας κάστας κρατικοδίαιτων, η οποία είχε βάλει σκοπό να ποδηγετήσει το σύνολο των προγραµµάτων που συνδέονται µε τον αγροτικό χώρο και να θυσιάσει για τα συµφέροντά της την ανάπτυξη της ελληνικής γεωργίας και το µέλλον των αγροτών.
Πέραν όµως αυτού, οι χειρισµοί των τελευταίων µηνών από αρκετούς εκ των ιθυνόντων που αυτάρεσκα θέλουν να εκφράσουν την «...κυβέρνηση της αλήθειας και τη νέα εποχή για την ανάπτυξη στην Ελλάδα» προδίδουν αδυναµίες σε παλιές πρακτικές, οι οποίες οδήγησαν τη χώρα στην οδό της χρεοκοπίας και στην οποία δεν θα αργήσουµε να ξαναβρεθούµε ως έθνος, εάν οι προσωπικές επιδιώξεις τίθενται πάνω από το δηµόσιο συµφέρον, δηλαδή το συµφέρον της κοινωνίας.
Διαβάστε επίσης: Στα ΚΥΔ καλούνται για διορθώσεις όσοι διαπίστωσαν λάθη στην προκαταβολή του τσεκ λόγω δασικών χαρτών
Μπορεί λοιπόν να είναι κατανοητές οι «παλιές υποχρεώσεις» κάποιων νεώτερων που σπούδασαν µε υποτροφίες κάποιων επιχειρηµατικών οµίλων, δεν µπορούν όµως σε καµιά περίπτωση τα «γραµµάτια» αυτά να εξοφλούνται σε βάρος της ευηµερίας µιας ολόκληρης επαγγελµατικής τάξης και φυσικά σε βάρος της οικονοµικής ανάπτυξης του τόπου. Το παρήγορο άλλη µια φορά είναι ότι η Ελληνική ∆ικαιοσύνη, παρά τα εµπόδια που κατά καιρούς έχει βρει στο διάβα της, στις κρίσιµες ώρες είναι εκεί και παραµένει τυφλή. Άλλωστε, στη συγκεκριµένη υπόθεση, είναι η µόνη που είδε καθαρά, αυτό που δεκάδες άλλοι από τους φέροντες δηµόσια αξιώµατα δεν ήθελαν να δουν. Στην προκειµένη περίπτωση, η Ελληνική ∆ικαιοσύνη έµεινε απαθής στις επίµονες πολιτικές παρεµβάσεις και στα «µεγάλα συµφέροντα» των λίγων που στρέφονται κυρίως σε βάρος των πολλών.
Για τους παρεπιδηµούντες στην Ιερουσαλήµ, είναι κάτι παραπάνω από κοινό µυστικό πλέον ότι η συγκεκριµένη υπόθεση ήταν η... τελευταία ζαριά µιας «κακοµαθηµένης παρέας» ποικιλώνυµων συµφερόντων, η οποία έµαθε να ζει σε σκοτεινά υπόγεια, δυνάµωσε στον κουρνιαχτό της κρίσης και που δεν έχει τρόπο επιβίωσης στο φως της ανάπτυξης.
Το µυρµήγκι πριν χαθεί βγάζει φτερά
Η υπόθεση της «ευφυούς γεωργίας» αποτέλεσε το τελευταίο... εφεύρηµα, µιας φιλόδοξης, είναι αλήθεια, φατρίας συνδαιτυµόνων, η οποία έχτισε πάνω στις αδυναµίες της δηµόσιας διοίκησης, στην ατολµία των πολιτικών ηγεσιών και την απουσία συνεκτικού κρίκου στις τάξεις των Ελλήνων αγροτών. Την πόρτα στα σχέδια του µηχανογράφου, πριν αυτά πάρουν µορφή µηχανοπαρέας, άνοιξε η ίδια η ηγεσία των αγροτών (βλέπε ΠΑΣΕΓΕΣ), θύµα του οποίου (σχεδίου) υπήρξε και η ίδια. Αφετηρία αποτέλεσε ένα πολυετές πρόγραµµα συντονισµού του ΟΣ∆Ε, το οποίο εξασφαλίσθηκε µεσούσης της κρίσης, όταν το ελληνικό δηµόσιο δεν είχε τρόπο να χρηµατοδοτήσει ούτε τις στοιχειώδεις του ανάγκες, µεταφέροντας επί της ουσίας τα κόστη της διαχείρισης των δηλώσεων στις πλάτες των αγροτών. «Ανιδιοτελής συνεργάτης» σ’ αυτή την υπόθεση η λεγόµενη συντεχνία του ΟΣ∆Ε που από το 2014 και µετά παλεύει να... διαβρώσει κάθε έκφανση του αγροτικού χώρου.
Διαβάστε αναλυτικό ρεπορτάζ στην εφημερίδα Agrenda που κυκλοφορεί το Σάββατο 26 Οκτωβρίου μαζί με το περιοδικό Αγρόκτημα.
