Η άμυνα είναι η αγροτική γη

Άλλωστε αποτελεί κοινό µυστικό ότι η περίοδος των µεγάλων εξεγέρσεων στις εθνικές οδούς δεν ήταν τίποτα άλλο παρά η αρχή του τέλους για το παραδοσιακό µοντέλο οργάνωσης της πολυπληθούς κοινωνίας των αγροτών. Σήµερα, άλλου είδους εκφράσεις είναι αυτές που κυριαρχούν, ανεξάρτητα από τα αποτελέσµατα που έχουν στο οικονοµικό αποτέλεσµα των ανθρώπων της αγροτικής παραγωγής.

Θα µπορούσαµε να πούµε ότι ο αγροτικός τοµέας, ειδικά στη χώρα µας βρίσκεται σε ένα µεταίχµιο. Το µοντέλο που κυριάρχησε στα χρόνια τα τελευταία 50 χρόνια και στο οποίο βέβαια η είσοδος της χώρας µας στην ευρωπαϊκή οικογένεια έπαιξε καταλυτικό ρόλο, τείνει να αντικατασταθεί από µια τελείως διαφορετική δοµή των αγροτικών εκµεταλλεύσεων στην οποία βέβαια, η νέα τεχνολογία και η ψηφιοποίηση της παραγωγής επιδρούν καθοριστικά στις εξελίξεις.

Έτσι, πέραν της ατοµικής προσπάθειας που καταβάλλεται στον εν λόγω επιχειρηµατικό στίβο, αν έχει ένα νόηµα η πολιτική παρέµβαση, αυτή σχετίζεται µε τον προσανατολισµό που θα δοθεί τελικά στην ελληνική γεωργία. Ίσως είναι η πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία που η διαδικασία της αγροτικής παραγωγής θα µπορούσε να προχωρήσει αποτελεσµατικά ακόµα µε ελάχιστη ανθρώπινη παρουσία.

Τα τρακτέρ χωρίς οδηγό έχουν ήδη µπει σε παραγωγή και κάνουν αισθητή την παρουσία τους στις µεγάλες φάρµες, η ροµποτική έχει πιάσει ήδη δουλειά σε εκατοντάδες αγροτικές εκµεταλλεύσεις (κυρίως σε αµπελώνες) της Ευρώπης και της Αµερικής, τα drones διαµορφώνουν άλλους όρους στη χρήση των εισροών και φυσικά παραµερίζουν τον ρόλο του αγρότη, όπως τον γνώρισε η σύγχρονη κοινωνία.

Οι εδώ ιθύνοντες, εκτός από το µοιράζουν και µάλιστα µε αστοχίες, τα όλο και λιγότερα χρήµατα που είναι διατεθειµένη να διαθέτει κάθε χρόνο ο κοινοτικός προϋπολογισµός για τη στήριξη των αγροτών, καλούνται να απαντήσουν σε ποιο είδος γεωργίας προσανατολίζονται και ποια θα είναι η συµβολή των σηµερινών αγροτών, ακόµα και των πιο συγκροτηµένων, σ’ αυτό το µοντέλο.