Κάποιοι λένε ότι τα προβλήµατα της Ursus ξεκίνησαν µε αυτό το «καταραµένο» δάνειο του 1977 από την πολωνική κυβέρνηση επί εποχής Γκιέρεκ, που άφησε στις αποθήκες της ένα τεράστιο στοκ άχρηστων µηχανηµάτων και εκεί που έβγαζε 60.000 τρακτέρ ετησίως, µέσα σε µία δεκαετία έφτασε να πουλάει 16.000 λόγω χρεών.
Τώρα, η εταιρεία µε την ιστορία των 127 ετών που κάποτε είχε και στη χώρα µας κάποιο µερίδιο αγοράς, φαίνεται πως σβήνει, αντιµέτωπη µε οφειλές εκατοµυρίων ευρώ, και τις τράπεζες να έχουν κάνει αίτηση για να κυρηχθεί ύπο πτώχευση. Σύµφωνα µε τα πολωνικά µέσα ενηµέρωσης, η Ursus διαθέτει συσσωρευµένα χρέη γύρω στα 27 εκατ. ευρώ (ποσό µεγάλο για τα δεδοµένα της χώρας), µε τη διοίκηση της εταιρείας να ελπίζει πως οι µέτοχοί της (η Ursus είναι ενταγµένη στο χρηµατιστήριο της Βαρσοβίας), θα εγκρίνουν την απόφασή να βγουν στο σφυρί τα δύο εργοστάσιά της σε Opalienitsa (τρέιλερ) και Dobre Miastro (αγροτικά µηχανήµατα και εξοπλισµός). Η εταιρεία φαίνεται πως ψάχνει να πιάσει γύρω στα 1,27 εκατ. ευρώ για την πρώτη µονάδα και για τη δεύτερη ένα ποσό πάνω από 5 εκατ. ευρώ.
Οι φήµες για συγχώνευση µε Zetor
Η Ursus ιδρύθηκε το 1893 και κατασκευάζει µία µεγάλη γκάµα αγροτικού εξοπλισµού όπως φορτωτές για τρακτέρ, χορτοκοπτικά, χορτοσυλλέκτες, χορτοδετικές, πλατφόρµες, κοπροδιανοµείς, δισκοσβάρνες ακόµα και εκχιονιστικά. Η κύρια πάντως δραστηριότητα για την εταιρεία είναι τα τρακτέρ, µε τη ζήτησή τους να έχει πέσει δραµατικά τα τελευταία χρόνια. Τα πιο δυνατά µοντέλα της έως 278 ίππων είναι διαθέσιµα στην ανατολική Ευρώπη, ενώ στη δυτική η εταιρεία είναι περισσότερο γνωστή για τη Σειρά C (50-150 ίππων).
Τα πρώτα σηµάδια για αυτή την εξέλιξη είχαν εµφανιστεί τον περασµένο ∆εκέµβριο, όπου η κατασκευάστρια τρακτέρ Ursus, είχε δηλώσει πως έχει αρχίσει να συζητά µε τη Zetor για µια ενδεχόµενη συνεργασία στα τρακτέρ.
Μολονότι οι λεπτοµέρειες για τις συνοµιλίες που έγιναν δεν βγήκαν ποτέ στη δηµοσιότητα, είχε κυκλοφορήσει η φήµη πως οι δύο εταιρείες πήγαιναν για συγχώνευση.
Η επικοινωνία αυτή είχε µάλιστα µέσα της και ένα ευρύτερο σενάριο, το οποίο ήθελε τις δύο εταιρείες να κάνουν την αρχή για τη δηµιουργία ενός στρατοπέδου κατασκευαστών, στο οποίο θα συµµετέχουν και άλλες εταιρείες που θα κοιτάζουν όλοι µαζί «στα ίσα» τις δυτικοευρωπαικές ισχυρές αγορές και φίρµες. Απ’ ό,τι φαίνεται όµως κανένα από τα σχέδια αυτά δεν υλοποιήθηκαν. Φυσικά, υπάρχει εδώ και το ενδεχόµενο να επιβιώσει η εταιρεία, µε τη βοήθεια να έρχεται από µεγάλους κατασκευαστές τρακτέρ που έχουν έδρα στην Ασία. Άλλωστε, είναι ακόµα νωπές οι µνήµες από την επανεκκίνηση των εργοστασίων της Arbos στην Ιταλία από την Foton Lovol.
