Ωστόσο οι καναδικές προελεύσεις υποχώρησαν κατά 10 ευρώ στο λιμάνι του Μπάρι, με το σκληρό σιτάρι με 15% πρωτεΐνη να πέφτει στα 495 με 500 ευρώ ο τόνος, καθώς βρίσκεται σε εξέλιξη ένας εφοδιασμός της ιταλικής αγοράς με καλές ποιότητες σίτου, μάλλον, από την Τουρκία.
Τις αποκαλύψεις των συνεταιριστικών οργάνων της Ιταλίας CIA και Coldiretti, ακολούθησαν εικασίες γύρω από τη χώρα προέλευσης των 10 καραβιών που ξεφορτώνουν περίπου 700.000 τόνους σκληρού σίτου στα λιμάνια της Αδριατικής, καθώς και των τιμών, αφού επέτρεψαν ένα απότομο γύρισμα της τάσης στις ευρωπαϊκές και βορειοαμερικάνικες αγορές.
Το βασικό σενάριο θέλει την Τουρκία, η οποία παραδοσιακά εξασφαλίζει ποσότητες της τάξης των 3,7 εκατ. τόνων σκληρού σίτου, μια σημαντική παραγωγή που όμως περιορίζεται στην εσωτερική της αγορά, να έχει βγει ξανά στο παζάρι των διεθνών αγορών.
Οι τιμές που έχει ανακοινώσει η αρμόδια επιτροπή ρύθμισης αγορών δημητριακών της Τουρκίας για τη φετινή σοδειά σκληρού σίτου, είναι οι 9.000 τουρκικές λίρες ο τόνος, που αντιστοιχεί σε 311 ευρώ ο τόνος. Ωστόσο, στην ιταλική αγορά οι Τούρκοι αγοραστές πούλησαν με 360 έως 390 ευρώ ο τόνος, κάτι που προκαλεί προβληματισμό μιας και στο παρελθόν η Τουρκία ποτέ δεν πουλούσε κάτω από τις μέσες τιμές της αγοράς.
Σε κάθε περίπτωση, όλα δείχνουν πως τα υπό διερεύνυση γεγονότα των προηγούμενων εβδομάδων έχουν περιορισμένης διάρκειας αντίκτυπο στις αγορές, με αναλυτές να επισημαίνουν πως σύντομα οι ευρωπαϊκές αγορές θα επανέλθουν στην σκληρή πραγματικότητα της εκ των πραγμάτων περιορισμένης προσφοράς από τον Καναδά και τη Βόρεια Αμερική, αλλά και στις εξαιρετικά προβληματικές ποιότητες που έχουν στη διάθεσή τους οι ιταλικές βιομηχανίες από την παραγωγή της γειτονικής Ιταλίας.
Αυτό το σενάριο θα μπορούσε να πυροδοτήσει μια διστακτική στην αρχή ανάκαμψη των τιμών, μιας και σύντομα θα ξεκινήσουν οι φορτώσεις από τον Καναδά, ο οποίος σε κάθε περίπτωση θα έχει διόλου αμελητέες ποσότητες προς διάθεση από την παραγωγή των 4,3 εκατ. τόνων που συγκομίζει.
Την ίδια ώρα, στην ελληνική αγορά, το ελεύθερο εμπόριο επιχειρεί μια πίεση των τιμών σε επίπεδα σημαντικά κάτω από τα 35 με 37 λεπτά που έγιναν οι τελευταίες δουλειές πριν τον Δεκαπενταύγουστο. Η αναμπουμπούλα που έφερε στις αγορές η διόρθωση της Φότζια, αξιοποιείται από διάφορους μεσίτες ως μια καλή ευκαιρία να κάνουν μουαγιέν, ρίχνοντας τις τιμές παρακάτω από ό,τι εξηγεί η διόρθωση της Φότζια. Οι τιμές που ακούγονται ξεκινούν από τα 32 με 33 λεπτά το κιλό (από γνωσή βιομηχανία ζυμαρικών) και πέφτουν μέχρι και κάτω από τα 30 λεπτά.
Η εξέλιξη αυτή φέρνει σε εξαιρετικά δύσκολη θέση αρκετούς μεμονωμένους παραγωγούς που έχουν παραδώσει με ανοιχτές τιμές και έχασαν το πρώτο παράθυρο ανόδου που άνοιξαν οι διαγωνισμοί δυνατών συνεταιριστικών οργανώσεων τον περασμένο Ιούλιο. Χωρίς να υπάρχει πια κάποιος εξισορροπητικός παράγοντα έναντι των αυθαίρετων πιέσεων του ελεύθερου εμπορίου, η αναμονή αποτελεί την μοναδική επιλογή που έχουν στο μυαλό τους αρκετοί παραγωγοί, ωστόσο εδώ υπάρχει και το ρίσκο επιδείνωσης των πιέσεων σε συνάρτηση με τα όσα γίνονται στις αγορές των υπόλοιπων δημητριακών.
Οι τιμές μαλακού σίτου στην Ευρώπη υποχωρούν πλέον σε επίπεδα κάτω των 220 ευρώ ο τόνος για τα συμβόλαια Σεπτεμβρίου που λήγουν την προσεχή εβδομάδα στη Γαλλία, με τις τιμές να πιέζονται από τις εξαιρετικά ανταγωνιστικές προσφορές της Ρωσίας, που κέρδισε προ ολίγων ημερών και τον διαγωνισμό της Αιγύπτου για 480.000 τόνους μαλακού σίτου, παρά τις προσφορές πέριξ των 255 ευρώ ο τόνος FOB της Ρουμανίας. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, με την προοπτική επιστροφής της Ρωσίας στο ντιλ για τα ουκρανικά σιτηρά, κάτι για το οποίο πιέζουν σε επίπεδο διπλωματίας η Τουρκία και ο ΟΗΕ, τότε οι προοπτικές για τις τιμές σιτηρών είναι μάλλον πτωτικές.
