Σήµα αγορών και εισαγωγών έδωσε το υπουργείο Βιοµηχανίας της Ιταλίας στις βιοµηχανίες ζυµαρικών, ώστε να προµηθευτούν όσο το δυνατόν περισσότερες ποσότητες σκληρού σίτου γίνεται. Στον απόηχο της εξέλιξης, οι αγορές σε Ευρώπη και Καναδά ενεργοποιήθηκαν και συνέχισαν πιο δυναµικά µια πορεία ανόδου που διστακτικά ξεκίνησαν την περασµένη εβδοµάδα, παρασυρόµενες κυρίως από την εικόνα που έδινε ο δείκτης στο µαλακό σιτάρι. Η Φότζια ενισχύθηκε κατά 10 ευρώ ο τόνος, κατακτώντας εκ νέου το επίπεδο των 540 ευρώ για την πρώτη ποιότητα σκληρού. Στα 542 ευρώ πουλάει ο Καναδάς, χωρίς µεταφορικά.
Περιορισµένα αποθέµατα, αλλά και ανησυχίες για επιπλοκές στην επερχόµενη παραγωγή, έρχονται να φουντώσουν περαιτέρω τη δυναµική ανόδου στην αγορά, µε αναλυτές να µην αποκλείουν το ενδεχόµενο επιστροφής στα ιστορικά υψηλά των 560 ευρώ ο τόνος τις επόµενες ηµέρες. Οι επιπλοκές στην παραγωγή έχουν να κάνουν µε το υψηλό κόστος στα εφόδια και το πετρέλαιο, σύµφωνα µε τον ιταλικό Τύπο, που αποθαρρύνουν πολλούς παραγωγούς από µια επιµελή φροντίδα στην καλλιέργεια. Επίσης, η ξηρασία σε Ισπανία και Βόρεια Αφρική θεωρείται δεδοµένο ότι θα µειώσει την παραγωγή εκεί.
Τα 50 λεπτά το κιλό είναι η τιµή αναφοράς που δίνουν δηµοσιεύµατα στον ιταλικό τύπο, για τα επερχόµενα αλώνια, σε ένα σενάριο που φαντάζει όλο και πιο ρεαλιστικό σε περίπτωση που η αγορά ανακάµψει τελικά στα 560 ευρώ. Σηµειώνεται ότι 500.000 στρέµµατα στη γειτονική χώρα και ιδίως στις περιοχές του Νότου έχουν αποµακρυνθεί από την καλλιέργεια. Η έκβαση πάντως θα κριθεί από τις επιδόσεις στον Καναδά, ο οποίος αναµένει µια ανάκαµψη της παραγωγής σε επίπεδα άνω των 6 εκατ. τόνων, από 3,5 εκατ. πέρυσι.
Σε κάθε περίπτωση, ο στόχος για αλώνια µε 40 λεπτά στην εγχώρια αγορά ακούγεται µάλλον συντηρητικός, σχολιάζουν άνθρωποι της αγοράς, αν και στο πεδίο όλα είναι ρευστά. Πάντως, όσο το µαλακό σιτάρι φτάνει στους µύλους µε τιµή κοντά στα 400 ευρώ ο τόνος, η υποχώρηση του σκληρού από τα σηµερινά επίπεδα γίνεται ακόµα πιο δύσκολη. Υπενθυµίζεται ότι η ευρωπαϊκή αγορά σκληρού σίτου εφοδιάζεται από περιοχές της Μαύρης Θάλασσας, ιδίως Ρωσία και Καζακστάν, οι οποίες καλύπτουν τη ζήτηση σε Βόρεια Αφρική και Μέση Ανατολή.
To 52% των εισαγωγών καλαµποκιού που εισάγεται στην ΕΕ προέρχεται από την Ουκρανία. Το 19% του µαλακού σίτου είναι επίσης ουκρανικής προέλευσης και το 23% των ελαιούχων σπόρων καταφθάνει στην Ευρώπη από τους σιδηροδροµικούς σταθµούς και τα λιµάνια της Μαύρης Θάλασσας. Περίπου το 95% της παραγωγής σίτου της Ουκρανίας αφορά µαλακό σιτάρι που σπέρνεται το φθινόπωρο. Τα βασικά παραγωγικά κέντρα εντοπίζονται στις κεντρικές και νότιες επαρχίες της χώρας.
Η αµέσως επόµενη µεγαλύτερη εκτατική είναι το ανοιξιάτικο κτηνοτροφικό κριθάρι, µε σπορές τον Απρίλιο και συγκοµιδή τον Αύγουστο. Οι εκτάσεις εδώ επηρεάζονται σε µεγάλο βαθµό από τα φυτρώµατα στο σιτάρι. Κτηνοτροφική σε σηµαντικό βαθµό είναι και η χρήση του καλαµποκιού που επίσης πρωταγωνιστεί στις εαρινές σπορές της Ουκρανίας. Από την άλλη, οι βασικές βιοµηχανικής χρήσης καλλιέργειες, είναι τα τεύτλα και ο ηλίανθος, µε εξέχοντα ρόλο να διατηρεί.
Εύκολα τα 60 λεπτά για τον εγχώριο ηλίανθο
Όσο οι αγοραπωλησίες ηλιόσπορου για παραγωγή ηλιέλαιου, προσεγγίζουν τη ζώνη των 1.000 ευρώ ανά τόνο, στην εγχώρια ζώνη παραγωγής ηλίανθου, οι βιοµηχανίες επιµένουν να κρατάνε τα χαρτιά τους κλειστά αναφορικά µε τα συµβόλαια της νέας περιόδου, προσφέροντας τιµή ασφαλείας στα 40 λεπτά.
Σε ανοδικό κανάλι έχουν περιέλθει και οι τιµές παραγωγού στη Βουλγαρία, πάνω από τα 610 ευρώ ο τόνος. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, όλα δείχνουν ότι η τιµή στην εγχώρια αγορά, θα µπορούσε εύκολα να εξασφαλίσει τα 60 λεπτά το κιλό στον παραγωγό. ∆εν θα µπορούσε να συµβεί και αλλιώς, όσο η τιµή του βαρελιού διαπραγµατεύεται στη ζώνη των 100 δολαρίων και οι τιµές πρώτων υλών και εµπορευµάτων έχουν περιέλθει σε ένα ορµητικό κανάλι ανόδου.
Εν τω µεταξύ, η Ουκρανία, ξεκαθάρισε ότι αν και θα επιχειρήσει να προχωρήσει σε εαρινές σπορές, η κατεύθυνση της παραγωγής θα είναι µακριά από βιοµηχανικές καλλιέργειες. Με άλλα λόγια, η παραγωγή ηλίανθου θα περιοριστεί φέτος, για χάριν των εαρινών δηµητριακών όπως είναι η βρώµη. Σε µια τέτοια περίπτωση, οι ισορροπίες της προσφοράς και της ζήτησης στην ευρωπαϊκή αγορά έρχονται να υποστούν ακόµα µεγαλύτερη αναστάτωση, µε την αποκλιµάκωση -σύµφωνα µε όσα αναφέρουν οι γνώστες της αγορά- να µην γίνεται τουλάχιστον µέχρι την επόµενη άνοιξη.
