Μοιάζει κάπως πρώιμο να ισχυριστεί κανείς πως αυτό θα είναι το τέλος του καθοδικού ρεύματος και αυτό διότι απρόσμενα δεν «κινείται» τόσο η αγορά, σε σύγκριση με άλλες χρονιές. Η Ιταλία φαίνεται για την ώρα κορεσμένη. Χώρες που στο παρελθόν εξήγαγαν ελάχιστο προϊόν (π.χ. Σλοβακία) φέτος φέρονται να αποστέλλουν το ένα φορτηγό πίσω απ’ το άλλο στα ιταλικό σιλό με τιμή παράδοσης τα 270 ευρώ ο τόνος, ενώ και η παραδοσιακά ελλειμματική αγορά της Βόρειας Αφρικής είναι αφύσικα υποτονική. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Τυνησίας, η οποία δεν έχει καν προκηρύξει κάποιο διαγωνισμό για τον Σεπτέμβριο.
Δύσκολο να κρατηθούν τα 250 ευρώ FOB
Στην Ελλάδα, παρά την διαφαινόμενη πρόθεση του εμπορίου να μην αποδεχθεί τιμές κάτω των 250 ευρώ ο τόνος FOB, η πραγματικότητα του υψηλού ανταγωνισμού σε ένα περιβάλλον -έστω και οριακής- πλεονάζουσας προσφοράς, δεν αφήνει και πολλά περιθώρια ουσιαστικής αντίστασης. Σύμφωνα με ανθρώπους της αγοράς, μεγάλοι οίκοι όπως ο Casillo, έχουν εδώ και 10 μέρες επικοινωνήσει πως από τα μέσα Σεπτεμβρίου θα πληρώνουν 245 ευρώ ο τόνος και… σε όποιον αρέσει. Αξίζει ωστόσο να γραφτεί πως σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του Διεθνούς Συμβουλίου Σιτηρών (IGC), το παγκόσμιο τελικό απόθεμα της 2025/26 εκτιμάται πως θα αυξηθεί από έτος σε έτος κατά μόλις 400.000 τόνους (το 35% της ελληνικής παραγωγής), σε 7.000.000 τόνους.
