Γιατί το βαμβάκι αδυνατεί να αντιδράσει; Κυρίως διότι η διαμόρφωση των τιμών στην παγκόσμια αγορά βάμβακος τα τελευταία χρόνια βασίζεται περισσότερο στις επενδυτικές διαθέσεις των κεφαλαιούχων παρά στα ωμά δεδομένα του μηχανισμού προσφοράς – ζήτησης.
Δηλαδή, παρά το γεγονός ότι καταγράφονται τόσο στις ΗΠΑ, όσο και σε Ελλάδα, ΝΑ Ασία μία αισθητή μείωση στα στρέμματα βάμβακος, αθροιστικά ίσως άνω του 10%, η σημαντική ανασφάλεια ελέω εξωγενών παραγόντων (μεγάλη γεωπολιτική ένταση σε βασικές αρτηρίες του διεθνούς εμπορικού συστήματος και φυσικά οι δασμοί) διευκολύνει το επίμονο «σορτάρισμα», με τελικό σκοπό ίσως να υποχωρήσει το εκκοκκισμένο στα επίπεδα κόστους του φθηνότερου παίκτη στο όλο παίγνιο της αγοράς – 60-62 σεντς, δηλαδή σε επίπεδα κόστους καλλιέργειας Βραζιλίας. Κοινώς, οι ίδιοι παράγοντες που έπαιξαν θετικό ρόλο στην αγορά πριν λίγα χρόνια και απογειώθηκαν οι τιμές, ευθύνονται σήμερα για την ανισορροπία μεταξύ προσφοράς και ζήτησης, απλώς με αντίστροφο πρόσημο.
Ξεφυλλίστε σε υψηλή ανάλυση την εβδομαδιαία Agrenda
Ένα «χέρι» κρίνει το αποτέλεσμα
Το γεγονός όμως πως για το επόμενο τετράμηνο, η προσοχή της αγοράς είναι στραμμένη σε ένα μόνο συμβόλαιο και όχι σε δύο, δίνει την δυνατότητα σε τυχόν θετικές ειδήσεις να παίξουν έναν πολύ πιο καταλυτικό ρόλο σε σύγκριση με πριν 2 μήνες. Στο σημείο αυτό, αρκεί να θυμηθεί κανείς την αισιοδοξία που επικρατούσε σαν δημοσιεύτηκαν οι πρώτες εκτιμήσεις σποράς για το βαμβάκι και το μίνι ράλι των συμβολαίων νέας σοδειάς προς τα 72 σεντς ανά λίμπρα, πριν ισοπεδώσει τα πάντα ο «τυφώνας» Τραμπ από τις 2 Απριλίου. Σε εκείνη την φάση, οι προπωλήσεις εντός Ελλάδας ήταν σχεδόν έτοιμες να ξεκινήσουν από τα 50 λεπτά το κιλό.
Έκτοτε, το γεωπολιτικό θερμόμετρο μόνο ανεβαίνει. Ο βαλλιστικός πόλεμος μεταξύ Ισραήλ και Ιράν είναι μονάχα το τελευταίο επεισόδιο σε ένα 2025, γεμάτο εντάσεις, αβεβαιότητα και πάνω απ’ όλα κακό οικονομικό κλίμα, με τις αρνητικές μακροοικονομικές εκθέσεις να διαδέχονται η μία μετά την άλλη. Η αδυναμία δε του δολαρίου να ξεκολλήσει από τα χαμηλά του κάνει την όλη κατάσταση χειρότερη για την τιμολόγηση στο εκκοκκισμένο.
Είναι λογικό λοιπόν, οι δείκτες να αδυνατούν για την ώρα να σηκώσουν κεφάλι, όσο υποστηρικτικά και να είναι τα θεμελιώδη. Αυτός είναι ο λόγος άλλωστε που δεν άρχισαν και οι προπωλήσεις στην Ελλάδα καθώς όλος ο κλάδος γνωρίζει πως το σημερινό απογοητευτικό επίπεδο τιμής, επουδενί δεν ανταποκρίνεται στην πραγματική αξία του βαμβακιού.
Μικρά πια τα περιθώρια για πτώση
Εδώ πρέπει να μπει μια άνω τελεία. Όπως προαναφέρθηκε, πλέον η αγορά ακροβατεί σε ένα μόνο συμβόλαιο, αυτό του Δεκεμβρίου. Σε περίπτωση που οι αρνητικές εξωτερικές ειδήσεις συνεχιστούν, είναι αρκετά πιθανό να δούμε να υποχωρεί το βαμβάκι σε επίπεδα κόστους Βραζιλίας, όπου και θα παγώσει πλήρως η αγορά, αφού κανείς δεν θα «βγαίνει», επομένως, κανείς δεν θα πουλάει.
Απ’ την άλλη όμως, τα περιθώρια για κάθοδο πλέον έχουν στενέψει δραματικά και μαζί με αυτά και το εύρος των κερδών για τους «σορτάκηδες». Η κυρίαρχη άποψη στην πιάτσα είναι ότι αρκούν 1-2 θετικές ειδήσεις και η διατήρηση του πετρελαίου σχετικά ψηλά, ώστε να δούμε η πλάστιγγα των θέσεων να γυρνάει σταδιακά σε long(ανοιχτή πώληση), από τους επενδυτικούς κύκλους. Μία τέτοια εξέλιξη θα έφερνε πολύ πιο άμεσα όχι απλώς τα 70 σεντς, αλλά τα 75-80 σεντς ανά λίμπρα στην καθημερινότητα της αγοράς βάμβακος, δηλαδή στα επίπεδα εκείνα που προέβλεπαν για το Φθινόπωρο οι κλαδικοί αναλυτές για το εκκοκκισμένο στις αρχές Μαρτίου.
