Αργότερα, οι βρετανικές αποικίες στις ΗΠΑ ανέπτυξαν ενδιαφέρον για τα ελαιόδεντρα, όμως ο Thomas Jefferson (1743-1826), ο 3ος Πρόεδρος των ΗΠΑ, που υπήρξε και αφοσιωμένος αγρότης, ζήτησε οι φυτεύσεις ελαιώνων να επικεντρωθούν στην Καλιφόρνια. Μάλιστα, ο ίδιος φέρεται ότι είχε πει: «Από όλα τα δώρα του Θεού στον άνθρωπο το ελαιόλαδο είναι το επόμενο πιο πολύτιμο αγαθό, αν όχι το πιο πολύτιμο». Σύμφωνα με την καθηγήτρια Νομικής στο πανεπιστήμιο του Σαν Ντιέγκο Nancy Carol Carter σε μελέτη της με τον τίτλο «Οι ελαιώνες του Σαν Ντιέγκο - Οι απαρχές της βιομηχανίας στην Καλιφόρνια», το πρώτο ελαιόδεντρο που φυτεύτηκε στην Καλιφόρνια ήταν το 1769 στην περιοχή Mission Basilica San Diego de Alcala.
Λίγα είναι γνωστά για την ακμάζουσα βιομηχανία ελαιολάδου στο Σαν Ντιέγκο, όπως για παράδειγμα ότι η Gifford and Sons Olive Works ήταν η πρώτη αμερικανική εταιρεία που συσκεύασε και διακίνησε ώριμες ελιές σε κονσέρβα. Έναν αιώνα αργότερα, σχεδόν όλες οι ελιές που παράγονταν στην Καλιφόρνια πωλούνται με τον τρόπο που είχε ανακαλύψει η οικογένεια Gifford στο εργοστάσιο επεξεργασίας της στο Σαν Ντιέγκο.
Η υπόσχεση για οικονομικά οφέλη από την ελαιοκαλλιέργεια στην Καλιφόρνια έλαβε διαστάσεις στα μέσα της δεκαετίας του 1880, με δελεαστικούς τίτλους που χρησιμοποιούνταν στον Τύπο της εποχής όπως «μεγάλη ζήτηση και κέρδος» (Chicago Daily Tribune, 1886). Ο Καλιφορνέζος συγγραφέας Joaquin Miller επίσης αποτύπωσε το λαϊκό αίσθημα της περιόδου αναρωτώμενος πώς θα είναι η χώρα του όταν η ελιά θα καθιερωθεί όπως στην Ιταλία...
