Το κλάδεμα της ροδακινιάς θεωρείται αυστηρό, καθώς σε περίπτωση που δεν πραγματοποιηθεί σωστά, το δέντρο πολύ σύντομα χάνει την παραγωγικότητα και την ζωηρότητά του.
Επειδή η ροδακινιά καρποφορεί σε βλαστούς του παρελθόντος έτους, επιδίωξη του επίδοξου κλαδευτή θα πρέπει να είναι:
α) η εξασφάλιση της μέγιστης δυνατής παραγωγής, αφήνοντας πάνω στο δένδρο τον απαραίτητο αριθμό καρποφόρων βλαστών και
β) ο σχηματισμός νέων βλαστών (οι λεγόμενοι αντικαταστάτες) οι οποίοι θα φέρουν την καρποφορία του επόμενου έτους.
Στη ροδακινιά εφαρμόζονται βασικά δύο είδη κλαδέματος, το χειμερινό και το θερινό.
Το θερινό αποβλέπει στην αφαίρεση των λαίμαργων βλαστών (δηλαδή βλαστών με πολύ γρήγορη και ζωηρή ανάπτυξη χωρίς όμως καρποφορία και στα οπωροφόρα δένδρα είναι ανεπιθύμητοι εκτός εξαιρετικών περιπτώσεων), ενώ καλό είναι να εφαρμόζεται μετά την σκλήρυνση του πυρήνα, κάτι που συνήθως συμβαίνει αρχές καλοκαιριού, μέσα στον Ιούνιο.
Η κατάλληλη εποχή για το χειμερινό κλάδεμα
Γεωπόνοι αναφέρουν πως η κατάλληλη εποχή για να κλαδέψουμε τη ροδακινιά είναι μετά το πέρας των χειμωνιάτικων παγετών και πριν μπει για τα καλά η Άνοιξη, δηλαδή το χρονικό διάστημα μεταξύ Φεβρουαρίου και Μαρτίου. Σε περιπτώσεις ήπιων χειμώνων, όπου τα δελτία καιρού δεν προβλέπουν παγετούς και θερμοκρασίες κοντά στο 0, μπορεί να κλαδευτεί η ροδακινιά και τέλη Φθινοπώρου – αρχές Χειμώνα.
Το πρόβλημα όμως με το να προτείνει ένας οποιοδήποτε γεωπόνος μία περίοδο κλαδέματος, είναι τα άκαιρα και έντονα καιρικά φαινόμενα που παρατηρούνται τα τελευταία χρόνια. Χαρακτηριστική περίπτωση αποδεικνύεται η φετινή χρονιά, με τον ισχυρό παγετό μέσα Απρίλίου(!), που οδήγησε σε απώλειες από 60-80% της παραγωγής ανά περιοχή.
Η επιλογή της εποχής κλαδέματος λοιπόν αποδεικνύεται στη πράξη «προσωπική υπόθεση», με βαθμό ρίσκου, δεδομένων των συνθηκών. Πάραυτα, θα πρέπει οι καλλιεργητές να γνωρίζουν κάποιες βασικές αρχές ώστε να κινηθούν στην σωστή κατεύθυνση όταν αποφασίσουν να κλαδέψουν.
Καλό είναι να τονιστεί, πως η ροδακινιά -όπως και όλα τα φυλλοβόλα καρποφόρα δέντρα- είναι μεν σκληραγωγημένα στο έντονο κρύο, αλλά ένα κλάδεμα αμέσως πριν ή μετά έναν ενδεχόμενο παγετό, αποτελεί συνταγή αποτυχίας για κάθε παραγωγή.
Στο χειμερινό κλάδεμα διακρίνονται τρεις περιπτώσεις:
Βραχύ κλάδεμα: Εφαρμόζεται σε λίγες περιπτώσεις και συνίσταται σε απαλείψεις καθώς και βραχύνσεις βλαστών. Στους βλαστούς που βραχύνονται, παραμένουν 6-8 οφθαλμοί ανά βλαστό έτσι ώστε να επιτευχθεί ταυτόχρονα καρποφορία και βλάστηση. Με το βραχύ κλάδεμα μειώνεται ο αριθμός των ανθοφόρων οφθαλμών οπότε στη συνέχεια δεν χρειάζεται πρακτικά αραίωμα. Το βραχύ κλάδεμα είναι κατάλληλο για εφαρμογή σε μεγαλόκαρπες ποικιλίες καθώς και σε γέρικα ή ασθενικά δένδρα.
Μακρύ κλάδεμα: Εφαρμόζονται μόνο απαλείψεις βλαστών και σχεδόν καθόλου βραχύνσεις. Το μακρύ κλάδεμα εφαρμόζεται στις μικρόκαρπες ποικιλίες και σε δένδρα νεαρής ηλικίας. Όταν εφαρμόζεται, πρέπει να ακολουθεί αυστηρό αραίωμα για να επιτευχθεί το επιθυμητό μέγεθος καρπών. Πολλές φορές το κλάδεμα αυτό δημιουργεί γύμνωμα των βραχιόνων και αυτό συμβαίνει όταν τα δένδρα υπερφορτώνονται και δεν δημιουργούνται νέοι βλαστοί (οι «αντικαταστάτες»).
Μικτό κλάδεμα: Εφαρμόζεται όταν τα δένδρα βρίσκονται σε πλήρη καρποφορία. Γίνονται απαλείψεις βλαστών αλλά και οι απαραίτητες βραχύνσεις έτσι ώστε να έχουμε ικανοποιητική καρποφορία κάθε χρόνο και για πολλά χρόνια.
Ημιμηχανικό και Μηχανικό κλάδεμα στην ροδακινιά
Η ανησυχία σχετικά με το κόστος αλλά και την διάθεση εργατικού δυναμικού αποτελεί έναυσμα για την μελέτη του μηχανικού κλαδέματος, καθώς το εξολοκλήρου κλάδεμα με το χέρι είναι μια κοστοβόρα διαδικασία για τους παραγωγούς.
Ημιμηχανικό: Η κίνηση των ψαλιδιών γίνεται με την βοήθεια πεπιεσμένου αέρα που προέρχεται από πιεστικό και ειδικά διαμορφωμένα ψαλίδια. Οι κλαδευτές είτε περπατούν και χρησιμοποιούν σκάλα, είτε βρίσκονται σε πλατφόρμα που σύρεται από τρακτέρ μαζί με το πιεστικό. Η εργασία είναι πολύ λιγότερο επίπονη και πολύ περισσότερο αποτελεσματική ανά ώρα εργασίας.
Μηχανικό: Το κλάδεμα γίνεται με αυτόματα περιστρεφόμενα πριόνια που κινούνται παράλληλα προς τη γραμμή των δένδρων ή και κάθετα προς την κόμη (κορυφές). Απαραίτητη προϋπόθεση επιτυχίας του μηχανικού κλαδέματος είναι η κατάλληλη διαμόρφωση της κόμης των δένδρων, ενώ μετά το μηχανικό κλάδεμα εφαρμόζεται και συμπληρωματικό κλάδεμα με το χέρι.
Με πληροφορίες από:
Μιλτιάδης Δ. Βασιλακάκης, Γενική και Ειδική Δενδροκομία, Εκδόσεις Γαρταγάνης, 2016
