Ένας επίμονος παραγωγός ξερικής αμυγδαλιάς με έδρα τη Τζια

Η εικόνα αυτή τον οδήγησε να ασχοληθεί με μία σπάνια μορφή άνυδρης καλλιέργειας, με εξαιρετικά περιορισμένες αποδόσεις συγκριτικά με τη συμβατική καλλιέργεια που εφαρμόζεται στο αμύγδαλο. Τα δέντρα επιβιώνουν χωρίς νερό καθώς διαφοροποιούνται ως προς το ριζικό τους σύστημα, το οποίο διαρθρώνεται κάθετα προς το έδαφος, εν αντιθέσει με τα σύγχρονα υβρίδια αμυγδαλιάς, όπου το ριζικό σύστημα αναπτύσσεται οριζόντια. Το γεγονός αυτό δίνει στις αμυγδαλιές την δυνατότητα να αντλούν νερό από μεγαλύτερο βάθος στη γη. Τα δέντρα προϋπήρχαν στη Τζια για πολλά χρόνια και επί το πλείστον είχαν εγκαταλειφθεί από τους προηγούμενους ιδιοκτήτες τους.

O παραγωγός διατηρώντας επαγγελματικές καταβολές στη γραφιστική και το μάρκετινγκ αποφάσισε κάποια στιγμή να κάνει πλήρη στροφή. «Είχα σπουδάσει τεχνικός – γραφίστας ηλεκτρονικής σχεδίασης εντύπου, έλαβα την κρατική πιστοποίηση και στη συνέχεια ασχολήθηκα με τα τριετή προγράμματα της Ελληνικής Εταιρείας Διοίκησης Επιχειρήσεων στον τομέα του μάρκετινγκ. Είχα φτάσει στο σημείο να έχω πολύ καλές αποδοχές. Κάποια στιγμή ωστόσο διαπίστωσα την αδυναμία μου να επιβιώσω με αξιοπρέπεια και αξιοκρατία. Αποφάσισα να αλλάξω την τύχη μου». Κάπως έτσι δημιούργησε το Κτήμα Ξωτάρη, όπου στην ιδιωματική διάλεκτο ξωτάρης είναι ο άνθρωπος που ασχολείται με τη γη.

«Βλέποντας τα αμύγδαλα πεσμένα να σχηματίζουν ένα στρώμα πάνω στη γη, αποφάσισα να δοκιμάσω κάτι καινούργιο παράλληλα με τις υπόλοιπες δραστηριότητές που είχα ήδη όταν μπήκα στον πρωτογενή τομέα. Το 2018 άφησα τα πάντα πίσω μου και ασχολήθηκα πλέον, αποκλειστικά με τις αμυγδαλιές και την καλλιέργεια βοτάνων όπως ο σιδερίτης, η άγρια ρίγανη και αρκετά ακόμα, που φύονται ανάμεσα στις αμυγδαλιές μου», περιγράφει ο Αλέξανδρος Λυμπερόπουλος. «Το μεγαλύτερο μέρος της δραστηριότητάς μου χρηματοδοτείται από τα βότανα, τα οποία έχουν μικρότερες απαιτήσεις και καλύτερα περιθώρια κέρδους και που επίσης παράγονται με φυσική και άνυδρη καλλιέργεια».

Συνολικά 200 στρέμματα καλλιεργειών

Σήμερα έχει καταφέρει να συγκεντρώσει συνολικά περί τα 200 στρέμματα γης, καθώς αγόρασε ορισμένα κτήματα, ενώ νοίκιασε και αρκετά ακόμα και από τρίτους, οι οποίοι δεν τα αξιοποιούσαν. Ταυτόχρονα δραστηριοποιείται και στην αναπαραγωγή των συγκεκριμένων δέντρων.

Βιολογικά πιστοποιημένη καλλιέργεια και λίπανση με ψυχανθή

Η καλλιέργεια της αμυγδαλιάς στο Κτήμα Ξωτάρη είναι βιολογικά πιστοποιημένη, ενώ η λίπανση γίνεται με ψυχανθή που φυτεύονται στα κτήματα. Επιπλέον, ενώ υφίστανται βιολογικές μέθοδοι φυτοπροστασίας, τα κτήματα είναι δύσβατα, γεγονός που δεν επιτρέπει την εφαρμογή τους. «Σε κάθε περίπτωση είναι ιδιαίτερα απαιτητικό και το κλάδεμα των δέντρων, καθότι τα φυτά που είναι γερασμένα, δεν επιδέχονται βαθιές τομές. Χρειάζονται αρχικά αφαίρεση στα ξερά κλαδιά, στη συνέχεια να παραμείνουν για περίπου δύο χρόνια ούτως ώστε να επανέλθουν και κατόπιν μπορώ να προχωρήσω σε δραστικότερες παρεμβάσεις».

Απόδοση μόλις 30% ανά κιλό συγκομιδής

Ένα ακόμα ζήτημα που καλείται να αντιμετωπίσει είναι η ποικιλομορφία των δέντρων, τα οποία προέρχονται από αρκετές διαφορετικές και μέχρι στιγμής μη ταυτοποιημένες ποικιλίες, ενώ τα αμύγδαλα που παράγονται εμφανίζουν διαφορετικά μεγέθη. Επιπλέον, η κλιματική αλλαγή είναι ένα μεγάλο ζήτημα που καλούμαι να αντιμετωπίσω. Τα συγκεκριμένα δέντρα μπορούν να φτάσουν σε απόδοση έως και 30% καθαρού καρπού ανά κιλό συγκομιδής, τη στιγμή που οι συμβατικές καλλιέργειες αμυγδάλου φτάνουν σε αποδόσεις έως και 60%. Ωστόσο η ξηρασία και η έλλειψη νερού μπορεί να περιορίσει ακόμα περισσότερο την απόδοση που σας προανέφερα».