Ενδεικτική είναι η περίπτωση των ΗΠΑ όπου παρόλη την ευμετάβλητη και ιδιοσυγκρατική δασμολογική πολιτική και τις προσπάθειες παρέμβασης της κυβέρνησης Τραμπ στις αποφάσεις της Ομοσπονδιακής Τράπεζας, η οικονομία καταγράφει μια οριακή και μόνο επιβράδυνση των ρυθμών οικονομικής ανάπτυξης.
Κατά την άποψή μας όμως, πίσω από αυτή την εικόνα σταθερότητας αποκρύπτεται μια οικονομία δυο ταχυτήτων όπου φορολογικές απαλλαγές στις επιχειρήσεις, υψηλές δημοσιονομικές δαπάνες και επενδύσεις σχετιζόμενες με την τεχνητή νοημοσύνη συνυπάρχουν με μια επιβραδυνόμενη αγορά εργασίας και αυξανόμενη πίεση των οικονομικά ασθενέστερων. Παράλληλα, φαινομενική σταθερότητα καταγράφεται και στην οικονομία της Ευρωζώνης όπου ο ρυθμός μεταβολής του ΑΕΠ διαμορφώνεται στα επίπεδα του 1,5% το α’ εξάμηνο του 2025 - αισθητά υψηλότερα από τις εκτιμήσεις μας για ανάπτυξη 0,8%-0,9%.
Ωστόσο θα πρέπει να έχουμε πλήρη επίγνωση ότι οι ρυθμοί ανάπτυξης στην Ευρωζώνη έχουν επηρεαστεί σημαντικά από την υπερβολικά υψηλή ανάπτυξη της Ιρλανδίας. Καθώς πολλοί τεχνολογικοί και φαρμακευτικοί κολοσσοί έχουν επιλέξει ως (φορολογική) έδρα τους την Ιρλανδία, η συμπερίληψη της δραστηριότητας τους στην Ακαθάριστη Προστιθέμενη Αξία της χώρας στρεβλώνει σε υπερθετικό βαθμό τους ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης, με τελικό αποτέλεσμα το ΑΕΠ της Ιρλανδίας να μεγεθύνεται με ρυθμό 18% το 1ο μισό του έτους.
Εξαιρουμένης της Ιρλανδίας, το ΑΕΠ της ΕΕ έχει μεταβληθεί κατά 0,9% δηλαδή πολύ κοντά στις αρχικές μας προσδοκίες. Όλες λοιπόν οι ελπίδες για ανάπτυξη στην ΕΕ στηρίζονται στην επεκτατική δημοσιονομική πολιτική της Γερμανίας.
Στο μέτρο και στο βαθμό που αυτή θα υλοποιηθεί έγκαιρα είναι βέβαιο ότι θα βοηθήσει σημαντικά τη Γερμανική οικονομία να αντιμετωπίσει τα παγιωμένα δομικά προβλήματα με τα οποία βρίσκεται αντιμέτωπη. Ωστόσο πιστεύουμε ότι η αισιοδοξία για διάχυση της ανάπτυξης αυτής σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή οικονομία είναι υπερβολική και στο άμεσο μέλλον θα χρειαστεί να αναθεωρηθεί πτωτικά.
Τέλος και η Κίνα εξακολουθεί να καταβάλει κάθε προσπάθεια προκειμένου να διατηρήσει ρυθμούς ανάπτυξης κοντά στο 5%. Και εδώ οι ελπίδες βελτίωσης της οικονομικής πραγματικότητας βασίζονται στην ανάληψη κρατικών πρωτοβουλιών για τον περιορισμό του τεράστιου και αυτοκαταστροφικού ανταγωνισμού μεταξύ των ίδιων των κινεζικών επιχειρήσεων.
Η ελπίδα είναι ότι ο περιορισμός του εσωτερικού ανταγωνισμού θα βελτιώσει τα επίπεδα κερδοφορίας των κινεζικών επιχειρήσεων, γεγονός που σε συνδυασμό με την (κρατική και πάλι) τόνωση της ιδιωτικής κατανάλωσης θα στηρίξουν την οικονομία και θα περιορίσουν την εξάρτηση της Κίνας από τις εξαγωγές.
Αναλυτικά την έκθεση της Πειραιώς μπορείτε να δείτε εδώ
