Έτσι, την ώρα που η πολυπληθέστερη επαγγελματική ομάδα περιμένει άμεση πληρωμή των υποχρεώσεων του δημοσίου που λιμνάζουν εδώ και μήνες και μαζί μια ολοκληρωμένη δέσμη μέτρων που θα βγάλει την ελληνική γεωργία από τα σημερινά αδιέξοδα, οι πληροφορίες θέλουν πολύ συζήτηση για το ΟΠΕΚΕΠΕ και καθόλου αναφορές σε παρεμβάσεις τόνωσης της ανταγωνιστικότητας των αγροτικών εκμεταλλεύσεων.
Μόνο οι εκκρεμείς υποχρεώσεις του δημοσίου έναντι των αγροτών ξεπερνούν κατά πολύ τα 500 εκατ. ευρώ. Ως γνωστόν, εδώ και δύο μήνες περίπου, με αφορμή τις αποκαλύψεις για το πάρτι καταχρήσεων που είχε στηθεί στον ΟΠΕΚΕΠΕ, έχει σταματήσει επί της ουσίας κάθε πίστωση. Παλιά βιολογικά ύψους 60 εκατ. ευρώ, σπάνιες φυλές 14 εκατ. ευρώ, κομφούζιο 13 εκατ. ευρώ, επιδότηση ζωοτροφών στις περιοχές που επλήγησαν από ζωονόσους 63 εκατ. ευρώ, ειδική στήριξη για τα φερτά υλικά από τις πλημμύρες στη Θεσσαλία 12 εκατ. ευρώ, άμεσες ενισχύσεις παρελθόντων ετών και οικοσχήματα 35 εκατ. ευρώ, Μέτρο 23 για τις κλιματικές συνθήκες της περασμένης χρονιάς 187 εκατ. ευρώ, αποζημιώσεις αποκατάστασης φυτικού κεφαλαίου λόγω Daniel 42 εκατ. ευρώ, νέα βιολογικά φυτικής κατεύθυνσης 130 εκατ. ευρώ και νέα βιολογικά για κτηνοτροφία και μελισσοκομία άνω των 120 εκατ. ευρώ, συνθέτουν ένα συνολικό ποσό της τάξεως των 550 εκατ. ευρώ περίπου.
Μόνο η απαρίθμηση εκ μέρους του πρωθυπουργού των παραπάνω κονδυλίων και η αναφορά σε κάποιο χρονοδιάγραμμα αποπληρωμής σε προσεχή χρόνο, δύσκολα θα αμβλύνει τις εντυπώσεις στις τάξεις των αγροτών και ακόμα δυσκολότερα θα αντιστρέψει το βαρύ κλίμα που υπάρχει σήμερα για την κυβέρνηση σε όλες τις αγροτικές περιοχές. Η κοινωνίες της υπαίθρου δηλώνουν παραγκωνισμένες κι αυτό δεν αλλάζει με τις… ασπιρίνες που εισηγούνται οι πρωθυπουργικοί σύμβουλοι.
Ο τομέας της αγροτικής παραγωγής στην Ελλάδα πιέζεται πανταχόθεν, καθώς η αγορά στα περισσότερα προϊόντα γίνεται όλο και πιο ανταγωνιστική, η κλιματικές συνθήκες συνεχίζουν να βάζουν δύσκολα στους παραγωγούς, τα προϊόντα τεχνολογίας μετά το 2022 έχουν πάρει την ανιούσα, οι ζωονόσοι απειλούν με εξαφανισμό την εγχώρια αιγοπροβατοτροφία και η νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική οδηγείται σε σοβαρές περικοπές πόρων, με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό για τη συνέχεια.
Σίγουρα αυτή τη φορά, το πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο της Ε.Ε. με ότι «μερίδιο» κι αν εξασφαλίσει για την Ελλάδα, δεν αφήνει στο σημερινό πρωθυπουργό πολλά περιθώρια για τυμπανοκρουσίες. Άλλωστε, μετά από τα όσα έχουν γίνει με τον ΟΠΕΚΕΠΕ, η διαπραγματευτική θέση της Ελλάδας έχει πληγεί βαρύτατα και οι υπεύθυνοι για τη χάραξη της αγροτικής πολιτικής στη χώρα μας βρίσκονται εκ των πραγμάτων σε θέση απολογούμενου.
Θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον, αν, με τα τεράστια ποσά του ταμείου ανάκαμψης, η χώρα μας είχε καταφέρει να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις ενσωμάτωσης της νέας τεχνολογίας στην αγροτική παραγωγή. Όμως τα «καλά χρόνια» μετά τον κορωνοϊό πέρασαν χωρίς οι πολιτικά κρατούντες να δώσουν την παραμικρή σημασία στην ανασυγκρότηση του πρωτογενούς τομέα. Όπως πέρασαν χωρίς ένα σαφές αγροτικό εθνικό σχέδιο δράσης, όλα τα προηγούμενα 45 χρόνια από την είσοδο της χώρας στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Σήμερα οι αποστάσεις που χωρίζουν την ελληνική γεωργία και κτηνοτροφία από τον διεθνή περίγυρο είναι χαοτικές, πράγμα που σημαίνει ότι κάποιες γενιές αγροτών βρίσκονται ήδη πολύ κοντά στη δίνη μιας βαθιάς κρίσης.
Η υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ την οποία δείχνει να χρεώνεται πολιτικά η σημερινή κυβέρνηση δεν αποτελεί παρά μόνο την κορυφή του παγόβουνου. Ενδεχομένως να αντανακλά και την προσπάθεια των κυβερνώντων να προστατέψουν «παντί τρόπω» τα δικά τους παιδιά. Σίγουρα δεν αποτελεί της αρχή αλλά την εξέλιξη της παρακμής, για την επούλωση της οποίας δεν αρκεί η μεταφορά της ευθύνης για τις πληρωμές από τον ΟΠΕΚΕΠΕ στην ΑΑΔΕ. Θα χρειασθεί μια «γενική επιστράτευση» ανθρώπων με βαθιά γνώση των θεμάτων του χώρου και η οργάνωση ομάδων έργου που θα συντάξουν τη «βίβλο της ελληνικής γεωργίας» για τις επόμενες πολλές δεκαετίες. Όταν αυτή η βίβλος συνταχθεί και όταν κάποιος πρωθυπουργός δεσμευθεί για την πιστή απρόσκοπτη υλοποίησή της, τότε και οι εναπομείναντες αγρότες θα μπορούν να ελπίζουν.
