«Εδώ και περίπου έναν μήνα, ίσως και λίγο παραπάνω στους ελέγχους που διενεργούμε στα νερά του Θερμαϊκού και στις μυδοκαλλιέργειες της περιοχής, ανιχνεύσαμε πολλή υψηλή συγκέντρωση πληθυσμών θαλάσσιων βιοτοξινών», εξηγεί η δρ Μαρία Καλαϊτζίδου, υπεύθυνη στο Εθνικό Εργαστήριο Αναφοράς Θαλάσσιων Βιοτοξινών και Τοξινών Λοιπών Υδάτων, της Διεύθυνσης Κτηνιατρικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, διευκρινίζοντας, πως η άρση της απαγόρευσης γίνεται μόνο κατόπιν δύο διαδοχικών αποτελεσμάτων ανάλυσης, που απέχουν μεταξύ τους τουλάχιστον 48 ώρες και είναι κάτω από τα κανονιστικά όρια που θέτει η Ε.Ε..
Με δεδομένο ότι στις κλειστές ζώνες παράγεται περί το 60%-70% της συνολικής παραγωγής του Θερμαϊκού, οι μυδοκαλλιέργειες που είναι εγκατεστημένες στην απαγορευμένη περιοχή, όπως είναι φυσικό έχουν αρχίσει να πιέζονται, καθώς ήδη έχασαν την περίοδο της Σαρακοστής.
«Τα μύδια είναι, ήδη, ώριμα και θα μπορούσαμε, εάν δεν είχαμε την απαγόρευση, να έχουμε ξεκινήσει τις πωλήσεις στην εγχώρια αγορά για τη Σαρακοστή και σιγά – σιγά και κάποιες εξαγωγές για να μην πέσουν όλες στο διάστημα από το Μάιο έως τον Ιούλιο και τρέχουμε με τη ψυχή στο στόμα να προλάβουμε, μην πάθουμε καμιά ζημιά όπως τα δύο προηγούμενα χρόνια, όταν χάσαμε μεγάλο μέρος της παραγωγής μας, λόγω της κλιματικής αλλαγής και της ανόδου της θερμοκρασίας στη θάλασσα», είπε στο Agronews ο Κώστας Βερβίτης, πρόεδρος του Αλιευτικού Συλλόγου «Ποσειδών».
Πληροφορίες από άλλες πηγές αναφέρουν ότι από τις συνολικά σχεδόν 280 οικογένειες που ασχολούνται με τη μυδοκαλλιέργεια σε όλη την παράκτια ζώνη του Θερμαϊκού, αυτή τη στιγμή επηρεάζονται αρνητικά από τις απαγορεύσεις περί τις 200, ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που μιλούν και για κάποιες εκμεταλλεύσεις που «αιμορραγούν» οικονομικά επειδή δεν τους επιτρέπεται να πουλήσουν.
Η πραγματικά μεγάλη απειλή για τους μυδοπαραγωγούς της περιοχής, ωστόσο, θα προκύψει εάν το τοξικό φυτοπλαγκτόν δεν υποχωρήσει σε τιμές κάτω από τα όρια που θέτει η Ε.Ε., μέσα στο επόμενο δίμηνο. «Σε αυτή την περίπτωση η καταστροφή, σε ένα μέρος της παραγωγής, θα είναι αναπόφευκτη, διότι το μύδι αν δεν γίνει η αλίευση την κατάλληλη στιγμή, υπερωριμάζει και καθίσταται μη εμπορεύσιμο», επισημαίνει παραγωγός που θέλει να διατηρήσει την ανωνυμία του. Υπενθυμίζει δε, πως «από το Θερμαϊκό σε ετήσια βάση παράγονται περί τους 30.000 – 35.000 τόνους μύδια, εκ των οποίων σχεδόν 90% εξάγεται σε Ιταλία, Ισπανία και Γαλλία, συνεισφέροντας έσοδα πάνω από 20 εκατ. ευρώ ετησίως στην εθνική και στην τοπική οικονομία. Αντιλαμβάνεστε πόσο μεγάλη ζημιά μπορεί να προκληθεί».
Η ίδια πηγή, πάντως, άφησε αιχμές πως οι δειγματοληψίες για τις αναλύσεις στα νερά και τα μύδια, δεν γίνονται πάντα με τη συνέπεια που απαιτεί η σοβαρότητα του προβλήματος και έσπευσε να αναφέρει πως «οι έλεγχοι πρέπει να επεκταθούν και στην αγορά, διότι υπάρχουν κάποιοι επιτήδειοι, τα λεγόμενα μαναβάκια, που συνήθως διαθέτουν και αποκελυφωτήρια, οι οποίοι παρά τις απαγορεύσεις μπαίνουν στη θάλασσα και παρανόμως αλιεύουν μύδια από τις κλειστές ζώνες, τα καθαρίζουν από τα κελύφη και τα διοχετεύουν σε χώρους εστίασης αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει η δράση τους, στη δημόσια υγεία».
