Απ’ ότι φαίνεται, η κυβέρνηση, βρήκε τρόπο να ξεπεράσει το... αδιέξοδο Τσιατούρα µε τον γνωστό τιµοκατάλογο που αναζητούσε νοµικά ερρείσµατα στο «εύλογο κόστος». Υπό την καθοδήγηση Βορίδη οι αρµόδιες διαχειριστικές αρχές σε συνεργασία και µε τις τράπεζες δείχνουν να διαµορφώνουν επίσης τα χρηµατοδοτικά εργαλεία που θα χρειασθούν προκειµένου να επιτευχθεί στο µέγιστο βαθµό η υλοποίηση των επενδυτικών σχεδίων. Αν µάλιστα ληφθεί υπόψη ότι συγκυριακά οι εγκρίσεις έρχονται τη στιγµή της 28ης Agrotica, αυτό θα µπορούσε να πυροδοτήσει έντονη δραστηριότητα της συγκεκριµένης αγοράς µε ό,τι αυτό σηµαίνει για τον κλάδο των αγροτικών µηχανηµάτων. Ως εδώ όλα καλά.
Το πρόβληµα ξεκινάει από το γεγονός ότι, µε τον τρόπο που οργανώνονται, κάθε φορά, τα Σχέδια Βελτίωσης, µπαίνει µπροστά το κάρο και πίσω το άλογο. Ο σχεδιασµός των επενδύσεων είναι συνήθως βιαστικός και πρόχειρος, κινείται µε βάση την εµπειρία του παρελθόντος και όχι τα ζητούµενα του µέλλοντος, ικανοποιεί ανάγκες απορρόφησης πόρων και όχι αξιοποίησης αυτών µε γνώµονα την ανταγωνιστικότητα. Παράδειγµα: Υπάρχει αγρότης ο οποίος όταν οργάνωνε -προ διετίας- τον επενδυτικό του φάκελο δεν είχε προβλέψει τα 40 στρέµµατα µε ακρόδρυα στα οποία έχει εν τω µεταξύ µετακινηθεί και στα οποία προτίθεται να προσανατολίσει µε τον καιρό την εκµετάλλευσή του; Τα βαριά µηχανήµατα των αροτραίων που έχει παραγγείλει, σύντοµα θα του είναι πολύ λιγότερο χρήσιµα. Τα επόµενα Σχέδια Βελτίωσης, όπως δείχνουν τα πράγµατα, θα καθυστερήσουν τουλάχιστον για µια 4ετία. Ενδεχοµένως µάλιστα, µέχρι τότε, να µην υπάρξει κάποιο άλλο ειδικό πρόγραµµα ενίσχυσης της αγοράς µηχανηµάτων και εξοπλισµού. Σηµειωτέον ότι ο ίδιος ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης προανήγγειλε προ ηµερών Εθνικό Πρόγραµµα Αναδιάρθρωσης Καλλιεργειών εντός του 2020. Την ίδια στιγµή, η εκ των ενόντων µετακίνηση των αγροτών σε νέες καλλιέργειες, σε καινούργιες ποικιλίες και σε τελείως διαφορετικές καλλιεργητικές τεχνικές παίρνει αυτό τον καιρό µεγάλες διαστάσεις. Για να µη γίνει εκτενής αναφορά στην καλπάζουσα τεχνολογική πρόοδο, στα ηλεκτροκίνητα τρακτέρ και τα τρακτέρ χωρίς οδηγό που έχουν κάνει ήδη την εµφάνισή τους στις αναπτυγµένες γεωργικά και βιοµηχανικά χώρες.
Η Agrenda έχει αναφερθεί µετ’ επιτάσεως στην ανάγκη επανασχεδιασµού του καλλιεργητικού χάρτη της χώρας, επαναπροσδιορισού των επενδυτικών αναγκών και ευέλικτης προσαρµογής των αναπτυξιακών προγραµµάτων στα νέα δεδοµένα. Ποτέ δεν θα είναι αργά.
