Λαθρεπιβάτες
Ποιος αλήθεια έχει υπολογίσει το κόστος αυτής της στρέβλωσης που επήλθε για περισσότερο από µια δεκαετία; Ποιος αλήθεια θα πληρώσει για την υπανάπτυξη στην οποία καταδικάστηκε επί σειρά ετών ο χώρος της αγροτικής παραγωγής; Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη για το έλλειµµα ανταγωνιστικότητας της ελληνικής γεωργίας και κτηνοτροφίας σε µια εποχή που όλα, στις αγορές, έχουν γίνει πιο δύσκολα και ο διεθνής ανταγωνισµός τείνει να καταστεί αδυσώπητος;
Ζήτω ο ΟΠΕΚΕΠΕ
Άκουσα µε ενδιαφέρον, κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή, τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης Κώστα Τσιάρα, να µιλάει για τον ΟΠΕΚΕΠΕ που κράτησε όρθια την ελληνική γεωργία και προσέφερε γενναία στήριξη στους Έλληνες γεωργούς, δεν µας είπε όµως ότι ο εν λόγω οργανισµός δεν έκανε τίποτα άλλο από το να διαχειρίζεται έτοιµα κοινοτικά λεφτά, τα οποία, µάλιστα, διαχειρίστηκε µε τόσο κακό τρόπο που τα µισά χάνονταν στο δρόµο ή πήγαιναν στις τσέπες επιτήδειων.
Σκέτο παρακράτος
Συνεχίζει, απ’ ότι φαίνεται, ακόµα και σήµερα, ο υπουργός να παρέχει αφειδώς πολιτική κάλυψη, όχι µόνο στους συναδέλφους του υπουργούς (αυτό άλλωστε είναι εύλογο), αλλά και στο «παρακράτος» που εγκαθιδρύθηκε για πολλά χρόνια στον Οργανισµό Πληρωµών και το οποίο οδήγησε στην κατασπατάληση των κοινοτικών πόρων, στην αφαίµαξη των αγροτών και στην καταβαράθρωση κάθε έννοιας παραγωγικότητας στον ευαίσθητο χώρο της αγροτικής παραγωγής.
Σύννεφο σκόνης
Από τις συζητήσεις της τελευταίας εβδοµάδας στη Βουλή αποδεικνύεται περίτρανα ότι το «σύννεφο σκόνης» που σηκώνει η πολιτική διαχείριση του θέµατος και οι ατέρµονες κοκοροµαχίες µεταξύ των κοµµάτων, κρύβει µια χαρά τους πραγµατικούς υπεύθυνους της δολιοφθοράς που έγινε µέσω του ΟΠΕΚΕΠΕ. Κι αυτό, σε µια χώρα όπου συνεχίζει να µεγαλουργεί το πελατειακό κράτος και να βρίσκουν πάντα τρόπο για να κάνουν τη δουλειά τους, αν κι εδώ το παράκαναν, τα συνήθη αρπακτικά.
Στην κολυµπήθρα
Αν κάτι θα πρέπει να µας ανησυχεί ακόµα, µετά από όσα έχουν συµβεί, υπάρχει το ενδεχόµενο, η «απαλλαγή» από κάθε ευθύνη των πολιτικά εµπλεκόµενων στην υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ, να λειτουργήσει ως κολυµπήθρα του Σιλωάµ και για τους φυσικούς αυτουργούς της απάτης. Κάπως έτσι παραµένει ανοιχτό το ενδεχόµενο να τους ξαναβρούµε µπροστά µας, µε νέους ρόλους ακόµα και στη νέα εποχή για τη διαχείριση των κοινοτικών ενισχύσεων. Και θα είναι… η εσχάτη πλάνη χείρων της πρώτης.
