Επί της ουσίας, ο αγροτικός χώρος βρίσκεται αυτό τον καιρό πιο κοντά από ποτέ στο φάσµα της χρεοκοπίας. Το γιατί είναι µεγάλη συζήτηση, όµως το κακό που έχουν κάνει τους τελευταίους µήνες, η στάση πληρωµών λόγω ΟΠΕΚΕΠΕ και η νόσος της ευλογιάς λόγω ολιγωρίας, είναι δύο αιτίες που επισπεύδουν την κατάρρευση της αγροτικής παραγωγής.
Τον κτηνοτρόφο κανείς
Θα το πω απλά. Η νόσος της ευλογιάς ταλαιπωρεί την εγχώρια κτηνοτροφία εδώ και ένα χρόνο περίπου. Η αιγοπροβατοτροφία καταστρέφεται φωνάζουν οι κτηνοτρόφοι, ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Κανένα σχέδιο διαχείρισης της κατάστασης, καµιά τεκµηρίωση των όποιων αποφάσεων έχουν ληφθεί εν τω µεταξύ, καµιά επίσηµη και γραπτή ενηµέρωση που να καθοδηγεί τους παραγωγούς και να τους διευκολύνει να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις επί του θέµατος.
Όταν µιλάνε οι CEO
Χρειάσθηκε να σηµάνει συναγερµό η εγχώρια γαλακτοβιοµηχανία για ν’ αρχίσουν κάπως να κινητοποιούνται οι επιτελείς του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και οι λοιποί κυβερνητικοί αξιωµατούχοι. Κι όταν λέµε να κινητοποιούνται, να µπουν στη διαδικασία συγκρότησης µιας Εθνικής Επιστηµονικής Επιτροπής ∆ιαχείρισης και Ελέγχου της ευλογιάς και να ψιθυρίζουν δειλά κάτι περί της ανάγκης αναπλήρωσης του εισοδήµατος όσων πλήττονται και υποχρεώνονται σε θανάτωση ζωικού κεφαλαίου.
Μην προλάβει ο Κουρέτας
Μέχρι τώρα, ακούµε µόνο σκόρπια λόγια, περί ειδικής ενίσχυσης για τις ζωοτροφές -λόγω εγκλεισµού των ζώων- κι αυτό µεταφέρεται από µήνα σε µήνα, ενώ ακόµα πιο θολό παραµένει το τοπίο όσον αφορά την αποζηµίωση για τη θανάτωση των ζώων. Για την αντικατάσταση του ζωικού κεφαλαίου, ούτε συζήτηση. Εδώ και έναν χρόνο, φάρµες καταστρέφονται, οικογένειες διαλύονται, κτηνοτρόφοι αγωνιούν και η δραστηριότητα των ιθυνόντων περιορίζεται σε κάποιες συνεντεύξεις, κατά βάση από τη θεσσαλική πρωτεύουσα… µην µας κλέψει την παράσταση ο Κουρέτας.
Μόνο άδειες καρδάρες
Τώρα που οι θανατώσεις ζώων ξεπερνούν τις 360.000, τώρα που οι διαστάσεις της ζωονόσου απειλούν µε ολική καταστροφή ένα πολύ µεγάλο µέρος των εκµεταλλεύσεων, τώρα που βλέπουν ότι λίγοι απ’ αυτούς που καταστρέφονται οικονοµικά και ψυχολογικά, θα µπουν στη διαδικασία να αναβιώσουν τις παραγωγικές τους µονάδες και φυσικά τώρα που άρχισε να ανησυχεί και η γαλακτοβιοµηχανία (είτε γιατί δεν θα µπορεί να βρει γάλα είτε γιατί θα πρέπει να το πληρώσει πολύ ακριβά), τώρα άρχισε να ιδρώνει κάπως το αυτί των κυβερνώντων.
Συµπεθέρες
