Το ότι η άρδευση και το πετρέλαιο είναι η κινητήριος δύναµη για να δουλέψει µια αγροτική εκµετάλλευση, δεν νοµίζω ότι αµφιβάλλει κανείς. Εξάλλου, το βάζουν πάντα, στα αιτήµατά τους αγρότες. Τώρα, γιατί αυτά τα δύο εργαλεία προαπαιτούµενα για την βιωσιµότητά τους µπαίνουν κάθε φορά στο κοµµατικό ζύγι, και για να περπατήσει ένα αρδευτικό έργο πρέπει να γίνει επικοινωνιακός σαµατάς, δεν το καταλαβαίνω.
Τις προάλλες στην συνάντηση της διοίκησης του ΤΟΕΒ Σελλάνων, µε τον υπουργό της πλατείας και τοπικούς βουλευτές µπήκαν πάλι όλα στο µίξερ ήτοι: το θεσµικό πλαίσιο που διέπει τους Οργανισµούς, τα χρέη τους προς την ∆ΕΗ, η έλλειψη υποδοµών, κλπ. Το δια ταύτα τα προϋπολογισµένα 500 εκατ. για αρδευτικά µέσω του ΠΑΑ και η µελέτη έργου, την οποία χρηµατοδότησε ο ΤΟΕΒ- που βρίσκεται σε διαδικασία αξιολόγησης και αναµένεται να ολοκληρωθεί µέχρι το τέλος του Φεβρουαρίου, κι όλα καλά ατενίζοντας «το µέλλον της αγροτικής παραγωγής µε αισιοδοξία», που έγραφε και η σχετική ανακοίνωση. Ενόψει πάντως της αρδευτικής περιόδου δεν είναι λίγοι αυτοί που αναρωτιούνται αν οι αγρότες θα βρεθούν πάλι µε κλειστές ποµόνες...
Καλά δεν είπε ο Σταύρος, ότι µε δικές του ενέργειες πάει προς απόσυρση από την Τσεχία η χρήση του όρου ελληνικό γιαούρτι στα προϊόντα γιαούρτης που παράγονται στην επικράτειά της. Όχι, για να µην...ξεχνιέται, βγήκε ο Βαγγέλης (πρώην υπουργός της πλατείας), να θυµίσει πως πρόκειται για µια εξέλιξη που δεν ήρθε έτσι απλά αλλά επί των ηµερών του µε πολλές παραστάσεις διαµαρτυρίας και παρολίγο προσφυγές στα ∆ικαστήρια. Πάντως, ο Αποστολόπουλος των γαλατάδων µιλάει για µια γενικόλογη τοποθέτηση του Επιτρόπου Andriukaitis, καθώς ακόµη δεν έχει συµβεί καµία απόσυρση του όρου.
Η γιαουρτοδήλωση του Βαγγέλη, ήλθε για να θυµίσει στον Σταύρο ότι πρέπει να ολοκληρώσει γρήγορα τη διαδικασία - που αυτός ξεκίνησε - της κατοχύρωσης του ελληνικού γιαουρτιού ως Προϊόν Γεωγραφικής Ένδειξης.
Ο Γύλος
