Τα εννέα σημεία της ΚΑΠ ξανά σε διαπραγμάτευση, σκέψεις για δικαιώματα σε αγροτικές γαίες

Αυτά τα «κρίσιµα», όπως χαρακτηρίζονται, θέµατα, ώστε να προχωρήσει ο τρίλογος (Κοµισιόν, Συµβούλιο, Ευρωβουλή), για τη συγγραφή του στρατηγικού σχεδίου ανά κράτος-µέλος. Συγκεκριµένα, σύµφωνα µε το έγγραφο που διαµοιράστηκε στις εθνικές αντιπροσωπείες πριν τη σύνοδο, οι υπουργοί καλούνται να καταθέσουν τις απόψεις τους για:

1) Αγροδασικά δικαιώµατα (άρθρο 4): Να ενεργοποιούν δικαιώµατα ενίσχυσης µικτά συστήµατα µε κύριο χαρακτηριστικό την παρουσία µη παραγωγικών δένδρων, ζητά η Ευρωβουλή.

2) Ενεργός αγρότης (άρθρο 4): Η Γενική Προσέγγιση του Συµβουλίου προβλέπει εθελοντικά την υιοθέτηση της έννοιας ενεργού γεωργού, ενώ το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και η Επιτροπή ζητούν την υποχρεωτική εφαρµογή του. Περαιτέρω αποκλίσεις περιλαµβάνουν τα κριτήρια στον ορισµό, µε το Κοινοβούλιο να απαιτεί από τους ενεργούς αγρότες να συµµετέχουν σε µια ελάχιστη γεωργική δραστηριότητα και να παρέχουν δηµόσια αγαθά, και το αίτηµα του Κοινοβουλίου για αρνητικό κατάλογο.

3) Νεοεισερχόµενοι αγρότες-New farmers (άρθρο 4): Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζητά να προσθέσει έναν ορισµό για τους νεοεισερχόµενους αγρότες, µαζί µε µέτρα στήριξης για την πρώτη εγκατάστασή τους.

4) Πριµ ανταγωνιστικότητας (άρθρο 28α): Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θέλει να υποχρεώσει τα κράτη µέλη να δηµιουργήσουν «προγράµµατα ενίσχυσης» (boost-schemes) στα πλαίσια των άµεσων ενισχύσεων για να υποστηρίξουν αγρότες που δεσµεύονται να δαπανήσουν χρήµατα για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς τους. Η τροπολογία αυτή δεν έχει ακόµη συζητηθεί.

5) Ανώτατο όριο ενισχύσεων (άρθρο 15): Οι θέσεις αποκλίνουν ιδίως για το κατά πόσον η µείωση των πληρωµών θα είναι εθελοντική, όπως απαιτείται από το Συµβούλιο, ή υποχρεωτική, όπως ζητήθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και προτάθηκε από την Επιτροπή. Περαιτέρω διαφορές σχετίζονται µε το πεδίο εφαρµογής (να περιορίζεται στη βασική ενίσχυση σύµφωνα µε το Συµβούλιο, να επεκτείνονται σε όλες τις άµεσες πληρωµές σύµφωνα µε τα άλλα δύο µέρη).

6) Εσωτερική σύγκλιση (άρθρο 20): Η κύρια διαφορά µεταξύ των θέσεων σχετίζεται µε το ερώτηµα εάν τα δικαιώµατα ενίσχυσης πρέπει να ευθυγραµµιστούν πλήρως έως το έτος διεκδίκησης 2026.

7) Καθεστώς µικροκαλλιεργητών (άρθρο 25): Αίτηµα για καθορισµό ανώτατο ποσού σε επίπεδο ΕΕ για την επιλεξιµότητα αυτής της ενίσχυσης (π.χ 2.500 ευρώ πανευρωπαϊκά κ.ο.κ).

8) Αναδιανεµητική ενίσχυση (άρθρο 26): Η κύρια διαχωριστική γραµµή µεταξύ του Συµβουλίου και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι εάν θα δοθεί στα κράτη µέλη η επιλογή να χορηγήσουν αυτές τις πληρωµές, όπως ζήτησε το πρώτο, ή να τα υποχρεώσουν, όπως ζήτησε το τελευταίο και προτείνει η Επιτροπή.

9) Καθεστώς νεαρών αγροτών (άρθρο 27): Οι απόψεις αποκλίνουν στο ελάχιστο επίπεδο χρηµάτων που πρέπει να κατανεµηθεί στους νεαρούς αγρότες (άµεσες ενισχύσεις), µε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να ζητά τουλάχιστον 4% των άµεσων πληρωµών, σε σύγκριση µε το 2% που πρότεινε η Επιτροπή και υποστηρίχθηκε από το Συµβούλιο.