H συνθήκη της πανδημίας δεν επέτρεψε πέρυσι την παρουσίαση του βιβλίου, η οποία είναι προγραμματισμένη για την Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου στο Κτήμα Κυρ-Γιάννη στο Γιαννακοχώρι Νάουσας και την επομένη, Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου στον αύλειο χώρο του Βυζαντινού Μουσείου Βέροιας.
Στις σελίδες του, με τη χαρακτηριστική ευθύτητά του, ο Γιάννης Μπουτάρης ανιστορεί την προδιαγεγραμμένη –λόγω οικογενειακής παράδοσης– ενασχόλησή του με τα κρασιά, τη συλλογική του δράση, τις καινοτομίες και τις συγκρούσεις που σημάδεψαν τον κλάδο στην Ελλάδα από τη μεταπολεμική περίοδο ως τις μέρες μας. Περιγράφει το τέρας του αλκοολισμού που κατάφερε να νικήσει και τη βοήθεια που αξιώθηκε να δώσει σε άλλους εξαρτημένους.
Πολιτικές θέσεις και αμφιλεγόμενα στοιχεία της συμπεριφοράς του, τα οποία έχουν διχάσει τον δημόσιο διάλογο, ξεπηδούν στην αφήγησή του πλάι σε σπαράγματα από έντονες οικογενειακές στιγμές και αποτυπώνουν τη θυμοσοφία, το χάρισμα, τις αντιφάσεις και τελικά τον απολογισμό του οινοποιού κυρ Γιάννη. Εξήντα χρόνια τρύγος δεν του αρκούν. Η αφήγησή του ολοκληρώνεται με το απραγματοποίητο, μέχρι στιγμής, όραμά του.
Πρόκειται για ένα βιβλίο με στοιχεία αυτοβιογραφίας η συγγραφή του οποίου ξεκίνησε στη διάρκεια της πρώτης καραντίνας σε συνεργασία με τη Μαρία Μαυρικάκη. Στις περίπου 300 σελίδες του, πρωταγωνιστής μπορεί να είναι το κρασί, ωστόσο σημαντικό ρόλο παίζουν οι άνθρωποι που καθόρισαν την πορεία του Γιάννη Μπουτάρη: οι γονείς του, η γυναίκα της ζωής του η Αθηνά, τα παιδιά και τα εγγόνια του, ενώ αναλύεται η σχέση με τον αδελφό του Κωνσταντίνο Μπουτάρη.
Ο Γιάννης Μπουτάρης γεννήθηκε το 1942 στη Θεσσαλονίκη. Πτυχιούχος Χημικός του ΑΠΘ, διπλωματούχος Οινολόγος και συνεχιστής της πλούσιας οικογενειακής παράδοσης στα κρασιά, μέσω της εταιρείας «Ι. Μπουτάρης & Υιός», την οποία ίδρυσε ο παππούς του το 1879. Από την εταιρεία «Μπουτάρη» αποχώρησε το 1996 και ίδρυσε την εταιρεία «Κυρ-Γιάννη» –με τα ομώνυμα κρασιά και τα οινοποιεία σε ιδιόκτητους αμπελώνες, στο Γιαννακοχώρι Νάουσας και στο Αμύνταιο–, την οποία σήμερα διευθύνουν οι δύο του γιοι.
Έχει διατελέσει πρόεδρος και μέλος διοικήσεων πλήθους φορέων, επαγγελματικών, περιβαλλοντικών και πολιτιστικών· ενδεικτικά: Διεθνής Ακαδημία Οίνου, Σύνδεσμος Ελληνικού Οίνου, Διεπαγγελματική Οργάνωση Αμπέλου & Οίνου, Οργανισμός Τουρισμού Θεσσαλονίκης, Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, WWF Ελλάς. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης και του Κέντρου Υποστήριξης Εξαρτημένων «Όασις», καθώς και ιδρυτής του «Αρκτούρου», οργανισμού για την προστασία της καφετιάς αρκούδας και της άγριας ζωής.Έχει τιμηθεί με πολλές διεθνείς και εθνικές διακρίσεις
Εξελέγη δήμαρχος Θεσσαλονίκης το 2010 για δύο διαδοχικές θητείες, έως το 2019. Σήμερα είναι Πρόεδρος του Μουσείου Ολοκαυτώματος της Ελλάδας.
Η Μαρία Μαυρικάκη γεννήθηκε το 1964 στο Περιστέρι. Έχει εργαστεί στον τομέα προστασίας του περιβάλλοντος και βιώσιμης ανάπτυξης, στα χρηματοοικονομικά και στη διοίκηση μονάδων υγείας. Έχει συγγράψει χρονογραφήματα, επιφυλλίδες, μία νουβέλα και ένα μυθιστόρημα.
