Απόψεις

Σενάριο βγαλµένο από την κινηµατογραφική ταινία «η ηµέρα της Μαρµότας», στην οποία ο πρωταγωνιστής ξυπνά κάθε πρωί και ζει τις ίδιες ακριβώς καταστάσεις, βιώνουν και φέτος οι τευτλοπαραγωγοί.

Με λιγότερες συνεδριάσεις λόγω των ηµερών, το βαµβάκι προσπαθεί να ισορροπήσει στα 72 σεντς ανά λίµπρα. Είναι ενθαρρυντικό ότι η φυσική αγορά έχει αντιδράσει, µε τα κλωστήρια να ζητούν βαµβάκια για να καλύψουν τις ανάγκες των επόµενων µηνών.

Η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής γεωργίας όχι µόνο δεν βελτιώνεται, όπως οι συνθήκες το απαιτούν, αντίθετα, µάλλον υποχωρεί περαιτέρω, κάτι για το οποίο ευθύνονται η απουσία σοβαρών επενδύσεων και το όλο και ακριβότερο κόστος της αγροτικής γης.

Το µπουρδούκλωµα µε τις τροπολογίες για να περάσει το ακατάσχετο τις προηγούµενες ηµέρες δεν ήταν και µικρό. Η γενική εντύπωση ήταν ότι οι πληρωµές έγιναν, αφού πήρε και ΦΕΚ η όλη διαδικασία, όµως η χαρτούρα και τοα µπλοκάρισµα στην εξισωτική έµειναν.

Εκπρόσωποι από όλο τον κόσµο µαζεύτηκαν για ένα νέο γύρο διαπραγµατεύσεων για το κλίµα στο Κατοβίτσε (2-14 ∆εκεµβρίου), µια πόλη στη καρδιά των εργασιών εξόρυξης στην Πολωνία. Μια µπάντα από Πολωνούς ανθρακωρύχους έπαιζε µελωδίες έξω από το κτίριο της συνάντησης και σε περίπτερα στο εσωτερικό υπήρχαν εκθέµατα άνθρακα πίσω από γυαλί σαν έργα τέχνης, όπως και καλλυντικά και κοσµήµατα διακοσµηµένα µε άνθρακα.

«Στην Θεσσαλονίκη τη δεκαετία του ’50 υπήρχαν 167 εγγεγραµµένοι ποτοποιοί. Κάθε ποτοποιείο ήταν κι ένα µικρό µεζεδοπωλείο, µε τον µεζετζή να τηγανίζει σαρδέλες, πιπεριές και να προσφέρει τα ούζα µε ελιές, τοµάτες, αγγούρια. Εγώ από µικρός στον κόσµο των µεγάλων, πουλούσα ούζο ποτήρι-ποτήρι, γύρω στα 70 κιλά την ηµέρα! Κι όταν µεγάλωσα λίγο, µε το ποδήλατο έκανα διανοµή νταµιτζάνες στα σπίτια των πελατών! Κείνη την εποχή, λίγο µετά τον πόλεµο, φτώχεια µεγάλη και το χύµα ούζο ήταν η µοναδική χαρά του κοσµάκη».

Εν µέσω του κλίµατος δυσπιστίας όσον αφορά την ανακωχή στον εµπορικό πόλεµο ΗΠΑ-Κίνας, µε αποτέλεσµα να έχουµε ελάχιστες εξαγωγές αµερικανικής ίνας, ήρθε και ένα πτωτικό κύµα σε όλα σχεδόν τα χρηµατιστήρια (αξιών και εµπορευµάτων) προκαλώντας σηµαντικές απώλειες στο βαµβάκι, παρά την πίεση του δολαρίου.

Ο απολογισµός της χρονιάς που πέρασε δεν αφήνει πολλές υποσχέσεις για βελτίωση των συνθηκών ανάπτυξης του αγροτικού χώρου, εποµένως και για ενίσχυση της θέσης των συντελεστών της αγροτικής παραγωγής.

H Bράντζα το λέει ξεκάθαρα, για τις επιλογές της νέας ΚΑΠ και δη των ιστορικών δικαιωµάτων: «είναι στη διακριτική µας ευχέρεια να πάρουµε ξεκάθαρη θέση και να αποφασίσουµε ποιους επιλέγουµε να στηρίξουµε και µε ποιους επιλέγουµε να πορευθούµε», αναφέρει σε άρθρο της εστιάζοντας στους «αγρότες του καναπέ» και τους «µη προνοµιούχους».

Η αγορά περιµένει αποδείξεις για να πειστεί πως η ανακωχή του εµπορικού πολέµου θα φέρει σηµαντικές εξαγωγές αµερικανικής σοδειάς στην Κίνα. Όσο δεν επιβεβαιώνεται αυτό, τόσο επικρατεί νευρικότητα και απογοήτευση στο χρηµατιστήριο.

Όταν οι άνθρωποι δεν θα υπάρχουν στον πλανήτη, ένα από τα αποτυπώµατα που θα έχουν τη µεγαλύτερη διάρκεια και θα µαρτυρούν την επίδρασή µας στη Γη θα είναι η ξαφνική εµφάνιση πάνω στα απολιθώµατα πολλών κόκκαλων από κοτόπουλα. Οι γεωλόγοι έχουν υποστηρίξει ότι η παρουσία των ανθρώπων αποτελεί µια νέα εποχή στην ιστορία της Γης, που είναι γνωστή ως «Ανθρωποσκηνή».

Το συναισθηµατικό δέσιµο µε την πρωτογενή παραγωγή και η συνειδητή επιλογή του αγροτικού επαγγελµάτος, όπως φαίνεται, δεν είναι αρκετά για να κάνουν έναν νέο αγρότη... ευτυχισµένο.

Το να διασφαλίσει ότι η ομάδα της διαθέτει τα απαραίτητα εργαλεία για να επιτύχει σε μια ολοένα και πιο ανταγωνιστική και απαιτητική αγορά είναι το κλειδί για μια νεοσύστατη επιχείρηση ή μια αναδυόμενη εταιρεία, όπως είναι και η ανάπτυξη και διατήρηση ενός σταθερού εργατικού δυναμικού – αυτό συχνά κάνει τη διαφορά μεταξύ επιτυχίας και αποτυχίας.

Οι τιμές του πετρελαίου παρουσίασαν φέτος μεγάλες διακυμάνσεις. Το 2018 είδαμε μερικές από τις υψηλότερες τιμές στην αγορά τα τελευταία τέσσερα περίπου χρόνια, αλλά και μερικές από τις μεγαλύτερες ημερήσιες "βουτιές".

Το να χαρακτηρίζει κάποιος ένα ελαιόλαδο ως το καλύτερο ανάμεσα στα πιο εκλεκτά του κόσμου είναι μια τεράστια παρανόηση. Το καλύτερο ελαιόλαδο στον κόσμο απλά δεν υπάρχει. Αυτή η δήλωση μπορεί να ξαφνιάζει, ειδικά όταν προέρχεται από αυτόν που διοργανώνει τον Διεθνή Διαγωνισμό Ελαιολάδου της Νέας Υόρκης αλλά εξηγούμαι...

Η αγορά ψάχνει να δει συνεχιζόµενες φορτώσεις αµερικανικής σοδειάς στην Κίνα για να πειστεί πως ο εµπορικός πόλεµος οδεύει προς τη λήξη του. Μέχρι να φανεί κάτι τέτοιο οι τιµές Μαρτίου διαπραγµατεύονται κοντά στα 80 σεντς, αδυνατώντας να βρουν κατεύθυνση.

Mα καλά έκανε τρεισήµισι ώρες ταξίδι µόνο και µόνο για να αναγορευτεί Επίτιµος ο Χόγκαν και να ακούσει τα... µελλούµενα για τα δορυφορικά µπαστουνάκια; ∆ηλαδή, ο µόνος στρατηγικός σχεδιασµός είναι για τις... δηµόσιες κεραίες, που θέλει να αναλάβει η ιδιωτική µηχανοπαρέα;

Καλοδεχούµενες οι τελευταίες αποφάσεις των κυβερνώντων για ειδικές έκτακτες ενισχύσεις των καπνοπαραγωγών, των ροδακινοπαραγωγών (επιτραπέζιων προς το παρόν) και των αιγοπροβατοτρόφων. Ποιός έχει το κουράγιο να πει όχι στην «ελεηµοσύνη» που µοιράζει κάθε τέσσερα χρόνια η κάθε κυβέρνηση για να γλυκάνει τον πόνο του κόσµου λίγο πριν από τις εκλογές;