Στην αρχή ήταν τα λάθη της πρώτης φοράς ΟΠΕΚΕΠΕ, ΟΣ∆Ε και δικαιώµατα, που άνοιξαν την όρεξη των κατά τόπους Ενώσεων Αγροτικών Συνεταιρισµών (ΕΑΣ), οι περισσότερες από τις οποίες προσπαθούσαν για κάποια χρόνια να καλύψουν όλες τις λειτουργικές τους δαπάνες ή και µεγαλύτερα ακόµα οικονοµικά θέµατα µε το εύκολο χρήµα που επιδίωκαν να εισπράξουν από το «χαράτσι» των δηλώσεων. Αυτό το σπάταλο αλισβερίσι κράτησε περίπου µια δεκαετία (2003 – 2013).
Στη συνέχεια ήρθε η διαπλοκή, που προσέλαβε επαγγελµατικά χαρακτηριστικά µε την είσοδο στο παιχνίδι της λεγόµενης «µηχανοπαρέας». Ο εγκέφαλος αυτής, µε ποικίλες µηχανορραφίες, πρώτα, τύλιξε σε µια κόλλα χαρτί το δίκτυο των Ενώσεων. Λίγο αργότερα αποκαθήλωσε τη διοίκηση της ΠΑΣΕΓΕΣ, κατέλυσε το συνεργατικό κίνηµα, ανέλαβε µάλιστα και την εκπροσώπησή του στα ευρωπαϊκά όργανα. Ακολούθως, διάβρωσε την υπηρεσιακή δοµή του ΟΠΕΚΕΠΕ, επεκτάθηκε παντοιοτρόπως στην παροχή υπηρεσιών, έφερε τα πάνω κάτω στην υπόθεση ψηφιακής γεωργίας, µπλόκαρε το σύστηµα των αγροτικών συµβουλών, καλλιέργησε τη διαφθορά στην κατανοµή των κοινοτικών ενισχύσεων, εισήγαγε την «ιδέα» των βοσκοτόπων χωρίς ζώα.
Πού ήταν αλήθεια τόσα χρόνια οι πολιτικοί ταγοί, υπερασπιστές τη δηµοσίου συµφέροντος και προστάτες του αγροτικού κόσµου, να βάλουν τέλος σ’ αυτό τον κατήφορο; Μέτρησε κανείς το άµεσο και έµµεσο κόστος αυτών των συνθηκών διαφθοράς και τροµοκρατίας που κυριάρχησαν στη διαχείριση του ΟΣ∆Ε και τη λειτουργία του ΟΠΕΚΕΠΕ; Μπορεί κάποιος εκ των ιθυνόντων να δώσει λογαριασµό για τα χρήµατα που άµεσα υποχρεώνονταν να πληρώνουν κάθε χρόνο οι αγρότες σε ΚΥ∆ατζήδες, συντονιστές, τεχνικούς συµβούλους;
Μόνο το κόστος για κάθε δήλωση ήταν πάνω από 120 ευρώ. Ως γνωστόν οι δηλώσεις όλα αυτά τα χρόνια ξεπερνούσαν σε αριθµό τις 620.000. Αµέσως έχουµε ένα κόστος (καθαρό για τους αγρότες της τάξεως των 75 εκατ. ευρώ το χρόνο. Το «πακέτο Μητσοτάκη» (πριν την επέκταση), για το οποίο πανηγυρίζει φέτος η κυβέρνηση, είναι 143 εκατ. ευρώ. Θα µπορούσε να «τρέχει» ένα πακέτο Μητσοτάκη κάθε δύο χρόνια και να ενισχύεται µε ουσιαστικό τρόπο η αγροτική δραστηριότητα.
Η βιοµηχανία του ΟΣ∆Ε, έτσι όπως είχε οργανωθεί όλα αυτά τα χρόνια, ενίσχυε µόνο τη διαφθορά.
Όµως δεν ήταν µόνο το άµεσο κόστος. Ποτέ οι αγρότες δεν εισέπραξαν τα σωστά χρήµατα από τις κοινοτικές επιδοτήσεις, ποτέ δεν τα εισέπραξαν στην ώρα τους και ποτέ κανείς δεν µπορούσε να προγραµµατίσει τίποτα. Μόνο τα πήγαινε έλα στα γραφεία των ΚΥ∆ και οι χαµένες ώρες σε άσκοπη γραφειοκρατία, κοστίζουν εκατοµµύρια. Χώρια που το σαθρό σύστηµα του ΟΠΕΚΕΠΕ επηρέαζε και επηρεάζει ακόµα τη χάραξη πολιτικών, τη διαµόρφωση των εφαρµοστικών κανονισµών και τη κατάρτιση των αναπτυξιακών προγραµµάτων σε κάθε τους πτυχή.
