του Nick Witney*
Και η αντίδραση της Ευρώπης; Αρκετές ηµέρες σχεδόν απόλυτης σιωπής. Φυσικά, µε την τελευταία προσπάθεια του προέδρου Ντόναλντ Τραµπ για «ειρήνη» στην Ουκρανία σε ένα κρίσιµο στάδιο, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα µπορούσαν να πείθουν τον εαυτό τους ότι πρέπει να δαγκώνουν τη γλώσσα τους ενώ προσπαθούν, για άλλη µια φορά, να αποµακρύνουν τον Τραµπ από µια γρήγορη προδοσία της χώρας.[…] Κανείς δεν µπορεί πλέον να αµφιβάλλει ότι το ενδιαφέρον του Τραµπ για τη σύγκρουση περιορίζεται στο να βγει από αυτή µε ένα Νόµπελ ειρήνης και επικερδείς επιχειρηµατικές συµφωνίες µε το καθεστώς Πούτιν. Κανείς δεν µπορεί να αµφισβητήσει την αβίαστη περιφρόνηση του Τραµπ για την Ευρώπη, όπως ενσαρκώνεται από τις φιλελεύθερες, δηµοκρατικές αξίες που ορίζονται και την αποφασιστικότητά του να επιβάλει πολιτική αλλαγή στην ήπειρο.
Αυτή η σιωπή ήταν η σιωπή του σοκ, καθώς οι Ευρωπαίοι προσπαθούσαν να απορροφήσουν το µέγεθος της στιγµής. Εάν θέλουν να υποστηρίξουν την Ουκρανία, θα πρέπει να βασιστούν στις δικές τους προσπάθειες και να αντιµετωπίσουν τις θυσίες που αυτό θα συνεπάγεται. Το ίδιο ισχύει και εάν θέλουν να υπερασπιστούν την ίδια τους την κυριαρχία και ανεξαρτησία. […]. Οι ρωσικές υβριδικές επιθέσεις προκαλούν µια αίσθηση ευπάθειας. Και οι ρωγµές στο πρόσωπο της ευρωπαϊκής ενότητας γίνονται όλο και πιο δύσκολο να αγνοηθούν. Το πολιτικό κύµα τρέχει τώρα δυνατά σε όλη την Ευρώπη προς τον εθνικό λαϊκισµό, τροφοδοτούµενο από τη ρωσική προπαγάνδα και υπονόµευση. […].Τελικά, το µέλλον της Ευρώπης τώρα εξαρτάται από την αυτοπεποίθηση και την αποφασιστικότητά της, από τα πρωθυπουργικά γραφεία µέχρι τον δρόµο. […]Έτσι, η πλέον καθυστερηµένη χρήση των παγωµένων ρωσικών περιουσιακών στοιχείων για την υποστήριξη της Ουκρανίας δεν είναι µόνο ζωτικής σηµασίας από µόνη της, αλλά και για την τεράστια συµβολική της σηµασία. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες πρέπει να αναρωτηθούν εάν η διαγνωσή του Τραµπ για τερµατική αδυναµία είναι πραγµατικά εκπληκτική και εάν θέλουν αυτό να είναι το νεκρολόγιο της ιστορίας όταν η πίεση αυξηθεί τον επόµενο χρόνο.
*Aνώτερου ερευνητή πολιτικής στο ευρωπαϊκό συμβούλιο εξωτερικών σχέσεων
