του Clive Crook*
Πέρυσι, µια έρευνα έδειξε ότι λιγότεροι από ένας στους έξι Αµερικανούς αναµένουν από την Ουάσιγκτον να κάνει το σωστό «σχεδόν πάντα» (1%) ή «τις περισσότερες φορές» (15%). Στην αρχή του αιώνα, τα αντίστοιχα ποσοστά για τις ΗΠΑ ήταν υπερδιπλάσια. Σε πολλές άλλες χώρες του Οργανισµού Οικονοµικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), όπως Ηνωµένο Βασίλειο, Ολλανδία, Ισπανία, Νέα Ζηλανδία και Χιλή, έχει επίσης παρατηρηθεί µείωση της εµπιστοσύνης. Σε Φινλανδία, Ιρλανδία, Πορτογαλία και Μεξικό, η εµπιστοσύνη έχει αυξηθεί. Εκ πρώτης όψεως, η κατάρρευση της εµπιστοσύνης µοιάζει µε ένα φαινόµενο κοινωνικής ψυχολογίας - µια προοπτική που τείνει να τονίζει τη σύγκλιση πολιτισµικών και τεχνολογικών παραγόντων. Τα µέσα κοινωνικής δικτύωσης, η παραπληροφόρηση και τα fake news, τα «echo chambers» (όταν άτοµα έρχονται σε επαφή µε πεποιθήσεις που επιβεβαιώνουν ή ενισχύουν τις προϋπάρχουσες πεποιθήσεις τους), οι «epistemic bubbles» (µια κοινωνική γνωστική δοµή στην οποία άλλες σχετικές φωνές αγνοούνται, ίσως τυχαία) και άλλα παρόµοια φαινόµενα συχνά θεωρούνται υπεύθυνα.
Αυτή η άποψη είναι λανθασµένη, σύµφωνα µε µελέτη των Michael Boskin, Alexander Kleiner και Ian Whiton, όλοι από το Πανεπιστήµιο του Στάνφορντ. Εξετάζοντας 34 χώρες µεταξύ 2007 και 2023, διαπιστώνουν ότι το κατά κεφαλήν ΑΕΠ, το χρέος, οι κοινωνικές δαπάνες, η ανεργία και ο πληθωρισµός έχουν όλα σηµαντική επίδραση στην εµπιστοσύνη προς την κυβέρνηση. […].
H υγιής µακροοικονοµική διαχείριση προάγει την εµπιστοσύνη και το κύριο κριτήριο για µια υγιή µακροοικονοµική πολιτική είναι η χαµηλή ανεργία και o χαµηλός πληθωρισµός. Υπάρχει όµως µια συνέπεια: η µείωση της εµπιστοσύνης θα ανατροφοδοτείται αν δυσχεράνει την υγιή µακροοικονοµική πολιτική. Ένας φαύλος κύκλος µακροοικονοµικής κακοδιαχείρισης και φθίνουσας εµπιστοσύνης είναι τότε πιθανός. Οι προσδοκίες για τον πληθωρισµό βασίζονται στην αξιοπιστία της δέσµευσης των υπευθύνων χάραξης πολιτικής να διατηρήσουν τις τιµές υπό έλεγχο. Εάν αυτή η αξιοπιστία υπονοµευθεί, η επίτευξη χαµηλού πληθωρισµού γίνεται πιο δύσκολη. Η δηµοσιονοµική πολιτική εµπλέκεται εξίσου. Η εµπιστοσύνη στην κυβέρνηση απαιτεί καλή διακυβέρνηση. Η καλή διακυβέρνηση απαιτεί εµπιστοσύνη στην κυβέρνηση.
*Αρθρογράφου Bloomberg
