Πιο συγκεκριμένα ο δείκτης της Φότζια για το σκληρό αναρριχήθηκε στα 415 με 420 ευρώ ο τόνος για την πρώτη ποιότητα, από 395 με 400 ευρώ ο τόνος που είχε κλείσει -ξανά με άνοδο- την περασμένη εβδομάδα.
Με την ευρωπαϊκή παραγωγή να έχει ήδη καταγράψει μεγάλες απώλεις στο σύνολο των χωρών που παρουσιάζουν σημαντική δραστηριότητα στο σκληρό σιτάρι, το ενδιαφέρον των αναλυτών μεταφέρεται στην άλλη πλευρά του ωκεανού και ειδικότερα στον Καναδά, τον μεγαλύτερο παραγωγό σκληρού παγκοσμίως.
Κάτι παραπάνω από ένα μήνα πριν αρχίσει ο θερισμός στη χώρα της Βόρειας Αμερικής, η εικόνα για ιδιαίτερα καλή παραγωγή που μετέδιδαν μέχρι πριν από λίγο καιρό οι εκτιμήσεις, έχει δώσει τη θέση της σε έναν προβληματισμό για τις επιπτώσεις της πρόσφατης ξηρασίας που επικράτησε σε κρίσιμες περιοχές και της αβεβαιότητας για το πως θα εξελιχθούν τα πράγματα μέχρι τις αρχές Σεπτεμβρίου. Χαρακτηριστικό αυτής της αβεβαιότητας είναι και το γεγονός ότι κάποιοι από τους τροχιοδείκτες της συγκεκριμένης αγοράς δεν ανανεώθηκαν τα τελευταία 24ωρα, ενδεχομένως για να μην εντείνουν την αναστάτωση που έχει δημιουργηθεί στις διεθνείς αγορές.
Στην εγχώρια αγορά πάντως, όλοι ζουν στον απόηχο της δημοπρασίας που έγινε πριν από δέκα μέρες περίπου στην Ορεστιάδα από την τοπική Ένωση και η οποία έδωσε 367 ευρώ ο τόνος ή 34,5 λεπτά το κιλό καθαρά για τον παραγωγό. Στην τιμή αυτή η εν λόγω συνεταιριστική οργάνωση προσέθεσε άλλα 4 λεπτά για τους 2.000 περίπου τόνους που θα διατεθούν για σποροπαραγωγή.
Σ’ αυτό το κλίμα, οι μεμονωμένοι παραγωγοί βρίσκονται σε συνεχείς επαφές με τους εν δυνάμει αγοραστές, προκειμένου να εξακριβώσουν πως «διαχέεται» η επιτυχία της Ορεστιάδας στην υπόλοιπη Ελλάδα και φυσικά στις διαπραγματεύσεις των παραγωγών με τα τοπικά δίκτυα παραλαβής και διακίνησης των σιτηρών.
