Στο προσκήνιο παλιές ποικιλίες σκληρού σίτου που ταιριάζουν με απαιτήσεις βιολογικής γεωργίας και ασταθές κλίμα
Στο συµπέρασµα αυτό καταλήγουν ερευνητικά δεδοµένα στο πλαίσιο του έργου «GR Wheat», που είναι σε εξέλιξη από ερευνητές του ΕΛΓΟ - ∆ήµητρα, αποσκοπώντας να δηµιουργήσει έναν «µπούσουλα», πάνω στον οποίο θα µπορούν να στηριχθούν οι αγρότες, όταν καλούνται να αποφασίσουν ποια ποικιλία σκληρού σίτου θα καλλιεργήσουν.
«Αυτή τη στιγµή υπάρχουν στο εµπόριο περισσότερες από 100 ποικιλίες σκληρού σιταριού χωρίς όµως να συνοδεύονται από επίσηµα δεδοµένα για το ποια από αυτές τις ποικιλίες ταιριάζει να καλλιεργηθεί στην τάδε ή τη δείνα περιοχή. Αποτέλεσµα είναι ο παραγωγός να επιλέγει ποικιλία βασιζόµενος κυρίως σε ανεπίσηµα δεδοµένα», τόνισε ο εντεταλµένος ερευνητής του Ινστιτούτου Γενετικής Βελτίωσης Φυτογενετικών Πόρων του ΕΛΓΟ - ∆ήµητρα, ∆ρ Ιωάννης Μυλωνάς.
Οµιλητής στην εκδήλωση «Καλλιεργώντας καινοτοµία µε σεβασµό στο περιβάλλον, παραδοσιακές και νέες καλλιέργειες: Έρευνα, Ανάδειξη και Προοπτικές», που οργάνωσε ο ΕΛΓΟ ∆ήµητρα στην 29η Agrotica, ο κ. Μυλωνάς υπογράµµισε ότι το έργο «GR Wheat» έρχεται να δώσει λύση στο πρόβληµα έλλειψης πληροφόρησης και να βοηθήσει τον παραγωγό να επιλέξει τη σωστή ποικιλία για την περιοχή που δραστηριοποιείται. «Αξιολογούµε 16 ποικιλίες σκληρού σταριού σε 12 περιβάλλοντα στην περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, µε σκοπό να εντοπίσουµε ποιες από αυτές έχουν όχι µόνο υψηλή παραγωγικότητα, αλλά και σταθερότητα στις αποδόσεις σε διαφορετικά περιβάλλοντα», εξήγησε ο ερευνητής.
Στο πλαίσιο αυτό µέρος της έρευνας εστίασε στο να εντοπιστούν οι καλύτερες ποικιλίες για βιολογική καλλιέργεια, δεδοµένου ότι και η ΕΕ ωθεί τους αγρότες, µε τις πολιτικές της µέσω της νέας ΚΑΠ προς την κατεύθυνση αυτή.
«Βρέθηκε πως οι καλύτερες ποικιλίες ήταν η ποικιλία Zoi και η Limnos, µια παραδοσιακή ποικιλία η οποία έχει αποσυρθεί εδώ και χρόνια από την καλλιέργεια κι όµως είδαµε ότι σε βιολογικές συνθήκες µπορεί να αποδώσει ικανοποιητικά γιατί είναι ψηλή, ανταγωνίζεται τα ζιζάνια, έχει απόδοση και καλή ποιότητα», εξήγησε ο κ. Μυλωνάς.
Τα κλιµατικά σενάρια αλλάζουν τον καλλιεργητικό χάρτη και µετατοπίζουν ποικιλίες σε αροτραίες και δενδρώδεις
Στο µικροσκόπιο των ερευνητών του ΕΛΓΟ ∆ήµητρα και ποικιλίες που µπορούν να είναι αποδοτικές σε συνθήκες κλιµατικής αλλαγής. Σύµφωνα µε τον ερευνητή του Ινστιτούτου Γενετικής Βελτίωσης Φυτογενετικών Πόρων του ΕΛΓΟ ∆ρ Ιωάννη Μυλωνά «δύο από τις ποικιλίες που µπορούν να πάνε καλά παραγωγικά είναι η Maestrale και η Mexicali 81». Ανέφερε ακόµη ότι εξετάστηκε και διαπιστώθηκε πως οι ποικιλίες Mexicali 81, Meridiano, Cannavaro, Simeto, Elpida, µπορούν να καλλιεργηθούν σχεδόν σε όλη την Κεντρική Μακεδονία. Στην ίδια εκδήλωση η ερευνήτρια του Ινστιτούτου Γενετικής Βελτίωσης Φυτογενετικών Πόρων του ΕΛΓΟ, Παυλίνα ∆ρογούδη σηµείωσε ότι «Σε ροδάκινα και βερίκοκα, είναι µεγάλος ο αριθµός ποικιλιών που δεν πρέπει να φυτεύονται ούτε καν στη Βόρεια Ελλάδα, γιατί δεν καρπίζουν πλέον» όπως ανέφερε χαρακτηριστικά.
