Special Reports

Ο Νίκος Αυγερινός, έχοντας ως κύρια επαγγελµατική δραστηριότητα αυτή του µηχανολόγου µηχανικού, ξεκίνησε το 2017 µαζί µε τον πατέρα του Θανάση, τη µητέρα του Παρασκευή και τον αδερφό του Γιώργο το Κτήµα Αυγερινού µε σκοπό την καλλιέργεια του καρυδιού.

Τάση, τουλάχιστον σε επίπεδο θεωρίας, αλλά και αφορµή συζητήσεων και επενδυτικών αναζητήσεων γίνεται η «low carbon economy», δηλαδή η οικονοµία χαµηλής έως και µηδενικής εκποµπής διοξειδίου του άνθρακα, µε το…άχυρο να «παίζει» πολύ τελευταία ως µια πρώτη ύλη πολλαπλών χρήσεων µε σχεδόν δεδοµένη, ετήσια προσφορά.

Εργαζόµενος ως διευθυντής παραγωγής στη γαλακτοβιοµηχανία SHM Hellas Πήλιον της Μαγνησίας που στη συνέχεια εξαγοράστηκε από τον γαλλικό κολοσσό, Lactalis, ο Γιάννης Σχισµένος είχε αποκοµίσει την εµπειρία εκείνη που αποτέλεσε το εχέγγυο για να κάνει το επόµενό του βήµα.

Η είσοδος του Μιχάλη Φετοκάκη στον πρωτογενή τοµέα συνοδεύτηκε από πολλές υποσχέσεις.

Πηγαίνοντας κόντρα στο ρεύµα που θέλει τα µαύρα φασόλια να είναι κατά το µεγαλύτερο ποσοστό τους εισαγόµενα, ο Πρόδροµος Ματενόγλου, αποφάσισε το 2019, να «χτίσει» τη δική του παραγωγή.

Το ταξίδι στα Κύθηρα για τον Χάρη Τζωρτζόπουλο ήταν τρόπον τινά προδιαγεγραµµένο.

Σε µία περίοδο έντονης οικονοµικής και εργασιακής αβεβαιότητας στην Ελλάδα, το 2015, ο Κώστας Βαρώτσος, επένδυσε στο ακαδηµαϊκό του υπόβαθρο ως γεωπόνος αλλά και στην οικογενειακή περιουσία, µε κτήµατα που δηµιούργησε ο παππούς του και στη συνέχεια ο πατέρας του ανέπτυξε σε αυτά βιολογικές καλλιέργειες.

Δύο καταλύτες δίνουν μορφή στις προοπτικές των αγροτικών αγορών διεθνώς και αυτοί είναι το φρένο στις παραγωγικές δυνατότητες με μια ετήσια αύξηση μόλις 1,1% στην παγκόσμια αγροτική παραγωγή, καθώς παράλληλα αυξάνεται η ζήτηση για αγροτικά εμπορεύματα σε ποσοστό 15% μέχρι το 2032.

Η Χρυσαυγή Μπαµπούρη και ο Κώστας Λίχνος αποφάσισαν το 2015 να ασχοληθούν µε την αγροτική παραγωγή. Πειραµατίστηκαν µε διαφορετικές καλλιέργειες στην αρχή όπως η ελιά και το φραγκόσυκο.

Ο Γιώργος και ο Άγγελος Κυριακούλης, διατηρώντας βαθιές ρίζες στον πρωτογενή τοµέα καθώς η οικογένειά τους µπήκε για πρώτη φορά στα χωράφια το 1890, αποφάσισαν το 2020 να αξιοποιήσουν τις οικογενειακές εκτάσεις, εισερχόµενοι στην τυποποίηση και έχοντας ως κύριο παραγόµενο προϊόν την τοπική ποικιλία µήλων Ντελίσιους Πιλαφά Τριπόλεως.

Ένα µεταχριστιανικό εκκλησάκι του 9ου αιώνα µέσα στο οικογενειακό κτήµα και η καταγωγή κατά το ήµισυ από τη Νάξο, ώθησαν τον Μανώλη Πετράκη, έχοντας σπουδάσει στην Αµερικανική Γεωργική Σχολή, να δηµιουργήσει το οινοποιείο Saint Anna.

Ο Μιλτιάδης Χαρένης μπήκε στο παιχνίδι της γεωργίας ακριβείας από πολύ νωρίς και πλέον «κεντάει» 4.000 στρέμματα στη Νέα Γωνιά Χαλκιδικής εστιάζοντας σχεδόν αποκλειστικά στο σκληρό σιτάρι. Με μια μείωση στο κόστος 50% ακόμα και η διαρροή των αποδόσεων σε επίπεδα του 20% αφήνει πιο θετικό οικονομικό αποτέλεσμα απ’ ό,τι η παραδοσιακή προσέγγιση που κυνηγά κιλά και τιμή στα αλώνια.

Ο Πάνος Παύλου βρέθηκε ξαφνικά το 2012 µπροστά σε µία δυσάρεστη κατάσταση, όπου έπρεπε να επιλέξει την ενασχόλησή του µε τον πρωτογενή τοµέα. Μετά τον θάνατο του πατέρα του, ανέλαβε να συνεχίσει την αγροτική δραστηριότητα που εκείνος είχε ξεκινήσει και προχώρησε στην καλλιέργεια της αλόης.

Σε διερεύνηση παραγωγής έξτρα παρθένου ελαιολάδου από την αυτόχθονη ποικιλία ελιάς Μάκρης µε τη χρήση και άλλων πρώτων υλών θα προχωρήσει η οικογένεια Γεωργιάδη, µε έδρα την οµώνυµη περιοχή της Αλεξανδρούπολης, όπου ευδοκιµεί ο εν λόγω καρπός.

Με την παραδοχή ότι η «γεωργία είναι µια…ξεσκέπαστη επιχείρηση» που καλείται να λειτουργήσει µέσα σε συνθήκες αστάθειας λόγω απρόβλεπτων µοτίβων καιρού, ασθενειών σε φυτική-ζωική παραγωγή, αναταράξεων στα εµπορεύµατα ελέω γεωστρατηγικών κινδύνων και παντός είδους θεσµικών ανεπαρκειών όπως οι εργάτες της, ποιος άραγε σήµερα θα δήλωνε ενδιαφέρον να ασχοληθεί µε τον τοµέα;

Με έδρα τον Βατόλακκο Γρεβενών ο Βασίλης Καραπάς, τεχνολόγος – γεωπόνος, απόφοιτος του Αλεξάνδρειου Πανεπιστηµιακού Ιδρύµατος Θεσσαλονίκης και ιδιοκτήτης της παραγωγικής εταιρείας «Γεύση Βουνού», καλλιεργεί περίπου 500 στρέµµατα γης, αξιοποιώντας τις εκτάσεις που παρέλαβε από την οικογένειά του.

Τρεις µελισσοκόµοι, ο Κωστής Αναστασιάδης µε έδρα τη Θεσπρωτία, ο Τάσος Πολυµατίδης από τη Θεσσαλονίκη και ο Αλέξης Κοσµάς από τα Ιωάννινα συναντήθηκαν και αποφάσισαν να δηµιουργήσουν µία µικρή συνεργατική µελισσοκοµική µονάδα µε την ονοµασία Algina Nomadic Beekeeping. Στα βλάχικα η λέξη Αλγκίνα σηµαίνει µέλισσα.

Ένα από τα νέα και ανερχόµενα «talk of the town» για τους µύστες του εγχώριου αµπελοοινικού τοµέα, «ακούει» στο όνοµα «Milia Riza».