Στα καταστήµατα εστίασης του νοµού Σερρών, χρόνια τώρα, είναι κάτι σαν τις τηγανητές πατάτες. ∆εν λείπουν ποτέ από κανένα τραπέζι. Εδώ και επτά χρόνια, ωστόσο, τα εύγευστα «µπακάλικα πιπεράκια», έχουν αρχίσει να ξεπερνούν, σε φήµη, τα στενά όρια του νοµού και σταδιακά να γίνονται… must και σε άλλα σηµεία της ελληνικής επικράτειας. Τι συνέβη και το άσηµο πιπεράκι, µε το περίεργο «παρατσούκλι», που ήρθε στις Σέρρες µαζί µε τους πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία, άρχισαν να το αναζητούν όλο και περισσότεροι καταναλωτές; Ο 39χρονος, τότε, Πέτρος Άτσαλος -ένας εν ενεργεία εκπαιδευτικός- από τον Άγιο Ιωάννη Σερρών, αποφάσισε να δώσει στο προϊόν όνοµα και ταυτότητα.
«Παλιά οι παππούδες µας τα καλλιεργούσαν στα σπίτια τους και όταν ερχόταν η ώρα της συγκοµιδής, τα πουλούσαν στον µπακάλη, ο οποίος στη συνέχεια τα έφτιαχνε τουρσί. Έτσι πήραν και το όνοµα πιπεράκια µπακάλικα. Πριν από επτά χρόνια, όµως, και ενώ έβλεπα πως κάποιοι επιτήδειοι µανάβηδες έπαιρναν από τη Θεσσαλονίκη τα πιπεράκια τα µακεδονίτικα µε 40 λεπτά το κιλό και τα βάφτιζαν µπακάλικα, ώστε να τα πουλάνε µε 2 ευρώ το κιλό, είπα πως αυτό πρέπει να σταµατήσει. Τι έκανα; Πήρα τα µπακάλικα πιπεράκια, τα έβαλα σε µια συσκευασία και τοποθέτησα και το όνοµα και την ταυτότητά µας και µε τον τρόπο αυτό πήραν προστιθέµενη αξία», εξηγεί στην Agrenda ο Πέτρος Άτσαλος. Όπως κάθε αρχή, όµως, το εγχείρηµα είχε δυσκολίες. «Τα πρώτα χρόνια παρακαλούσαµε τις αλυσίδες σούπερ µάρκετ. Ο πρώτος που πίστεψε στο προϊόν µας και είδε την ποιότητά του, ήταν αλυσίδα Μασούτης και πλέον έχουµε φτάσει να έχουµε συνεργασίες και παρουσία στις κυριότερες αλυσίδες της χώρας», επισηµαίνει ο ιθύνων νους της επιχείρησης Άτσαλου.
Στόχος ο σταδιακός διπλασιασμός των εκτάσεων της θερμοκηπιακής μονάδας
Το προϊόν αφού γίνει µια διαλογή µετά τη συγκοµιδή, συσκευάζεται σε δύο συσκευασίες, του µισού και του ενός κιλού, ενώ η τιµή χονδρικής µε την οποία πωλείται είναι στα 4 ευρώ το κιλό, από τα οποία, όπως σηµειώνει ο κ. Άτσαλος τα 3 ευρώ αντιστοιχούν στο κόστος παραγωγής µε τα εργατικά να καλύπτουν ένα σηµαντικό ποσοστό, σχεδόν το 33%, αφού για ένα κιλό προϊόντος απαιτούνται 140-160 τεµάχια.
Η καλλιέργεια του µπακάλικου πιπεριού από την οικογένεια Άτσαλου πραγµατοποιείται σε ιδιόκτητα θερµοκήπια, τα οποία αναπτύσσονται σε καλυµµένη επιφάνεια 5 στρεµµάτων στον Άγιο Ιωάννη Σερρών. «Η σπορά γίνεται το ∆εκέµβριο και περίπου ένα µήνα αργότερα, τα φυτά θα τοποθετηθούν σε σακουλάκι µε φυτόχωµα και θα παραµείνουν έως τα τέλη Μαρτίου µε αρχές Απριλίου, όταν θα γίνει µεταφύτευσή τους, ενώ η συγκοµιδή διαρκεί από το Μάιο έως και το Νοέµβριο», εξηγεί ο κ. Άτσαλος. ∆ιευκρινίζει δε, ότι για το 2021 η οικογένεια έχει καλλιεργήσει 8.500 ρίζες κι άλλες 7.500 δύο συνεργαζόµενοι παραγωγοί και αναµένει µια συνολική ετήσια παραγωγή της τάξης των περίπου 50 τόνων, που θα σηµάνει αύξηση περίπου 40% σε σχέση µε τις αποδόσεις του 2020.
«Στόχος µας είναι σταδιακά να διπλασιάσουµε τις καλλιεργούµενες εκτάσεις. Σχέδια υπάρχουν, αλλά δεν υπάρχει βοήθεια. Κάθε χρόνο τα κέρδη µας τα επανεπενδύουµε σε νέες θερµοκηπιακές εγκαταστάσεις και δεν έχουµε πάρει ούτε ευρώ από κανέναν. ∆εν γίνεται να πρέπει να ανταποκριθούµε στις αυξηµένες παραγγελίες και να περιµένουµε πότε θα ανοίξουν τα Σχέδια Βελτίωσης, για να τα αξιοποιήσουµε επενδυτικά. Τα προγράµµατα πρέπει να είναι διαρκώς ανοικτά για να έχει νόηµα. Επίσης, το πρόγραµµα νέων αγροτών, υπάρχει το όριο των 41 ετών. Περιµένει ο άλλος από τα 38 του έτη, έχει πάει 42 χρόνων και τελικώς δεν µπορεί να ενταχθεί», τονίζει ο κ. Άτσαλος, ο οποίος µετά το θερµοκήπιο, το απόγευµα πηγαίνει και διδάσκει στο εσπερινό ΕΠΑΛ των Σερρών.
