Σουσάμι, μία σπάνια βιολογική σπορά από έναν Βολιώτη

∆ιοχέτευσε όλο του το ενδιαφέρον και την ενέργεια, προκειµένου να αφοσιωθεί σε µία επίπονη και παραγνωρισµένη στην Ελλάδα, καλλιέργεια, µε το σύνολο της παραγωγής του που βγαίνει από περίπου 100 στρέµµατα γης, να είναι βιολογική. Επίπονη θα τη χαρακτήριζε κανείς κυρίως γιατί το µεγαλύτερο µέρος της παραγωγικής διαδικασίας και της συγκοµιδής γίνεται χειρωνακτικά. Και παραγνωρισµένη, διότι είναι µία ευρύτερα άγνωστη καλλιέργεια για τα ελληνικά αγροτικά δεδοµένα, ενώ το σουσάµι ως πρώτη ύλη δεν πληρώνεται όσο αξίζει, παραδέχεται και ο ίδιος. Το µεγαλύτερο µέρος της παραγωγής σουσαµιού µεταποιείται σε ταχίνι, ενώ ελάχιστες ποσότητες διοχετεύονται αυτούσιες στην ελληνική αγορά.

«Πρόκειται για µία ξεχασµένη καλλιέργεια, µε την οποία ασχολούνται ελάχιστοι αυτή τη στιγµή στη χώρα µας. Η δυσκολία που ενέχει η παραγωγή σουσαµιού, εντοπίζεται στο γεγονός ότι η συγκοµιδή της δεν γίνεται µε αλωνιστικές µηχανές. Έτσι, χρησιµοποιούµε την παραδοσιακή µέθοδο συγκοµιδής κατά την οποία κόβουµε τα φυτά όταν είναι χλωρά, πριν ξεραθεί ο σπόρος και πέσει στο έδαφος. Στη συνέχεια τα κάνουµε δεµάτια και τα αποθέτουµε στο χωράφι να στεγνώσουν, ώστε όταν ανοίξουν οι κάψες να µην πέσει ο σπόρος στο έδαφος. Ακολουθεί το τίναγµα για τον αποχωρισµό του καρπού, επίσης µε το χέρι. Η χρήση αλωνιστικών µηχανών θα σήµαινε σηµαντικές απώλειες σε ποσότητες σουσαµιού», εξηγεί ο παραγωγός.

Το βαζάκι είναι η μόνη διέξοδος για να είναι αποδοτικό το σουσάμι

Όπως περιγράφει ο ίδιος, όταν έφτασε σε µέγιστη παραγωγική έκταση περί τα 120 στρέµµατα, ένα βακτήριο τον ανάγκασε να µειώσει την παραγωγή του στα 50 στρέµµατα, για να επιστρέψει σήµερα στα 100. «Το εν λόγω βακτήριο του σουσαµιού ευνοήθηκε για περίπου µία διετία και από τις βροχές που εκδηλώθηκαν πριν τρία µε τέσσερα χρόνια. Στη συνέχεια άλλαξα χωράφια, προχώρησα σε εδαφοβελτιώσεις και απολυµάνσεις προκειµένου να αντιµετωπίσω αποτελεσµατικότερα το βακτήριο, κάτι που τελικά κατάφερα».

Η περίοδος σποράς για το σουσάµι ξεκινάει από τα µέσα Μαΐου έως και τις αρχές Ιουνίου, ενώ η συγκοµιδή γίνεται Σεπτέµβριο και Οκτώβριο. «Η φετινή χρονιά παρουσίασε έντονα σηµάδια οψιµότητας και λόγω του έντονα ξηρού καλοκαιριού, γεγονός που µας ανάγκαζε να ποτίζουµε περισσότερο», εξηγεί.

«Το ταχίνι που παράγουµε διοχετεύεται κατά κύριο λόγο στην Ελλάδα, ενώ σχεδόν το σύνολο των ποσοτήτων µας συσκευάζεται µε την επωνυµία Θύσανος», προσθέτει.

H σχέση του µε το σουσάµι, ξεκίνησε καθώς ο ίδιος κατανάλωνε ταχίνι, αρκετά πριν γίνει παραγωγός. «Όσοι ασχολούνται µε αυτό ελκύονται έντονα. Ήταν η λεπτοµέρεια που απαιτείται κατά τη διαδικασία παραγωγής και συγκοµιδής αλλά και η οµορφιά των φυτών κατά την ανθοφορία, µερικοί από τους λόγους που µε έκαναν να αγαπήσω περισσότερο αυτό που κάνω».

Το γιατί δεν πουλάει σουσάµι ο ίδιος είναι διότι οι Έλληνες µεταποιητές προτιµούν να αγοράσουν φθηνότερα από το εξωτερικό, παρά ακριβότερα ελληνικό προϊόν. Αυτή τη στιγµή ο Παρµενίων Γάτος παράγει σε εγκαταστάσεις τρίτων το ταχίνι που διαθέτει στην αγορά. Όνειρό του είναι -όπως λέει- να δηµιουργήσει τη δική του µεταποιητική µονάδα, υπό την προϋπόθεση ότι θα διατηρήσει σε σταθερό επίπεδο την παραγωγή του. «Το βαζάκι είναι η µόνη διέξοδος αυτή τη στιγµή στην Ελλάδα για να είναι αποδοτικό το σουσάµι. Για να βγάλεις κέρδος, πρέπει να έχεις τουλάχιστον 100 κιλά ετησίως», εξηγεί ο παραγωγός.