Τον γελάει τον µουστερή
ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΘΕΙ ότι ο περί ου ο λόγος, δεν θεωρείται από τους αδικηµένους των media, το αντίθετο θα έλεγα, ενώ αποτελεί κοινή παραδοχή ότι πρόκειται για πολιτικό στέλεχος µε επικοινωνιακό χάρισµα, δηλαδή, όπως λένε στο χωριό µου… τον γελάει τον µουστερή! Το γεγονός, λοιπόν, ότι ο κ. Βορίδης δεν έχει καταφέρει να πείσει για την πολιτική του στο αγροτικό υπουργείο του οποίου ηγείται, κάτι δείχνει.
Εξ απαλών ονύχων
ΜΑΛΛΟΝ, καθίσταται σαφές ότι στον 1,5 χρόνο που βρίσκεται σ’ αυτή τη θέση αρκείται σε µια επιδερµική έως και µικροπολιτική διαχείριση της όλης κατάστασης, ενώ όλοι ξέρουν πως ο αγροτικός τοµέας στη χώρα µας νοσεί βαθύτατα. Στον σχεδιασµό της νέας ΚΑΠ είναι µέχρι στιγµής απών, στον έλεγχο λειτουργίας των κανόνων της αγοράς αφήνει τα πράγµατα να εξελιχθούν εις βάρος των παραγωγών (χαρακτηριστικό παράδειγµα αυτά που γίνονται φέτος στο βαµβάκι), στα µεγάλα διαρθρωτικά ζητήµατα δεν δείχνει καµιά διάθεση ανάληψης πρωτοβουλιών.
Τι να κάνεις σε 18 µήνες
ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ οι 18 µήνες να είναι λίγοι για να ξεχειλίσει το ποτήρι της αγανάκτησης, πολλώ µάλλον που πολλά από τα σηµερινά προβλήµατα του αγροτικού χώρου έρχονται από το παρελθόν και ροκανίζουν σταδιακά, χρόνο µε το χρόνο, τη βιωσιµότητα των αγροτικών εκµεταλλεύσεων και την κοινωνική υπόσταση των ανθρώπων της υπαίθρου. Σίγουρα, κανένας δεν µπορεί να υποστηρίξει ότι τα πράγµατα έχουν πάει καλύτερα. Το αντίθετο! Κι ας ήταν, όπως ο ίδιος ο υπουργός διατείνεται το περιβάλλον της πανδηµίας, ευνοϊκό για τον τοµέα της πρωτογενούς παραγωγής, για τη θέση των αγροτικών προϊόντων στην αγορά.
Χαρµολύπη που ‘λεγε κάποιος
ΜΕ ΕΞΑΙΡΕΣΗ το σκληρό σιτάρι που εξ αρχής διατηρήθηκε σε ένα καλό επίπεδο τιµών, καθώς συνδέεται ευθέως µε τις διατροφικές ανάγκες των ανθρώπων και τη λεγόµενη διατροφική επάρκεια του πλανήτη, λίγα ήταν τα προϊόντα που ευνοήθηκαν ξεκάθαρα από την αυξηµένη ζήτηση που σίγουρα υπήρξε. Προσθέτω το αιγοπρόβειο γάλα για το οποίο πράγµατι υπήρξε και από την πλευρά του υπουργού µια περαιτέρω θεσµική κατοχύρωση της πρώτης ύλης για την ελληνικότητα της φέτας.
Από κει και πέρα, το χάος!
Πάει τζίφος
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ, η ανησυχητική µετακίνηση που παρατηρείται αυτό τον καιρό κυρίως στις αροτραίες καλλιέργειες. Τα στοιχεία κάνουν λόγο για έναν συγκεντρωτισµό χαµηλών µάλιστα προσδοκιών, στο σκληρό σιτάρι και µια δραστική µείωση του «χαρτοφυλακίου» των παραγωγών, σε προϊόντα ευρύτερου κύκλου εργασιών, όπως το βαµβάκι, το καλαµπόκι, τα ζαχαρότευτλα, η ελαιοκράµβη και η πατάτα. Η εξέλιξη αυτή αναµένεται να αποτυπωθεί µε σαφήνεια στο αγροτικό ακαθάριστο προϊόν της επόµενης χρονιάς. Κι ας πανηγυρίζουν κάποιοι µόνο για την αύξηση που καταγράφεται στις εξαγωγές. Καλοδεχούµενη, δε λέω, όµως από µόνη της δεν αρκεί.
Κρατάει χαµηλά τη µπάλα
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ο υπουργός και η κυβέρνηση δεν έχουν καταπιαστεί καν µέχρι τώρα µε το αγροτικό ζήτηµα. Λένε πως είναι γραµµή. Ακόµα κι αν η επιλογή έρχεται από ψηλά, ο Βορίδης αποδεικνύεται ο καλός για να κρατάει… τη µπάλα χαµηλά! Το ποιος χάνει από αυτή την τακτική το βλέπουν πρώτα απ’ όλους οι παραγωγοί. Το πόσο µπορεί να κρατήσει αυτό, θα το δείξει ο χρόνος.
