Ιτιά η κλαίουσα

Αν µας δίδαξαν κάτι οι τελευταίες εκλογές είναι ότι… κανένας δεν θέλει τον κλαψιάρη. Ένας κλαψιάρης γίνεται βαρετός. Οι άνθρωποι ενδιαφέρονται για χαρακτήρες που είναι απόλυτοι και αποφασιστικοί, που θέλουν κάτι πολύ και που κάνουν αυτό που χρειάζεται για να το πετύχουν.

Γιάννης Πανάγος

Agronews

19/06/2023, 15:24 μμ

Τα λέω αυτά, όχι για να καλλιεργήσω κλίµα εν όψει των δεύτερων εκλογών, υπάρχουν άλλοι µε περισσότερο ταλέντο στα θέµατα πολιτικής επικοινωνίας, αλλά για να δούµε µαζί την κατάσταση που διαµορφώνεται τον τελευταίο καιρό στην αγορά σιτηρών και τη θέση των αγροτών στο συγκεκριµένο θέµα. Επαναλαµβάνω ότι κανένας δεν θέλει τον κλαψιάρη! Και µ’ αυτή την έννοια κανένας δεν πρόκειται να λυπηθεί έναν αγρότη που δεν έχει προετοιµασθεί έγκαιρα για το πως θα διαχειρισθεί την παραγωγή του. Που παρακαλεί τους εν δυνάµει «παραλήπτες» να πάρουν το προϊόν του και στη συνέχεια ικετεύει να του δώσουν κάτι παραπάνω.

Σε υγρή αποθήκη;

Το έχουµε πει πολλές φορές και πριν από µας ο Malcolm X, το µέλλον ανήκει σ’ αυτούς που το προετοιµάζουν. Εν προκειµένω, σ’ αυτούς που έχουν φροντίσει να διαµορφώσουν κατάλληλους χώρους αποθήκευσης του προϊόντος, ώστε να το φέρουν στην αγορά όταν κρίνουν ότι οι συνθήκες είναι κατάλληλες. Ανήκει σ’ αυτούς που συµµετέχουν µαζί µε άλλους σε αξιόπιστα και ευέλικτα συνεργατικά σχήµατα, µε κατάλληλες εννοείται υποδοµές και ξέρουν ότι θα έχουν την καλύτερη υποστήριξη για το προϊόν τους. Βεβαίως, οι συνεταιρισµοί απαιτούν υπευθυνότητα και διαβάθµιση του προϊόντος ανάλογα µε τα ποιοτικά του χαρακτηριστικά.

Ζήτα να µάθεις

Συνεταιρισµός σηµαίνει φροντίζω την παραγωγή µου, χαίροµαι να παραδίδω στην οργάνωσή µου τον… αφρό και όταν κάτι δεν έχει πάει καλά, έχω το βάρος να το πω και να ζητήσω ανάλογη µεταχείριση. Όχι να ζω σε βάρος του συνεργάτη µου και να υποκλέπτω από τη δική του προσπάθεια. Αν δεν διαθέτουµε ακόµα την ανάλογη συνεταιριστική παιδεία, οφείλουµε να την αναζητήσουµε. Πρέπει να κάνουµε ό,τι περνάει από το χέρι µας για να την αποκτήσουµε. Άλλωστε, είναι για το καλό µας.

Φορτηγά γεµάτα

Το µέλλον ανήκει σ’ αυτούς που το προετοιµάζουν! Αρκετό καιρό πριν από τ’ αλώνια, καλό είναι να ξέρουµε µε ποιον θα αλωνίσουµε. Το πότε ακριβώς το ορίζει και ο καιρός, ωστόσο εµείς πρέπει να είµαστε έτοιµοι. Να ξέρουµε επίσης, τι θα κάνουµε µε την παραγωγή µας. Όχι να γεµίζουµε τα φορτηγά σιτάρι και µετά να ψάχνουµε που θα το πάµε. Γιατί, έτσι κάνουν (αν θέλετε κάνουµε) οι περισσότεροι. Και µετά φταίει ο κοµπινιέρης που δεν µας περίµενε, φταίει που δεν είχαµε αδειάσει την αποθήκη, φταίει ο µεσίτης που το πήρε µε ανοιχτή τιµή.

Μία στα 30 χρόνια

Το έχουµε πει. Πέρυσι ήταν µοναδική ευκαιρία να διαθέσει ένας παραγωγός το σιτάρι του ή το κριθάρι του στην καλύτερη δυνατή τιµή, µέσα στ’ αλώνια. Τέτοιες χρονιές είναι σπάνιες. Μια φορά στα 30 χρόνια. Ακόµα και πέρυσι, πολλοί αγρότες, κράτησαν το προϊόν τους πίσω, διεκδικώντας κάτι ακόµα καλύτερο, που τελικά δεν ήρθε. Φέτος είναι αλλιώς. Χρειάζεται λοιπόν να σκεφτούµε διαφορετικά. Όµως, µε λύσεις. Όχι µε κλάψα!