Οι τεχνοκράτες των Βρυξελλών δρομολογούν πριν το κλείσιμο της Κομισιόν για τα...μπάνια του λαού, να περάσουν σχεδόν μαζί τις «2 σε 1» προτάσεις τους για το Πολυετές ∆ημοσιονομικό Πλαίσιο και την Κοινή Αγροτική Πολιτική, με όλα τα συμπαρομαρτούντα, κάτι στο οποίο αντιτίθενται οι ευρωβουλευτές.
«Η παράλληλη έναρξη μιας νέας νομοθετικής διαδικασίας μπορεί να επιβαρύνει υπερβολικά την νομοθετική ατζέντα», αναφέρει έγγραφο της επιτροπής γεωργίας της Ευρωβουλής (ΑGRI). Οι νομοθέτες αμφισβητούν επίσης την ικανότητα της Επιτροπής να υποβάλει «μια συνεκτική και τεχνικά ορθή πρόταση εντός αυτού του χρονικού πλαισίου» και υπογραμμίζουν ότι ο γεωργικός τομέας έχει εκφράσει «έντονη αντίθεση στην ιδέα ενός ενιαίου ταμείου για την ΚΑΠ». Τι να λέμε, ψιλά γράμματα για το υπουργείο της πλατείας, μετά το κοινοτικό τράκο με τους καταλογισμούς για την κακοδιαχείριση των αγροτικών κονδυλίων από τον υπο μετακόμιση οργανισμό της ∆ομοκού.
Τι κι αν μιλά [σ.σ βλέπε άτυπη σύνοδο υπουργών Γεωργίας στη Βαρσοβία] για ανάγκη περαιτέρω στήριξης των νέων γεωργών ώστε να διασφαλισθεί η συμβολή τους στον εκσυγχρονισμό του πρωτογενούς τομέα, όταν στην τρέχουσα προκήρυξη λόγω γραφειοκρατικών εμποδίων δηλώνουν όλο και λιγότεροι για ένταξη στο επάγγελμα.
∆εν λέω καλή η θεωρία, όμως όπως είπε με νόημα και ο Επίτροπος Χάνσεν από το άτυπο της Βαρσοβίας «η προσέλκυση νέων αγροτών, αποτελεί κοινή ευθύνη, όχι μόνο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής». Πώς όμως σε μία χώρα σαν τη δική μας, να προσελκύσεις κόσμο σε ένα χώρο που στενάζει από διαρθρωτικές αδυναμίες ετών και που έχει χάσει... πολλά τρένα ανταγωνιστικότητας αφήνοντας ανεκμετάλλευτα κονδύλια της ΚΑΠ ή οδηγώντας τα σε λάθος ανθρώπους; Τι να λέμε, για ποια ακριβώς «ελκυστικότητα» μιλάμε, όταν ο αγροτικός κόσμος δεν μπορεί να πάρει σωστά και στην ώρα τους τις επιδοτήσεις ή αποζημιώσεις που δικαιούται ή για υποθέσεις που αφορούν έργο της διοίκησης, όπως για παράδειγμα η εγγραφή στο Ελαιοκομικό Μητρώο, χρειάζονται παρεμβάσεις φορέων και πολιτευτών
