Υπουργείο Επισιτιστικής Κυριαρχίας

Απ’ ότι φαίνεται οι λόγοι για την επιλογή αυτή δεν έχουν να κάνουν µόνο µε τις πιθανές ελλείψεις στα τρόφιµα, ως αποτέλεσµα του πολέµου στην Ουκρανία. Μια σειρά από αναλύσεις ενισχύουν την άποψη ότι αναταραχή στην αγορά αγροτικών προϊόντων διεθνώς, έχει βαθύτερες αιτίες, θα απασχολεί την κοινωνία µας για καιρό και γι’ αυτό χρειάζεται µια νέα στρατηγική επί του θέµατος. Θα απαιτηθούν τα επόµενα χρόνια γενναίες πολιτικές που θα επιταχύνουν την ενσωµάτωση των νέων τεχνολογιών στις αγροτικές εκµεταλλεύσεις, θα συνδυάσουν τη χρήση ήπιων µορφών ενέργειας µε καλύτερες αποδόσεις, θα µειώσουν τα εργατικά κόστη και θα ξαναµοιράσουν την «τράπουλα» της αγροτικής δραστηριότητας.

Προς το παρόν στη χώρα µας αυτά µοιάζουν µε ψιλά γράµµατα. Ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Γιώργος Γεωργαντάς, κάλεσε µεν τους εκπροσώπους της αντιπολίτευσης σε µια πρώτη διαβούλευση για τα µεγάλα ανοικτά µέτωπα της αγροτικής παραγωγής (δαπάνες ζωοτροφών, κόστη εισροών, εργάτες γης, ενεργειακό έλλειµµα, επισιτιστική επάρκεια κ.α.), µοιάζει ωστόσο να πιέζεται σ’ αυτή τη φάση πιο πολύ από τα δηµοσκοπικά ευρήµατα και τις εκλογικές αγωνίες και λιγότερο από µια πραγµατική φροντίδα για ενδυνάµωση της εθνικής στρατηγικής σε θέµατα του αγροτικού τοµέα.

Με τη διοικητική µηχανή του υπουργείου να υπολειτουργεί και τις καίριες θέσεις άσκησης πολιτικής να έχουν καταληφθεί από αµφιβόλου επάρκειας κοµµατικά στελέχη, τι να σου κάνει ένας υπουργός, όσο άξιος κι αν είναι. Ο Γιώργος Γεωργαντάς, στους 5 µήνες που βρίσκεται στο τιµόνι του υπουργείου, έχει αποδείξει όσο λίγοι το αλάνθαστο πολιτικό του κριτήριο, το θάρρος του για µεταρρυθµίσεις και το γνήσιο ενδιαφέρον του για το αγροτικό προϊόν και τον κόσµο της αγροτικής παραγωγής. Την ίδια στιγµή, βέβαια, έχει βιώσει την απόλυτη µοναξιά του ανθρώπου που επέλεξε να µην συµβιβασθεί µε κατεστηµένα συµφέροντα, να µην ενδώσει στις πιέσεις των παράπλευρων µηχανισµών εξουσίας και να κινηθεί µε ευθύτητα στην οδό της ανασυγκρότησης.