Μπορεί η συγκοµιδή των χειµερινών σιτηρών να µην έχει ακόµη τυπικά ολοκληρωθεί, ωστόσο η ΕΑΣ Ορεστιάδας συγκέντρωσε µε συνοπτικές διαδικασίες µία ποσότητα ανάλογη της περσινής και έτρεξε άµεσα τις δειγµατοληψίες, ώστε να µπορεί να βγει στην αγορά µέσα Ιουλίου. Οι τελικές αναλύσεις έδειξαν πως το σκληρό που έχει συγκεντρώσει στα σιλό της η Ένωση είναι κυριολεκτικά διαµάντι, µε µία µέση πρωτεΐνη µεταξύ 12,5% και 13% και ειδικό βάρος 79,5-80 kg/hl.
Υπενθυµίζεται πως την περσινή σεζόν, ο πρώτος διαγωνισµός της χρονιάς έγινε στις 17 Ιουλίου και είχε κριθεί άγονος, µε την τότε µέγιστη προσφορά στα 265 ευρώ ο τόνος. Εν τέλη, το σιτάρι της Ένωσης έκλεισε στις 2 Οκτωβρίου η «Μύλοι Σόγιας Α.Ε.» µε 278 ευρώ ο τόνος και 26 λεπτά στον παραγωγό.
Η σχετική ανακοίνωση της ΕΑΣ Ορεστιάδας έχει ως ακολούθως:
Έχασε άλλα 5 ευρώ η ιταλική αγορά
Φότζια και Μπολόνια γνώρισαν µια µικρή αλλά αισθητή υποχώρηση τις τελευταίες δύο εβδοµάδες, µε τους εµπόρους να ισχυρίζονται πως κυριαρχεί αυτές τις µέρες µια απροθυµία των Ιταλών να κλείσουν άµεσα συµφωνίες πάνω από 270 ευρώ ο τόνος, µε το πρόσχηµα της εγχώριας επάρκειας, τουλάχιστον για τον Ιούλιο. Συγκεκριµένα, η τελευταία λίστα στη Φότζια δίνει στα ποιοτικά σιτάρια (Fino) µε ειδικό βάρος 79,5-80 kg/hl, υαλώδη 80% και πρωτεΐνη 12-12,5% τιµή αποθήκης εµπόρου στα 300-305 ευρώ ο τόνος και στη δεύτερη ποιότητα (Buono Mercantile) µε ειδικό βάρος 78 kg/hl, υαλώδη 65% και πρωτεΐνη 11-11,5% τιµή αποθήκης εµπόρου στα 295 - 300 ευρώ ο τόνος. Η τρίτη ποιότητα µε ειδικό βάρος 76 kg/hl, υαλώδη 50% (Mercantile) παίζει πλέον στα 290 µε 295 ευρώ ο τόνος.
Ζητούµενο η καναδέζικη σοδειά
Την ίδια στιγµή, οι εδαφικές υγρασίες µπορεί να έχουν λίγο βελτιωθεί στον Καναδά, ωστόσο δεν υπάρχει µέχρι σήµερα η βεβαιότητα για µία καλή καναδέζικη σοδειά. Αυτό που επικρατεί είναι σπέκουλα για κιλά που δεν έχουν συγκοµιστεί, σε ένα παγκόσµιο ισοζύγιο που µε την απουσία της Τουρκίας, είναι οριακά ισορροπηµένο.
Μικρότερη η ιταλική σοδειά σκληρού σίτου λένε οι αγροτικές οργανώσεις της χώρας
Στην Ιταλία, οι τοπικές οργανώσεις των αγροτών (Coldiretti και Cai (Consorzi Agrari d’ Italia) βλέπουν το πράγµα µε µια διαφορετική οπτική. Ισχυρίζονται από µεριάς τους πως η εγχώρια παραγωγή σκληρού σίτου ανέρχεται το πολύ στους 3,7 εκατ. τόνους και όχι στους 4 µε 4,2 εκατ. τόνους όπως έγραφαν λίγο πριν τον αλωνισµό οι ιδιώτες αναλυτές.
Όπως και να χει, η διαφορά είναι µικρή και τα κιλά σε παγκόσµιο επίπεδο δεν δικαιολογούν καµία ξαφνική καθίζηση στις τιµές σκληρού σίτου. Η Τουρκία, εν τω µεταξύ, έχει θέσει εαυτόν εκτός αγοράς λόγω πολύ υψηλών τιµών αγοράς από τους παραγωγούς (σχεδόν 30 λεπτά καθαρή τιµή που βγαίνει σε 340 ευρώ ο τόνος FOB). Οι τιµές που ανακοίνωσε η Αρχή Σιτηρών για τις παραλαβές Ιουλίου παίζουν στα ίδια επίπεδα.
