Κοινώς, οι ανακοινώσεις Τραµπ περί δασµών 30% στις εισαγωγές αγροτικών προϊόντων από την Ευρωπαϊκή Ένωση από αρχές Αυγούστου, έκοψαν 1 λεπτό ανά κιλό από τις τιμές παραγωγόού. Πλέον επικρατεί ανησυχία στην γειτονική Ιταλία για το τί µέλλει γενέσθαι µε τα περίπου 700 εκατ. ευρώ σε αξία εξαγωγών ζυµαρικών (13,5% της συνολικής αξίας) που κατευθύνονται ετησίως προς την τεράστια αγορά των ΗΠΑ, η οποία τελικά φέρεται να ευθύνεται για την υποχώρηση του δείκτη της Φότζια κατά 10 ευρώ ο τόνος στις τελευταίες τρεις συνεδριάσεις.
Μέσα στο πλαίσιο αυτό, ενώ πριν 15 µέρες τα ελληνικά FOB έπαιζαν στα 275 µε 280 ευρώ ο τόνος, τώρα πλέον οι Ιταλοί επικοινωνούν πως θα δώσουν τα χέρια τον Ιούλιο µόνο για καραβιές στα 265 µε 270 ευρώ ο τόνος. Τώρα, ανάλογα τις επιµέρους παραµέτρους (αµοιβή µεσίτη και εµπόρου, απόσταση από το λιµάνι), από τις τιµές αυτές θα πρέπει να αφαιρεθούν από 3,0 έως 4,5 λεπτά το κιλό, ρίχνοντας τις τιµές που πληρώνει το εγχώριο εµπόριο στα 22 µε 23 λεπτά για το προσεχές χρονικό διάστηµα.
Άγονος ο διαγωνισµός στην Ορεστιάδα
Στα 250 ευρώ ο τόνος επί αυτοκινήτου, κάτι που µεταφράζεται σε καθαρή τιµή παραγωγού 23 λεπτά το κιλό, κινήθηκε η καλύτερη προσφορά των υποψήφιων αγοραστών στο διαγωνισµό της ΕΑΣ Ορεστιάδας για τη διάθεση 30.000 τόνων σκληρού σιταριού φετινής εσοδείας. Οι διοικούντες της Ένωσης Ορεστιάδας ερµηνεύουν πάντως τις προσφορές σαν προσπάθεια του εµπορίου να αξιοποιήσει έναν µεγάλο διαγωνισµό στην Ελλάδα, προκειµένου να επιβάλει τελικά στην εγχώρια αγορά την τιµή παραγωγού που εξ αρχής επεδίωξε να δροµολογήσει για τη φετινή σοδειά. Οι προσφορές που κατατέθηκαν στο πλαίσιο του διαγωνισµού ήταν πολύ κοντά µεταξύ τους, µε την καλύτερη προσφορά να την κάνει ελληνική εταιρεία στα 250 ευρώ ο τόνος επί αυτοκινήτου. Το ∆ιοικητικό Συµβούλιο της Ένωσης έκρινε τον διαγωνισµό άγονο. Η πρώτη εικόνα είναι πως ίσως ξαναγίνει διαγωνισµός πριν τα µέσα Σεπτεµβρίου. Πιο νωρίς άλλωστε δεν θα υπάρχει ξεκάθαρη εικόνα για την πορεία που θα ακολουθήσει η αγορά το επόµενο τρίµηνο.
Ο χρησµός Καναδά δίνει τόνο από Σεπτέµβριο
Αυτό που προκύπτει πάντως, είναι πως µε την παρούσα κατάσταση δεν βγαίνουν τα νούµερα για να πληρωθεί τα 23,5 µε 24,0 λεπτά ο παραγωγός για τα στάρια µε 11,5% πρωτεΐνη, αν πρώτα δεν ηρεµήσει κάπως η κατάσταση στην Ιταλία. Αυτό δεν αναµένεται να γίνει πριν τα τέλη Ιουλίου µε αρχές Αυγούστου, όταν δηλαδή η εµπορική δραστηριότητα παγώνει. Στην ουσία, η αγορά θα περιµένει να συνδυάσει τα «µαντάτα» από το ευρωπαϊκό µέτωπο µε τον Ντόναλντ Τραµπ, µε τις πρώτες χειροπιαστές ενδείξεις για το µέγεθος της σοδειάς του Καναδά, πριν αρχίσουν οι δείκτες να δείχνουν ξανά κινητικότητα.
Βέβαια, αν η αγορά αφεθεί να λειτουργήσει χωρίς δασµολογικές πιέσεις και αυξηµένο ρίσκο, δεν είναι απίθανο οι τιµές να επιστρέψουν στα περσινά επίπεδα (25 µε 27 λεπτά το κιλό), σε περίπτωση πάντα που επιβεβαιωθεί το σενάριο µίας µέτριας καναδέζικης παραγωγής, κάτι που προς το παρόν µοιάζει αρκετά πιθανό.
Προς Καναδά µεριά, στις 30 Ιουνίου, η αγρονοµική κατάσταση της καλλιέργειας σκληρού στο Σασκάτσουαν µειώθηκε κατά 7% και διαµορφωνόταν σε 45% Gd/Ex (έναντι 92% Gd/Ex πέρυσι). Βέβαια, οι δείκτες στην Αλµπέρτα δεν ενηµερώθηκαν από το 59% Gd/Ex, αλλά αυξήθηκαν ονοµαστικά κατά 3% στις 17 Ιουνίου και είναι 20% χαµηλότερες από τα ανάλογα επίπεδα πριν από ένα χρόνο. Κοινώς, και στις δύο κύριες ζώνες παραγωγής σκληρού σίτου, η κατάσταση παραµένει αρνητική.
