Χωρίς να υπάρχει λοιπόν ακόμη ξεκάθαρη εικόνα για τις κινήσεις προσαρμογής και ανακατεύθυνσης τονάζ που εύλογα θα γίνουν από πλευράς της ιταλικής βιομηχανίας ζυμαρικών, γίνεται ήδη αφύσικα πολύς ντόρος σε όλες τις μεγάλες χώρες παραγωγούς. H Casillo Group για παράδειγμα, φέρεται πριν 20 μέρες πως ήταν διατεθειμένη να πληρώσει 270 ευρώ ο τόνος FOB για το ελληνικό σκληρό και πλέον δηλώνει «αδυναμία» να ανέβει πάνω από 260 ευρώ ο τόνος FOB στις προσφορές της. Παρόμοια τακτική ακολουθούν όλοι οι μεγάλοι αγοραστές τόσο στην εγχώρια όσο και στην -ανάλογων χαρακτηριστικών- ισπανική αγορά.
Όπως έχει ξαναγράψει η Agrenda, η ιταλική αγορά ζυμαρικών είναι εκτεθειμένη κατά 13,5% στην αμερικανική αγορά, νούμερο που μπορεί φυσικά ποσοτικά να ανακατευθυνθεί φυσικά αλλού, όμως αυτό θα πρέπει να γίνει μάλλον με επιπλέον επιβάρυνση στα κοστολόγια και σε χαμηλότερες τελικές τιμές. Ιστορικά, οι αμερικανοί πάντα αγόραζαν ακριβότερα το τελικό ζυμαρικό.
Επίσης, καθώς η πρώτη ύλη μαζεύτηκε και η αγορά έχει ζυγίσει τα κιλά της, κανείς δεν βιάζεται να προβεί σε αγορές, ειδικά πριν ξεκαθαρίσει ο Καναδάς το ύψος της παραγωγής το. Ουσιαστικά, το σκληρό σιτάρι έχει χάσει 10-15 ευρώ ο τόνος τις τελευταίες δύο εβδομάδες λόγω Τραμπ και ανησυχίας για εμπορικό πόλεμο με τις ΗΠΑ. Πάνω σε αυτό βρίσκουν πάτημα οι αγοραστές να υποτιμολογίσουν περαιτέρω την πρώτη ύλη, επωφελούμενοι επιπλέον 5-10 ευρώ ο τόνος, εις βάρος πάντα του πιο αδύναμου κρίκου της αλυσίδας αξίας, που τείνει να είναι ο αγρότης.
Στην ελληνική αγορά, το εύρος 22 με 23 λεπτά το κιλό κυριαρχεί πλέον στα φιξαρίσματα, τα οποία βέβαια προχωρούν με εξαιρετικά αργούς ρυθμούς, αφού οι παραγωγοί κρίνουν από μεριάς τους το επίπεδο τιμής απαγορευτικό. Απ’ την δική τους πλευρά οι έμποροι δεν έχουν καταφέρει να κλείσουν μεγάλες συμφωνίες για παράδοση Αύγουστο. Άνθρωποι με καλή γνώση της αγοράς εκτιμούν πως στην τρέχουσα περίοδο έχουν κλειστεί για εξαγωγή μόλις 50.000 τόνοι από την φετινή σοδειά, η οποία υπολογίζεται σε περίπου 1.200.000 τόνους (δηλαδή <8% του διαθέσιμου τονάζ). Κοινώς το προϊόν φεύγει από τα χέρια του παραγωγού αργά, εξάγεται αργά, σε μια αγορά που δεν ψήνεται να ανεβάσει ρυθμό μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου, όταν δηλαδή θα διαφανούν τα FOB νέας σοδειάς του Καναδά.
Με την άκρη του ματιού της, η αγορά ζυγίζει και τους 2,5 εκατ. τόνους απόθεμα (1,5 εκατ. τόνους σοδειά 2025, 1 εκατ. τόνους σοδειά 2024) που έχει χτίσει με… κόπο και μεράκι η Τούρκικη Αρχή Σιτηρών σε σιλό μακριά από την δικιά της βιομηχανία ζυμαρικών και κοντά στα μεγάλα λιμάνια της Ιωνίας.
Για την ώρα, τα παραπάνω οδηγούν τη Φότζια σε μία ακόμη βδομάδα ελαφράς μείωσης, αυτή τη φορά κατά 3 - 5 ευρώ ο τόνος στα συμβατικά και 10 ευρώ ο τόνος στα βιολογικά σιτάρια. Συγκεκριµένα, η νέα λίστα στη Φότζια δίνει στα ποιοτικά σιτάρια (Fino) µε ειδικό βάρος 79,5-80 kg/hl, υαλώδη 80% και πρωτεΐνη 12-12,5% τιµή αποθήκης εµπόρου στα 297 - 302 ευρώ ο τόνος και στη δεύτερη ποιότητα (Buono Mercantile) µε ειδικό βάρος 78 kg/hl, υαλώδη 65% και πρωτεΐνη 11-11,5% τιµή αποθήκης εµπόρου στα 295 – 300 ευρώ ο τόνος. Η τρίτη ποιότητα µε ειδικό βάρος 76 kg/hl, υαλώδη 50% (Mercantile) παίζει πλέον στα 285 µε 290 ευρώ ο τόνος.
