Η νέα στρατηγική των μεγάλων και οι αναζητήσεις των μικρών αλλάζουν το τοπίο στο ελαιόλαδο

Οι τελευταίοι, μάλιστα, μετά τις πρώτες περιπλανήσεις στο διεθνές περιβάλλον, υποχρεώνονται να επαναπροσδιορίσουν σε σημαντικό βαθμό την τακτική τους, με πρώτο ζητούμενο τη βιωσιμότητά τους.

Τον τόνο των εξελίξεων στην «κορυφή» της πυραμίδας δίνουν για μια ακόμη φορά οι λεγόμενες «δύο κυρίες» του κλάδου του ελαιολάδου και συγκεκριμένα η Ελαΐς και η Μινέρβα. Πρόκειται για τις επιχειρήσεις που κατηύθυναν για χρόνια τις εξελίξεις στο συγκεκριμένο πεδίο επιχειρηματικής δράσης και επηρέασαν ποικιλοτρόπως την ελαιουργία στη χώρα μας.

Το ευρύτερο οικονομικό περιβάλλον καθίσταται όλο και πιο ανταγωνιστικό.

Όπως επισημαίνουν αναλυτές του κλάδου, με βάση τις συνθήκες που διαμορφώνονται τόσο στη διεθνή σκακιέρα όσο και στην εγχώρια αγορά δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι οι εν λόγω επιχειρήσεις θα συνεχίσουν να καθορίζουν στο βαθμό που το έκαναν τις προηγούμενες δεκαετίες την εξέλιξη των πραγμάτων. Όχι μόνο γιατί και οι ίδιες υποχρεώνονται να λειτουργήσουν υπό νέα μετοχική σύνθεση και με άλλη εταιρική διακυβέρνηση, όσο γιατί το ευρύτερο οικονομικό περιβάλλον καθίσταται όλο και πιο ανταγωνιστικό.

Το ιδιότυπο μονοπώλιο της εγχώριας αγοράς, εδώ και καιρό, αφενός έχει υποστεί σοβαρά ρήγματα αφετέρου βρίσκεται αντιμέτωπο με τις «ανάρμοστες πρακτικές» του λιανεμπορίου.  Επιπλέον,  ο  ανταγωνισμός όσον αφορά στον εξαγωγικό προσανατολισμό, υπακούει σε νέους κανόνες. Ταυτόχρονα, μια σειρά από μικρές και νεοφυείς επιχειρήσεις που αναπτύσσουν δραστηριότητα με αιχμή του δόρατος το branding, χωρίς ακόμα να έχουν διαμορφώσει μια άλλη κατάσταση, επιχειρούν να δώσουν ένα διαφορετικό στίγμα για τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να δομηθεί χρόνο με το χρόνο ο ελαιουργικός κλάδος.

Ψαλιδίζει την παραγωγή 

Ως γνωστόν, η Ελαΐς, από τα τέλη του 2017 έχει αφήσει τη «ζεστή αγκαλιά» της Unilever και έναντι τιμήματος 6,83 δις ευρώ έχει περάσει υπό τον έλεγχο της Upfield (ανήκει στο αμερικανικό fund KKR). Η τελευταία δείχνει να έχει θέσει σε πλήρη ανάπτυξη τα νέα της επιχειρηματικά πλάνα, ψαλιδίζοντας μάλιστα σε  κάποιες περιπτώσεις, ορισμένες από τις υφιστάμενες παραγωγικές δραστηριότητες, όπως  π.χ. τη εγχώρια μονάδα στην οποία παρασκευάζονται οι μαργαρίνες.

Θέμα ανακύπτει και για τη «Μινέρβα». Με βάση την ειδησεογραφία των τελευταίων ημερών, δείχνει να βρίσκεται σε αναζήτηση νέας μετοχικής στέγης. Συγκεκριμένα, την πόρτα της PZ Cussons στην οποία ανήκει εδώ και 42 χρόνια η «Μινέρβα Α.Ε. Ελαιουργικών Επιχειρήσεων» χτυπούν, σύμφωνα με τα όσα αναγράφονται στον οικονομικό Τύπο, τέσσερις ενδιαφερόμενοι υποψήφιοι επενδυτές, ελληνικών κατά βάση συμφερόντων. Η διαδικασία που έχει ανατεθεί σε συγκεκριμένη εταιρεία συμβούλων, έχει ξεκινήσει εδώ και δύο μήνες περίπου και το τίμημα που φέρεται να ζητείται για το σύνολο της δραστηριότητας της «Μινέρβα» υπολογίζεται περί τα 40 εκατ. ευρώ.

 Τον τόνο των εξελίξεων δίνουν για ακόμη μια φορά οι λεγόμενες "δυο μεγάλες κυρίες" του κλάδου του ελαιολάδου, η ΕΛΑΪΣ και η ΜΙΝΕΡΒΑ.


Σαν την αλεπού στο παζάρι, η επένδυση των Νεοϋορκέζων στο ελαιόλαδο

Οι δραστηριότητες της Unilever στην Ελλάδα, που πωλήθηκαν το 2017 στην KKR, υπολογίζεται ότι έκαναν τζίρο ύψους άνω των 100 εκατ. ευρώ µε τα σήµατα που περιλαµβάνονται στο «πακέτο» να έχουν κυρίαρχη θέση στην αγορά. Με δεδοµένο, πάντως, ότι στην Ελλάδα η KKR ήταν γνωστή για την ανάληψη «κόκκινων» επιχειρηµατικών δανείων και για την αναδιάρθρωση υπερχρεωµένων επιχειρήσεων, η είσοδός της σε µια κερδοφόρο εταιρεία προξένησε εντύπωση, όπως και η πώληση των εν λόγω δραστηριοτήτων σε ένα fund που συνήθως παραµένει σε µια επένδυση, πριν την πουλήσει εκ νέου, από 3 έως 10 χρόνια. Ας σηµειωθεί ότι η KKR ιδρύθηκε το 1976 και εδρεύει στη Νέα Υόρκη ενώ διαχειρίζεται περιουσιακά στοιχεία αξίας 150 δισ. δολ. και το χαρτοφυλάκιό της περιλαµβάνει περί τις 120 εταιρείες.