Το έβγαλαν από τα µάτια
Πάντοτε ο ΕΛΓΑ αποτελούσε πεδίο δόξης λαµπρό για τους εκάστοτε κυβερνώντες, λίγοι θα αµφέβαλαν ωστόσο ότι αυτή τη φορά… το έχουν βγάλει από τα µάτια, που λέει και ο λαός. Άλλωστε, οι συντηρητικές κυβερνήσεις διακρίνονται για τις παλαιοκοµµατικές τους αντιλήψεις και τη ροπή τους να αντιµετωπίζουν το κράτος σαν να είναι τσιφλίκι τους. Μέσα σ’ αυτό το κλίµα, τα περί κλιµατικής αλλαγής, εξασφαλίζουν ακλόνητο άλλοθι για εκτεταµένες παρεµβάσεις.
Πυροσβεστική µάνικα
Θα µπορούσε να πει κανείς ότι η σηµερινή κυβέρνηση στα αγροτικά δεν έχει ασχοληθεί µε τίποτα άλλο από τις κορωνοενισχύσεις, τις αποζηµιώσεις και τελευταία, µε τις ειδικές ενισχύσεις για την κάλυψη του κόστους παραγωγής (ενέργεια, ζωοτροφές, λιπάσµατα). Αυτό όµως δεν είναι χάραξη αγροτικής πολιτικής, είναι «πυροσβεστική υπηρεσία», η οποία µάλιστα, πολύ συχνά, στις µεγάλες πυρκαγιές, φροντίζει να σώζει πρώτα τα σπίτια των µεγαλόσχηµων.
Ναυάγιο στη στεριά
Όσο για την εξαγγελία περί ειδικής ενίσχυσης ύψους 60 εκατ. ευρώ, στους αγρότες για τον µετριασµό του κόστους αγοράς των λιπασµάτων, τι να πω; Κατ’ αρχήν, το περιµέναµε από την περασµένη άνοιξη. Σ’ εκείνη τη φάση, µάλιστα, οι αρµόδιες υπηρεσίες επεξεργάζονταν συγκεκριµένο σχέδιο, το οποίο προέβλεπε ενίσχυση µε 12 ευρώ το στρέµµα για τα αροτραία και 18 ευρώ το στρέµµα για τις δενδρώδεις. Τι έγινε και ο σχεδιασµός αυτός οδηγήθηκε σε ναυάγιο, θα πρέπει κάπως να απαντηθεί.
∆εν πιάνουν τόπο
Υπάρχει µια πρώτη απάντηση που θέλει τους οικονοµικούς υπουργούς, κάθε φορά που τίθεται θέµα για την ενίσχυση των αγροτών να τα στυλώνουν. Κάποιοι µάλιστα επικαλούνται συχνά εκείνη την τοποθέτηση του υπουργού Οικονοµικών, Χρήστου Σταϊκούρα, σε µια από τις µεγάλες συναντήσεις µε τους αγρότες στις αρχές της χρονιάς, όπου, είχε πει -µε βάση τα όσα του καταµαρτυρούνται- ότι η συνεισφορά των αγροτών στο ΑΕΠ είναι µόλις 4%, εποµένως, τα χρήµατα στους αγρότες δεν πιάνουν τόπο.
Στον πάγο από τον Θόδωρο
Με βάση την παραφιλολογία που υπάρχει, συστηµατικά προβάλει αντιρρήσεις, όταν πρόκειται για τους αγρότες και ο αναπληρωτής υπουργός Οικονοµικών Θεόδωρος Σκυλακάκης, ο οποίος, ως γνωστόν, έχει και τον τελευταίο λόγο στα θέµατα των δηµοσίων δαπανών. Γεννηµένος στην Αθήνα και µε σπουδές (διοίκηση επιχειρήσεων) στο Λονδίνο, ο Σκυλακάκης δύσκολα θα µπορούσε να διακριθεί για το φιλοαγροτικό του προφίλ. Αντίθετα, έχει από νωρίς αναπτύξει καλές σχέσεις µε τον κόσµο των µεγάλων επιχειρήσεων, γι’ αυτό και η διαχείριση των κονδυλίων του Ταµείου Ανάκαµψης, έχει βάλει στον πάγο τους συντελεστές της αγροτικής παραγωγής.
Από λίγα και σε όλους
Αν θέλετε τη γνώµη µου, έτσι όπως, διατίθενται, τα όποια κονδύλια έχουν προορισµό τους αγρότες, µάλλον δικαιώνουν τους επικεφαλής του οικονοµικού επιτελείου της κυβέρνησης. Κι αυτό γιατί, τις περισσότερες φορές δεν υπάρχει οικονοµική και αναπτυξιακή λογική για τα κονδύλια που µοιράζονται, παρά µόνο µια αγωνία για τη συνεισφορά τους στο εκλογικό αποτέλεσµα. Η λογική «από λίγα και σε όλους» που κυριαρχεί, όταν πρόκειται για τους αγρότες, είναι που έφερε την ελληνική γεωργία σ’ αυτό το κατάντηµα και που υπονοµεύει και τη διατροφική επάρκεια αυτής της χώρας. Όσο νωρίτερα το καταλάβουν τόσο το καλύτερο!
