Εν αρχή ην η μικρή φάρμα

Εν αρχή ην η µικρή φάρµα

Ο Γενικός Γραµµατέας του ΟΗΕ το αποκαλεί «ηθική αγανάκτηση». Καθώς ο κόσµος αντιµετωπίζει µια παγκόσµια επισιτιστική κρίση, τονίζει, λόγω της κλιµατικής αλλαγής, των επιπτώσεων της πανδηµίας και του πολέµου στην Ουκρανία, κινούµαστε προς τα πίσω στις προσπάθειές µας να τερµατίσουµε την πείνα έως το 2030. Και συνεχίζει. Ανεξάρτητα από το πώς ονοµάζουµε, ένα πράγµα είναι ξεκάθαρο. Η αντιµετώπιση του ζητήµατος στις χώρες που βρίσκονται στα όρια της επισιτιστικής ανασφάλειας, ξεκινά από τη φάρµα. Για την ακρίβεια, από τις µικρές φάρµες.

Ούτε ίσα µε δύο γήπεδα

Περισσότεροι από µισό δισεκατοµµύριο µικροκαλλιεργητές τρέφουν περισσότερο από το ήµισυ του πληθυσµού σε χώρες χαµηλού και µεσαίου εισοδήµατος που πλήττονται περισσότερο από την επισιτιστική κρίση. ∆ιαθέτοντας µικρά κτήµατα, κάτω από το µέγεθος δύο γηπέδων ποδοσφαίρου, οι µικροκαλλιεργητές χτίζουν τη ραχοκοκαλιά των τοπικών συστηµάτων διατροφής. Ωστόσο, συχνά δεν διαθέτουν τους πόρους που χρειάζονται για να στηρίξουν τις οικογένειές τους και τις κοινότητές τους.

Τεχνολογία για όλους

Κι εδώ έρχονται βέβαια και οι ειδικοί. «Είναι απολύτως οδυνηρό να γνωρίζουµε ότι ένας στους 10 ανθρώπους παγκοσµίως πηγαίνει για ύπνο πεινασµένος», λέει ο Rodrigo Santos, µέλος του διοικητικού συµβουλίου της Bayer AG και πρόεδρος του Crop Science Division της εταιρείας. «Πρέπει να βοηθήσουµε τους αγρότες µικρής κλίµακας να αποκτήσουν πρόσβαση στην πιο πρόσφατη τεχνολογία και καινοτοµία για να αυξήσουν τις αποδόσεις τους, χρησιµοποιώντας λιγότερους πόρους».

Γκρεµισµένες αναβαθµίδες

Ενδεχοµένως στην Ελλάδα, τουλάχιστον σε ότι αφορά τα µεγέθη των αγροτικών εκµεταλλεύσεων, τα πράγµατα να είναι κάπως πιο περίπλοκα. Υπάρχουν οι εκατοντάδες χιλιάδες µικροί παραγωγοί, υπάρχουν και οι κάποιες δεκάδες χιλιάδες µεγάλοι (για τα ελληνικά πάντα δεδοµένα). Απλοποιώντας λίγο τα πράγµατα, στην προσπάθεια να γίνουν όλοι µεγάλοι, έχουν χαθεί εκατοντάδες χιλιάδες µικροί. Και όχι µόνο έχουν χαθεί οι παραγωγοί, έχουν εγκαταλειφθεί και αξιόλογα κοµµάτια παραγωγικής γης. Αν ρίξουµε µια µατιά στα νησιά, θα δούµε αυτή την εγκατάλειψη στις γκρεµισµένες αναβαθµίδες και στη χέρσα γη. ∆εν είναι βέβαια, µόνο τα νησιά.

Φέξε Αχµέτ

Και αν τα τελευταία 30 χρόνια, η διαδικασία µεγέθυνσης διευκολύνθηκε από την εξέλιξη της τεχνολογίας και τη µαζική προσέλευση ξένων εργατικών χεριών, δεν ισχύει το ίδιο και σήµερα. Η ανάκτηση των χαµένων παραγωγικών γαιών, προϋποθέτει έναν συνδυασµό κατόχων - καθοδηγητών αυτών των µικρών εκµεταλλεύσεων, κατάλληλη επιλογή των προϊόντων που θα µπουν σε παραγωγή και φυσικά, δέουσα χρήση της ενδεδειγµένης, ακόµα και ψηφιακής, τεχνολογίας.

Μικρό είναι το µάτι σας