
Χασοµέρι
∆εν ξέρω αν υπάρχει άλλη χώρα στον κόσµο, στην Ευρώπη πάντως σίγουρα όχι, που µε κάθε παγετό και µε κάθε χαλάζι, ο υπουργός είναι αυτός που χρειάζεται να µεταβαίνει στον τόπο της ζηµιάς και να υποκαθιστά επί της ουσίας, τους εκτιµητές και τις αρµόδιες υπηρεσίες, εν προκειµένω του ΕΛΓΑ.
Ψάρεµα
Κάτι ανάλογο συµβαίνει σε κάποιο βαθµό και µε τον ΟΠΕΚΕΠΕ. Εδώ βέβαια, επειδή το θέµα καίει, το παιχνίδι γίνεται στα χαµηλότερα σκαλοπάτια του πελατειακού συστήµατος. Το αν θα πληρωθεί τι και πότε, αντί να δηµοσιοποιείται επίσηµα από τον αρµόδιο Οργανισµό Πληρωµών, µεταφέρεται ως εσωτερική πληροφόρηση στα βουλευτικά γραφεία, απ’ όπου και αρχίζει να «διαβιβάζεται» εντέχνως η πληροφορία στους φιλικά προσκείµενους προς την κυβέρνηση αγρότες. Όχι πως η πληροφορία είναι πάντοτε ακριβής, αφού ούτε οι ίδιοι στον ΟΠΕΚΕΠΕ δεν ξέρουν τις περισσότερες φορές τι πρόκειται να συµβεί. Όλα είναι στο περίπου, αρκεί να βγαίνει κάτι «προς πώληση» στα... πελατάκια!
Να τσιµπάµε
Τώρα µη µε ρωτήσετε τι γίνεται φέτος µε το ΟΣ∆Ε γιατί αυτή τη φορά ειδικά ούτε η διοίκηση του Οργανισµού δείχνει να έχει καταλάβει. Πάντως, δεν βλέπω να αλλάζει και κάτι θεαµατικά. Όπως κάθε χρόνο, ο πολλά υποσχόµενος «τεχνικός σύµβουλος» σπρώχνει τα πράγµατα προς τα πίσω, έτσι ώστε να µπορεί στη συνέχεια, δηλαδή όταν οι χρόνοι στριµώχνουν, να ασκεί τις γνωστές πιέσεις για τις δικές του κάθε φορά απαιτήσεις.
Πισωγύρισµα
Μ’ αυτή την έννοια, πολύ φοβάµαι ότι ο Μάιος είναι ακόµα νωρίς για να αρχίσουν να υποβάλλονται οι δηλώσεις. Άλλωστε, όλοι θυµούνται ότι µε τη... βοήθειά του, πέρυσι, µπήκε ο Οκτώβριος για να κλείσει το ΟΣ∆Ε. Τώρα, αν η τελευταία χρονιά πληρωµών καταγράφεται ως µια από τις χειρότερες στην ιστορία, αυτό είναι κάτι που απασχολεί τελικά µόνο τους δικαιούχους αγρότες!
Περαστικοί
Mε όλα αυτά που συµβαίνουν, πάντως, δεν ξέρω αν στο τέλος της ηµέρας θα υπάρχει αγρότης, τουλάχιστον µε την έννοια που προσδίδεται στον όρο. Οι µισές από τις επιδοτήσεις «διαρρέουν» πλέον προς διάφορους µεσάζοντες, επιτήδειους αλλά και απατεώνες, ενώ την ίδια στιγµή, η πίεση που ασκείται από την αγορά γίνεται αφόρητη. Στο σκληρό σιτάρι, για παράδειγµα, οι τελευταίες εκτιµήσεις για τη διαµόρφωση των τιµών µέσα στα αλώνια, κάνουν λόγο για 22-23 λεπτά το κιλό. Από συνέδρια ενηµέρωσης των αγροτών επί παντός επιστητού πάντως... να φάνε και οι κότες!
Να πάτε αλλού
Ακόµα πιο δύσκολα δείχνουν τα πράγµατα στην κτηνοτροφία. Ειδικά στην προβατοτροφία. Λίγοι από τους επαγγελµατίες που έχασαν τα κοπάδια τους, λόγω Daniel και ζωονόσων, σκέφτονται να τα αντικαταστήσουν. Φαίνεται πως τα κορόιδα λιγοστεύουν.