
Κάθε εργασία στην ώρα της
Το καλλιεργητικό καλεντάρι που ακολουθεί ένας από τους πιο έµπειρους βαµβακοπαραγωγούς είναι ενδεικτικό των εργασιών που απαιτούνται στον ευαίσθητο τοµέα της θρέψης και της άρδευσης για το βαµβάκι: «Κάνω κάθε δύο χρόνια αναλύσεις εδάφους και διατηρώ όλα τα κτήµατα πλούσια σε φώσφορο και κάλιο. Επειδή µας πιέζει ο κύκλος πρέπει η κάθε εργασία να γίνεται στην ώρα της. Την άνοιξη στην προετοιµασία πριν σπείρουµε, αν το χωράφι δεν είναι στεγνό, δεν µπει δηλαδή στον ρώγο του, δεν µπαίνουµε. Η ρίζα δεν θα µπορεί να διεισδύσει σε έδαφος λασπώδες που έχει πετρώσει. Μια καλή προετοιµασία δίνει τη δυνατότητα καλού φυτρώµατος. Μετά τα µέσα Μαΐου κάνουµε ένα σκαλιστήρι και δηµιουργούµε στο κέντρο ακριβώς των σειρών ένα µικρό αυλάκι, ώστε να σταµατάει το λάστιχο ποτίσµατος» σηµειώνει και συνεχίζει:
«Για να πετύχουµε τη µέγιστη παραγωγή πρέπει το βαµβάκι µας να δέσει χαµηλά. Μόλις το βαµβάκι µας ζητήσει το πρώτο νερό µετά το πρώτο 10ήµερο του Ιουνίου, δίνουµε ένα γενναιόδωρο πότισµα για να γεµίσει τον θάλαµο νερό, όπου εκεί που θα φτιάξει το ριζικό του σύστηµα, ώστε να γίνει οµοιόµορφο αργότερα το φυτό µας. Το άζωτο δεν µε απασχολεί πριν την σπορά, οι ανάγκες του φυτού είναι ελάχιστες. Το δίνουµε από το πρώτο πότισµα έως το τέλος Ιουλίου, όταν το φυτό πεινάει και τότε πρέπει να είναι πλούσιο και όχι κάτω από 18-20 µονάδες το στρέµµα.
Αν κάνουµε όλα τα παραπάνω και δεν κάνουµε σωστή διαχείριση νερού, δεν θα µπορέσουµε να πετύχουµε µεγάλες αποδόσεις. Μετά το γενναιόδωρο νερό οι ανάγκες του φυτού δεν είναι µεγάλες, συµπληρώνουµε το 40%-50% του νερού που χάνει µε την εξάτµιση και ανάλογα µε τις καιρικές συνθήκες ποτίζουµε κάθε 5 µέρες περίπου. Στο επόµενο πότισµα συµπληρώνουµε το 60% των αναγκών, µετά το 70%, στην συνέχεια το 80%-90% και από 25 Ιουλίου έως 5 Αυγούστου συµπληρώνουµε όσο αυξάνεται η εξάτµιση. Από κει και έπειτα πάµε πιο χαλαρά και µειώνουµε σταδιακά τις ποσότητες νερού έως τέλος Αυγούστου όπου και σταµατάµε. Αν οι συνθήκες του Σεπτεµβρίου είναι ξηροθερµικές, όπως του 2017 και 2018, δίνουµε ένα 8ωρο πότισµα µε σταγόνα, διαφορετικά τα κάτω πρώιµα καρύδια που δίνουν τα πολλά γραµµάρια, θα ανοίξουν χωρίς να έχουν γεµίσει σωστά. Κάνοντας όλα τα παραπάνω, δεν ποτίζουµε αλόγιστα και εξοικονοµούµε και 20% νερό. Όταν δίνουµε πολύ νερό, αυτό πάει στα υπόγεια ύδατα παρασέρνοντας τα θρεπτικά συστατικά του εδάφους και τα λιπάσµατα και όχι µόνο αυξάνουµε το κόστος, αλλά επιβαρύνουµε και το περιβάλλον, καθώς το φυτό δεν προσλαµβάνει κάτω από τα 50 εκατοστά».