Με Γιάννη Βάγκο και Γιάννη Γκρίνια

Με δεδοµένη τη σηµασία της ΚΑΠ αλλά και του γεωργικού τοµέα της Ε.Ε. γενικότερα, οι προτάσεις που κατατίθενται αυτό τον καιρό για το Ευρωκοινοβούλιο, όφειλαν να ενσωµατώνουν σε πολύ µεγάλο βαθµό και τουλάχιστον κατ’ αντιστοιχία, το βάρος που συγκεντρώνει η Κοινή Αγροτική Πολιτική.

Αντί αυτού, µόλις και µετά βίας καταγράφεται σε κάθε ψηφοδέλτιο µια υποψηφιότητα που να δύναται να εκφράσει στοιχειωδώς αυτόν το χώρο. Ο πρώην υπηρεσιακός υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, ∆ηµήτρης Μελάς, στέλεχος µε θητεία σε καίριες οργανικές θέσεις και διαµορφωτής για κάποιο διάστηµα της ΚΑΠ, είναι ίσως ο µόνος µε βαθιά αντίληψη των θεµάτων. Κατά τα λοιπά, πρόσωπα που προβάλλονται περισσότερο ως άλλοθι και είτε δεν θα τύχουν ιδιαίτερης στήριξης από τον κοµµατικό µηχανισµό, όπως είναι η περίπτωση του Γιάννη Βάγκου µε το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ, είτε δεν διαθέτουν το «ιστορικό υπόβαθρο» για να καλύψουν την απόσταση που τους χωρίζει από το Στρασβούργο. Χαρακτηριστικό παράδειγµα ο υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ, Βλάσης Τσιόγκας.

 Κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις θα µπορούσε να πει κανείς ότι βρίσκονται σε δύο αδύναµα, κατά τα λοιπά, ψηφοδέλτια, όπως σε αυτό των Οικολόγων Πράσινων, ο Νίκος Πουτσιάκας και στο αντίστοιχο του Αγροτικού Κτηνοτροφικού Κόµµατος Ελλάδας πολλά καλά στελέχη, µεταξύ των οποίων, ο Βάκης Τσιοµπανίδης, ο ∆ηµήτρης Σταµατάκος, ο Γιάννης Γκρίνιας, ο Στέφανος Βέττας, η Ελένη Γαζή, η Χριστίνα Γαρδικιώτη και αρκετοί ακόµα συµπαθείς και γνήσιοι εκπρόσωποι του αγροτικού χώρου.                              

*Εκδότης-Διευθυντής εφημερίδα Agrenda