Με έναν παράξενο τρόπο το βύσσινο πάντα συνδεόταν µε ιστορίες µετάβασης. Ας µην ξεχνάµε και τον «Βυσσινόκηπο», το κύκνειο άσµα του Τσέχωφ. Ένα τεράστιο αγρόκτηµα γεµάτο βυσσινιές κάπου στη ρωσική επαρχία. Ανήκει σε µία πρώην εύρωστη αριστοκρατική οικογένεια, που πλέον αδυνατεί να το κρατήσει. Ένας οικογενειακός φίλος, στην πραγµατικότητα γιος ενός κολίγα, που πλούτισε, τους προτείνει νέες µορφές εκµετάλλευσης της περιουσίας.
Παραθερισµός, αυτή είναι η τάση της «αγοράς», στους κανόνες της οποίας πιστεύει όσο τίποτα άλλο. Η ρωσική κοινωνία άλλαζε και µέσα της αναδύονταν νέα κοινωνικά στρώµατα. Η κατάρρευση του παλιού και ο ερχοµός του νέου. Μια ακόµα ιστορία αλλαγής µε πρωταγωνιστή το βύσσινο καταγράφηκε πριν από χρόνια στην Αρκαδία. Οι εξαγωγές του είχαν φτάσει στο ζενίθ τη δεκαετία του ‘70, µε την απορρόφηση να αφορά κυρίως τη Γερµανία. Τα δεδοµένα θα άλλαζαν την επόµενη δεκαετία, όταν µια νέα εταιρεία από τη Λάρισα θα επηρέαζε τις ισορροπίες, ρίχνοντας πολύ χαµηλά την τιµή. Την ίδια εποχή, θα επιδοτηθεί από την ΕΕ το ξερίζωµα της βυσσινιάς, οδηγώντας στην απώλεια πολλών στρεµµάτων. Έτσι, ενώ η παραγωγή στα χρόνια της ανάπτυξης είχε ξεπεράσει τους 10.000 τόνους, τώρα θα έπεφτε µόλις στους 350. Τα χρόνια περνάνε και φέρνουν µια ακόµη ανατροπή. Τη δεκαετία του 2000 το βύσσινο αποκτά ξανά αγοραστική αξία στη νωπή αγορά. Μάλιστα, οι παραγωγοί της Αρκαδίας θα σχεδιάσουν την αναγνώριση του «Βύσσινο Τεγέας» ως προϊόν ΠΟΠ.
Άλλωστε, το βύσσινο είναι ένας διατροφικός θησαυρός. Έχει υψηλή περιεκτικότητα σε σίδηρο, ανθοκυάνες, φυτικές ίνες και βιταµίνη C. Επιπλέον, τα θρεπτικά συστατικά του επιδρούν ευεργετικά στην αϋπνία. Συγκεκριµένα, ο χυµός του δρα ως φυσικό αγχολυτικό και µυοχαλαρωτικό. Έρευνα, που δηµοσιεύτηκε το 2014 στο Experimental Biology, κατέληξε στο ότι κατανάλωση δύο ποτηριών χυµού βύσσινου µπορούν να αντιµετωπίσουν την αϋπνία.
